Na początek coś miłego z życzeniami dobrych snów!
Mam nadzieję, że pięcioletni Dorian zaakceptuje moją wizję dobrych snów.
Ten obraz zamówiła u mnie
niezwykle miła i sympatyczna Mama Doriana, która swoją pogodą ducha sprawia, że świat pięknieje tam, gdzie Pani Oleńka się pojawia.
W naszym domu nigdy nie marnowano żywności. Ja też staram się wykorzystać, to co kupiłam lub dostałam.
Ostatnio wyrabiałam pierogi z kapustą. Zgodnie z tradycją farsz musi być smażony z białej ugotowanej uprzednio kapusty. Przez wiele lat moja mama lepiła pierogi przed świętem Wszystkich Świętych. Pierwszym smakoszem tych pierogów był jej brat, który przyjeżdżał w tym czasie na groby bliskich i takim do dziś pozostał mimo sędziwego wieku, a ja staram się czynić zadość tej rodzinnej tradycji. Ale nie o tych pierogach będzie mowa...
Z obiadu zostało trochę kaszy jęczmiennej przygotowanej z warzywami ( marchew, groszek, kukurydza, zioła, nać pietruszki).
Zostało też trochę ugniecionych ziemniaków. Zmieszałam te resztki, doprawiłam pieprzem i tak przygotowanym farszem wypełniłam pierogi. Na talerzu polałam pikantnym ketchupem i posypałam posiekaną pietruszką.
I skwareczki ze słoninki- rzecz jasna
Jak dla mnie- pyszności!!!
I pomysł autorski! A teraz czekam na komentarze naszych blogowych, kulinarnych Mistrzyń...
Piekła sodziaki ( proziaki, blaszaki), potem kroiła je w paski, przelewała na durszlaku wrzątkiem, polewała stopionym masełkiem i posypywała cukrem...czy ktoś zna taki smak???
A oto najwytrwalsi z wytrwałych...
Nie spodziewałam się, że szałwie tak się mrozu nie boją! W nagrodę dostaną piękne miejsce w moim ogródku w przyszłym sezonie.
Te balkonowe, białe drobiazgi cieszą nasze oczy w wiszących donicach już sześć miesięcy, nawet pleszki zdołały w nich wychować potomstwo:-)
Skoro dzisiejszy post jest takim mixem, to zaprezentuję jeszcze kilka detali związanych z malarzem zimy- jak go nazywam- Julianem Fałatem. Wszak zima się zbliża powoli, a wspomniany malarz cuda z nią wyczyniał.
Moja koleżanka Alusia pokazała nam muzeum w Bystrej.
Zimowe pejzaże, które wyszły spod jego ręki są mi znane,
Z myślą o Zosi http://galeriazosi.blog.pl/ i wszystkich, którzy kochają sztukę ludową Fałat gromadził piękne przedmioty:-))))))
Dla rzeczonej grupy miłośników tej sztuki- szafa narożna!
I już się z Wami żegnam zmykając do mojej szkoły:-)
Basiu, z żywnością też tak mam. Nie wyrzucam, a przerabiam tak jak Ty, na wszelkie sposoby i Twoje autorskie pierogi chętnie bym zjadła. Pokazujesz ciekawe miejsca, ich historię, aż żal, że ja tak daleko.
OdpowiedzUsuńPamiętam smak proziaków czy też sodziaków, które robiła moja babcia. Jakiś czas temu odnalazłam przepis i zrobię je dla przypomnienia smaku z dzieciństwa. Zdaję sobie sprawę, że ich smak nie będzie taki sam, bo też nie uda się ich zrobić w tradycyjny sposób, ale może choć częściowo przypomną dawne lata:)
OdpowiedzUsuńPierogi z kaszą i ziemniakami? Czemu nie? To na pewno pyszne danie.Trzeba eksperymentować w kuchni i nie bać sie niczego. Cudny, basniowy jest ten nocny obraz z kotkami na dachu. Na pewno sie spodoba adresatowi!
