niedziela, 17 maja 2015

Jaka jest polska wieś?

PIĘKNA...o każdej porze roku, wierzcie mi na słowo, mieszkam tu ponad pół wieku i ciągle mnie zachwyca.
Dziś kilka różnorodności:
Budzi się o świcie,by pokłonić się zagonom polskiej ziemi...
Pamięta o dawnych czasach zakwitając wiosną każdego roku...
 Kwiatom daje przyzwolenie, by karmiły pośród pól i łąk nasze oczy...
Dumnie szumi biało- czerwona budząc serca polskie...
Zamyka słońce w rumiankach, szeptem mówiąc, że: kocha, lubi, szanuje...
Stare pieśni posyła w skrzypieniu studziennych żurawi...
 I wspomina czasy odległe prosząc o pamięć...
Pilnuje wiejskich zagród o każdej porze...
Opowiada historie o tych, co szli przed nami zostając cząstką w kwitnących kalinach...
 Cieszy się młodością, pisze nowe wiersze i śpiewa polskie piosenki...
 Przychodzi gromadnie, by słuchać koncertów i być razem w ważnych chwilach...( tu podczas koncertu" 5 pór roku w poezji, piosence i fotografii")
Wybucha azaliowymi kolorami pnąc się ku słońcu...
 Irysami zarzuca przydrożne stawy...
Podziwia sztuczne ognie po powrocie z majowego...
 Kocham ją więc maluję jej portrety o każdej porze roku...
Więc pozdrawia tu przybywających...



46 komentarzy:

  1. :):) pochwała prostoty życia w zdjeciach i słowach

    OdpowiedzUsuń
  2. Wieś górą!
    Ślicznie o niej piszesz i ja widzisz.
    Pozdrawiam
    M.

    OdpowiedzUsuń
  3. Basiu pokazuj nam takie kadry częściej, bo znikają bezpowrotnie. Piękne kadry, a szczególniei ten z biało-czerwoną....

    OdpowiedzUsuń
  4. Cudne zdjęcia, widać nie tylko artystyczną duszę fotografa, ale miłość do polskiej ziemi. Wielki szacunek, że umiesz zarazić tą miłością młode pokolenie.
    Basiu, czy studnie z żurawiami naprawdę jeszcze są w użyciu? Widziałam tylko w skansenach, a tu wyglądają jakby były w gospodarstwie.

    OdpowiedzUsuń
  5. Pięknie ujęte w słowie i kadrze.Portret bajeczny...Wszystkiego dobrego Basiu ... :)

    OdpowiedzUsuń
  6. Piękny obraz Basiu :)
    Podziwiam zwłaszcza żurawie , bo w mojej okolicy juz nie widziałam

    OdpowiedzUsuń
  7. Wiele tych ujęć z polskiej wsi odchodzi do lamusa, warto je utrwalać na zdjęciach. Pozdrawiam i życzę słonecznej niedzieli:)

    OdpowiedzUsuń
  8. Pięknie! Niestety nie znam wsi, o jakiej piszesz....Nie miaalm nigdy babci na wsi, do której wyjeżdżałoby się w wakacje...Bardzo tego żałuję. Buziaki!

    OdpowiedzUsuń
  9. Pan Bóg dał Ci tak wiele darów i talentów, a Ty je tak pięknie rozwijasz. Dziękuję, że dzielisz się nimi z nami na tak wiele sposobów. : )

    OdpowiedzUsuń
  10. Basieńko , jednym tchem to czytam , buziaki

    OdpowiedzUsuń
  11. Przepięknie oddałaś klimat wsi:)))

    OdpowiedzUsuń
  12. Cieszę się, że mogę pokazywać to piękno, którego doświadczam codziennie. A studnie z żurawiami były używane w sąsiedniej wiosce do czasu założenia wodociągów. Domy rozciągały się na górce, a z każdego gospodarstwa schodziło się w dół, bo tam były źródła i każde domostwo posiadało taką studnię. Przy każdej było koryto do pojenia bydła, więc bydło sprowadzało się tam do każdego pojenia. A wodę do gotowania, mycia, prania nosiło się w nosidłach pod górę. Wymagało to ogromnego wysiłku. W jednym z tych domów mieszkała siostra mojej mamy, więc tam bywałam. Do dziś zachował się rząd studni i nadal jest w nich woda, ale każde gospodarstwo ma już wodociąg.