OdpowiedzUsuńPozdrawiam Cię z usmiechem, Basieńko i wszystkiego dobrego życzę!;-))
Basiu Twój obraz bardzo mi się podoba, a pierogi smakowicie wyglądają:)
OdpowiedzUsuńBasiu proziaki , tez robię w domu / zwłaszcza jak widzę że w chlebaku chleb się kończy/ i co najważniejsze nauczyłam robić je synową , piękny obraz i miejsca urokliwe
OdpowiedzUsuńbardzo fajny wpis. do Fałatowki z pewnoscią sie wybiorę , a pierożki sprawiły nagły przypływ apetytu :)
OdpowiedzUsuńBasiu, śliczny obraz, który z pewnością kojarzyć się będzie z wizją dobrych snów.
OdpowiedzUsuńU mnie też jedzenie się nie marnuje. Farsz wymyśliłaś świetny. Sama chętnie bym wypróbowała :)
Obraz śliczny. Proziaki piekę czasem i ja ale z ziołami prowansalskimi :) albo z kminkiem.
OdpowiedzUsuńJak ja dawno nie robiłam pierogów...
Basieńko dziękuję że o mnie wspomniałaś bo tak bardzo kocham tą sztukę że odwiedzam wszystkie kąty jak tylko jestem przy okazji ze sztuką ludową.Szafa cudna mam nadzieję że moje skrzynie posagowe które idą w świat a będą nadszarpnięte zębem czasu też tak będą pięknie wyglądały. Pierogi cudnie wyglądają tylko ten keczup mi nie bardzo pasuje ale to rzecz gustu. Też przerabiam jedzonko nie wyrzucam. Pozdrawiam serdecznie.
OdpowiedzUsuńBasiu, toż to musiało być niezwykle wytrawne danie! Przecież wiele wspaniałych potraw powstaje przez przypadek;)
OdpowiedzUsuńNasyciłam się dziś u Ciebie do woli!
Mistrzem kuchni nie jestem, zdarza mi się eksperymentować i powiem Ci od dawna coś takiego jak pierogi, wrapy czy krokiety, traktuję jak dobrą zabawę. Farszem jest co się nawinie, nawet z rabarbarem robiłam, choć generalnie go nie cierpię. W Twoich wszystko mi smakuje, oprócz ketchupu ( zbyt hojnie, albo cebulka, albo ketchup :), ale to oczywiście kwestia smaku. O rzeczach innych potrafisz pisać pięknie. Gdybyś nie była nauczycielem, byłabyś genialnym przewodnikiem :)
OdpowiedzUsuńPozdrawiam :)
Cebulki nie ma, tylko skwarki i zieleninka!
UsuńNapisałam cebulka, bo to takie oczywiste, jak skwarki to i cebulka :)
UsuńJak smakowały to znaczy,ze udane.Nawet z ketchupem....Ja nie jestem dobrą kucharka i wolę nie eksperymentować.zimowy pejzaż Fałata zawsze mnie zachwycał.
OdpowiedzUsuńo tak jedzenia sie nie marnuje i bardzo mnie złości jak widzę ile jedzenia znajomi i ludzie wyrzucaja , a mozna by było jeszcze cos z tego zrobic , pierogi na pewno smakowit , a do fałatówki muszę zawitać tak daleko to ja nie mam ;)
OdpowiedzUsuńNic nie ma prawa się zmarnować, wyrzucanie to nie tylko przejaw lenistwa ale i grzech. Pozdrawiam Basiu :)
OdpowiedzUsuńJeśli Ela mnie nie zgromiła, to dobrze:-)
OdpowiedzUsuńO Basiu:) ja też przerabiam potrawy zwlaszcza rosyjskie :) pyry,kasza,ryż,nawet biały ser hihi.lubie eksperymentować:)i ciesze sie że nie robie tego tylko ja bo juz myślałam że coś nie tak z moją głową! Ale najważniejsze że smakuje bo talerze zawsze puste:)
OdpowiedzUsuńWyrzucać biada jak juz to dla piesków bedzie!
Pozdrawiam serdecznie.
Moje pieski nie wszystko lubią:-)
OdpowiedzUsuńBasiu, obraz piękny! I uwielbiam otaczać się takimi ludźmi, jak pani Oleńka! Żyć się wtedy chce:)))
OdpowiedzUsuńI te obrazy Fałata przedstawiające ludzi w strojach ludowych, uwielbiam! Cięgnie mnie także własnie w stronę folku:)
A pierogi...wczoraj miałam ruskie, więc Twój przepis zapisuję i dam znać, co mi wyszło;)))
dobrego dnia :)))
Kocia noc bardzo wyciszająca. Eksperymenty w kuchni się opłacają. Mój mąż raz zrobił pierogi z kaszą, białym serem, cebulką i skwarkami. Były zaskakująco smaczne. Następnym razem już mu nie wyszły, bo chyba proporcje zmienił. Twój farsz jest rzeczywiście autorski, połączenie ruskich z pierogami męża, z pewnością pyszności. zapisz sobie, ile czego było. Pozdrowionka.