    OdpowiedzUsuń
  13. Przepiękna jest Twoja wieś.
    Zaskoczyły mnie studnie z żurawiami. Aż trzy niemal w jednym miejscu, w polu?
    Jak tylko będę miała trochę czasu zapuszczę się w Twoje tereny.
    Pozdrawiam serdecznie:)*

    OdpowiedzUsuń
  14. Jest ich cały rząd- zapraszam:-)

    OdpowiedzUsuń
  15. Ile w Tobie wrażliwości Basiu, pięknie komentujesz polski krajobraz i wspaniale uchwyciłaś kolory wiosny na swoim obrazie. Żurawie mnie zaskoczyły, bo to już naprawdę rzadkość, pozdrawiam serdecznie.

    OdpowiedzUsuń
  16. zmoknięte świerszcze stroją skrzypce
    żuraw się wsparł o cembrowinę
    wiele nanosi wody jeszcze
    wiele się ludzi jej napije...
    oglądajac te obrazy brzmiała mi w głowie Krajka :) często z dziewczynami sobie ją śpiewamy...
    sentymentalnie mi się zrobiło....
    piękny post!

    OdpowiedzUsuń
  17. kocham wieś, ślicznie napisałaś Basiu, obraz piękny,pozdrawiam cieplutko:)

    OdpowiedzUsuń
  18. jaka jest? jest polska i w moim sercu - zakochałam się w tym obrazie na końcu posta - buziaki slę Marii

    OdpowiedzUsuń
  19. W cudowny sposób pokazałaś i opisałaś polską wieść :) Pięknie zakończyłaś swoim wspaniałym obrazem.
    Pozdrawiam ciepło !

    OdpowiedzUsuń
  20. Basieńko kto jak nie Ty namaluje tak pięknie słowem i pędzlem obraz wsi polskiej....
    Zgadzam się z Tobą ,podziwiam ciężką pracę rolnika,który nie bacząc na pogodę dogląda swojej ojcowizny.
    Jak ja lubię do Ciebie zaglądać i sycić oczy cudnymi widokami i napełniać serce poezją delikatną jak poranna rosa.
    Ściskam cieplutko i przeczytałam wiadomość,odpiszę później,bo muszę pędzić :)

    OdpowiedzUsuń
  21. Wsi spokojna, wsi wesoła. Który głos twej chwale zdoła? Kto twe wczasy, kto pożytki. Może wspomnieć zaraz wszytki?
    Mam nadzieję, że nic nie pomyliłam :) Pozdrawiam Basiu serdecznie :)

    OdpowiedzUsuń
  22. ...oczywiście, że piękna! I to w tak osobliwy, wyjątkowy sposób, że umiejętność zachwycenia się nią niestety nie każdy szybko w sobie odkrywa. Oczywiście pomagają w tym piękne fotografie - co, jeśli nie one rozbudzić może na odległość podziw dla wiejskich krajobrazów? :)
    Wieś żyje własnym życie, wytwarzaniem swojej, odmiennej kultury, która tak bardzo pociąga ludzi na co dzień zamieszkujących miasta. Sama mieszkam pod Trójmiastem, ale tereny wiejskie odwiedzam bardzo często - cieszę się posiadaniem bliskiej rodziny na Mazurach, a tam o plenery idealne do fotografowania nie jest trudno :D

    OdpowiedzUsuń
  23. Piękna ta polska wieś...super o niej opowiedziałaś!

    OdpowiedzUsuń
  24. Zgadzam się że wieś o każdej porze roku jest piękna ! Sama mieszkam na obrzeżach małego miasteczka, prawie jak na wsi i nie zamieniłabym mojej wsi na żadne miasto !
    Basiu, Twoja wieś jest przepiękna i wygląda jakby czas się tam zatrzymał. Widok studni z żurawiami przywrócił moje najwspanialsze wspomnienia z czasów gdy mieszkałam na wsi u moich dziadków !!
    Wspaniałe sielskie kadry !!
    Pozdrawiam

    OdpowiedzUsuń
  25. Pięknie napisane , opowiedziane i sfotografowane, a nawet namalowane klimaty polskiej wsi. Zawsze u Ciebie jest wzruszająco.
    Miłego tygodnia.

    OdpowiedzUsuń
  26. Kochasz ją pięknie i nie pompatycznie.
    O dziwo mojemu zięciowi podoba się w niej bardziej niż w jego rodowej Japonii. Szkoda tylko, że nie chce mu dać pracy. Szkoda, że musi być taki konflikt interesów.

    OdpowiedzUsuń
  27. ...i ma tożsamość, czego brakuje miastu- niestety... Uwielbiam jej zapach, inne od wielkomiejskich, odgłosy; tu inaczej śpiewają ptaki, dostojniej kwitną drzewa; tu nawet powietrze ma zapach chleba, śnieg bielszy od bieli... nie to, co w zadymionym kurzem, mieście. mogłabym choćby dziś zamieszkać na wsi... Pozdrawiam cieplutko i buziam :)))

    OdpowiedzUsuń
  28. beautiful post :)

    http://www.itsmetijana.blogspot.com/

    OdpowiedzUsuń
  29. Basiu, Ty nawet prozą piszesz poezje ;)
    Piękne zdjęcia, to z furmanką mnie urzekło - podobny obrazek widziałam kilkanaście lat temu na Podlasiu...

    OdpowiedzUsuń
  30. Jaka piękna jest Twoja wieś. Pięknie ujęłaś na zdjęciach. Chciałoby się tam pospacerować napawając się kolorami, zapachami. Pozdrawiam:):):)

    OdpowiedzUsuń
  31. i ja kocham polską wieś :-))))

    pięknie pokazałaś ten wiejski klimat

    pozdrawiam Cię ciepło

    OdpowiedzUsuń
  32. wieś jest piekna ale u Ciebie Basiu zawsze jest najcudniej:)))

    OdpowiedzUsuń
  33. Taka Polską wieś pamiętam z dzieciństwa u babci. O poranku budził mnie stukot końskich kopyt .Ta woń kwiatów z łąk i pól, och... cudowne wspomnienia przywołałaś Basiu. Dziękuję za nie. Pozdrawiam serdecznie

    OdpowiedzUsuń
  34. Witaj Basiu:) Pięknie połączyłaś słowa i obrazy...Wzruszyłam się:)
    Pozdrawiam ciepło

    OdpowiedzUsuń
  35. I love the photos of the old farm equipment! The village has so much charm.

    OdpowiedzUsuń
  36. Piękna nasz wieś!
    Szkoda że już coraz rzadziej zwierzęta w zagrodach spotkać można...

    OdpowiedzUsuń
  37. Oglądałam po kolei, z przyjemnością radując oczy, obraz za obrazem, aż dotarłam do tego najpiękniejszego. Uwierz mi Basiu, że zaparł mi dech. Tym bardziej, że spodziewałam się kolejnej fotografii:)

    OdpowiedzUsuń
  38. Dziękuję i zapraszam ponownie:-)

    OdpowiedzUsuń
  39. Pięknie Ją przedstawiłaś :)

    OdpowiedzUsuń
  40. Masz romantyczną dusze Basiu...a ja taka wieś kocham.

    OdpowiedzUsuń
  41. Chyba się przeprowadzę :)

    OdpowiedzUsuń
  42. tu się czuje że się żyje, nie ma pośpiechu jest cisza, spokój...
    śpiew ptaków, piękne krajobrazy...

    OdpowiedzUsuń