OdpowiedzUsuńOj zjadłabym takie pierogi, chociaż pierwszy raz o takim farszu słyszę.
OdpowiedzUsuńI especially love the cats on the roof! Great atmosphere. ;))
OdpowiedzUsuńThank you to the many pleasant visits.
UsuńRozmarzyłam się kulinarnie, ach te pierogi :)
OdpowiedzUsuńBasiu najdroższa, Twoje posty czytam jak powieść w rozdziałach, gdzie każdy rozdział wprowadza mnie w inne światy... Długo by opowiadać ;) Ale cieszę się, że poznałam Ciebie, a twój blog często jest dla mnie odskocznią... Pozdrawiam cieplutko <3
OdpowiedzUsuńKocham pierogi, ale raz w życiu je lepiłam. Za to moja synowa jest mistrzynią tego dania:) Myślę, że Twoje by zaakceptoiwała:) Obraz dla chłopczyka uroczy, baśniowy...Mały ja spojrzy to się uśmiechnie na widok kotków:)
OdpowiedzUsuńPozdrawiam.
Sama zatęskniłam za pierogami:-) Główka kapusty zakupiona:-)
OdpowiedzUsuńJa tam kucharką dobrą nie jestem ale z doświadczenia swojego wiem, że im bardziej "pozbierane "
OdpowiedzUsuńjedzonko z lodówki, tym smaczniejsza wyjdzie autorska potrawa :)
Obrazy Fałata uwielbiam, szczególnie właśnie te zimowe pejzaże. Chętnie odwiedziłabym Fałatówkę. Kwiaty u Ciebie dzielnie się bronią przed zakusami mrozu. U mnie wszystko co kwitło pozostało tylko wspomnieniem.
OdpowiedzUsuńPiękne drzwi przedmioty ludowe bardzo lubię , zaraz tam zajrzę. Podaj mi proszę swój przepis na ciasto pierogowe :)))
OdpowiedzUsuńO rany ! Dzielisz się swoją pracą a ja o swoich interesach :/ Ale mam nadzieję, że już przyzwyczaiłaś się, że ja tak po trochu bo ja lubię dogłębnie wczytać się w posta :)))) Buziaki :D
UsuńMoje ulubione ( choć różnych przepisów próbowałam) ciasto pierogowe to takie najzwyklejsze po babci i mamie:
Usuń1 kg maki tortowej, 1 całe jajko, 1 łyżka miękkiego masła, zarabiam gorącą wodą-( byle ręka wytrzymała), ma być dość miękkie. Dobrze jest gdy po wyrobieniu, odpocznie kilkanaście minut. Nigdy nie zaakceptowałam ciasta bez jajka, choć wiele osób tak robi. Smacznych pierożków Agatko:-)
Basiu, proponuję zagnieść wodą pół na pół z mlekiem ( to od mojej Babci ) , a ciasto po zagnieceniu nakryć gorącą miską i odstawić na pół godziny, wtedy jest " rozpływające się w ustach ", też dodaję jajko i do tego szczyptę soli :)
UsuńCzasami dodaję mleko, ale o sposobie z miską nie słyszałam, a to cenne- wypróbuję:-)
UsuńNie daję cebulki bo jakoś nie lubię:-)
UsuńKochana Basiu bardzo dziękuję, tak czułam, że to będzie ten przepis :) Ostatnio chciałam robić ale nagle uświadomiłam sobie, że pierogi mi nie wychodzą, w sensie za twarde ciasto a miałam się podpytać o przepis. Siedząc w kolejce przed badaniami nagle dwie starsze panie zaczęły rozprawiać o pierogach. Jedna z pań powiedziała, że uwielbia lepić pierogi i lepi ich tak na dzień dobry z 300 sztuk. pomyślałam sobie, że musi mieć dobry przepis na ciasto bo jak inaczej? I zaczęłam słuchać pilniej. Dowiedziałam się tylko, że własnie dodaje bardzo gorącej wody tak jak Ty napisałaś byleby ręka wytrzymała. Jak napisałaś, że masz przepis po babci to miałam nadzieję, że to będzie taki prawdziwy babciowy to to można lepić i lepić i lepić :D
UsuńBardzo Ci dziękuję :)
Bożenowdaniec :) twoją podpowiedź również sobie zanotowałam i wypróbuję :) Pozdrawiam
UsuńBędą super!
UsuńBasieńko, uczta dla oczu - kociaki na dachach mnie zauroczyły :) A potem uczta dla podniebienia - te pierożki wyglądają na niezwykle smakowite. Kreatywność to Twoje drugie imię, więc czemu ma się nie objawiać także w kuchni? :)
OdpowiedzUsuńLubię twórczość Fałata. A sztuka ludowa zachwyca mnie od lat. Szafa przepiękna!
Pozdrawiam ciepło :)
Aż zapachniało. Uwielbiam takie różne łączenie składników. Takie eksperymenty dozwolone i wychodzą smakowite potrawy . Również nie lubię jak w kuchni marnotrawstwa . Obrazek Darianowi z pewnością się podoba, Cudny. Kwiaty Cie Basiu lubia więc długo możesz nacieszyć oczy. Pozdrawiam
OdpowiedzUsuńObraz na pewno ucieszy maluszka. Kociaki są przeurocze. Oj pierogi. Lubię je z każdym farszem. Z takim jeszcze nie robiłam. Wypróbuję na pewno. U mnie w domu nic się nie marnuje. Robię eksperymenty niekiedy z różnym skutkiem.
OdpowiedzUsuńProziaki pamiętam. U mnie w dzieciństwie piekło się je na piecu kuchennym. Jedliśmy bez dodatków, bo tak szybko znikały.Co to był za smak. Jesień u Ciebie piękna:):):):):)
Śliczny ten obrazek z kotami.Mój ogród prawie opustoszał, zostały marcinki i chryzantema (jedna).
OdpowiedzUsuńu mnie też się jedzenie nigdy nie marnuje:)))zawsze wszystko zostaje przerobione:)u nas najczęściej starzejący się chleb piekę otoczony jajkiem posypany serem i z keczupem:)))
OdpowiedzUsuńDzięki Wam, poznałam nowe sposoby wykorzystania żywności- dziękuję:-)
OdpowiedzUsuńAutorskie pierogi, jak najbardziej godne wypróbowania! Kociaczki na obrazie - przeurocze, a szafa skradła moje serce. Pozdrawiam serdecznie :)
OdpowiedzUsuńdo pierogów można wszystko schować i będą pyszne
OdpowiedzUsuńBasiu pierogi na pewno były pyszne, proziaki jadłam na festynach ale suche nie polewane masełkiem niestety....zainteresował mnie Fałat i jego malarstwo, dziekuję:)
OdpowiedzUsuńTe pierogi musiały być pyszne!
OdpowiedzUsuńPyszne- przepadam za pierogami, najbardziej z kapustą:-)
OdpowiedzUsuńU mnie również nie marnuje się żadne jedzenie. Lubię, to za mało powiedziane, ubóstwiam pierogi.
OdpowiedzUsuńZ kapustą kiszoną, grzybami suszonymi, pieczarkami, owocami... mniam co za pychotka.
Lubię Fałata. Oglądałam jego prace w Muzeum Narodowym w Krakowie i Kielcach.
Pozdrawiam serdecznie:)*
Żałuję, że nie znam smaku proziaków:) na pewno wiele dobrego mnie ominęło. Zaś pierożkom z takim wymyślnym farszem się nie dziwię bo ostatnio jest to bardzo modne. Pierogi z kaszą gryczaną na przykład. Obraz taki bajkowy tym razem, a ja takie lubię. I miejsce do zwiedzenia ciekawe...
OdpowiedzUsuńsmaka zrobiłaś :)
OdpowiedzUsuńobrazek z kotami cudny :-))))
pozdrawiam
Olá querida, passei por aqui para agradecer sua doce presença
OdpowiedzUsuńno meu cantinho.Obrigada !!!
Abraços, Marie.
Estou contente por Mario com a sua visita.
UsuńSaúdo cordialmente. Basia.
Basiu, obraz bardzo mi się podoba :) Na pewno mały Dorian będzie zachwycony. Kojarzę zimowe akwarele tego malarza, są piękne.
OdpowiedzUsuńPozdrawiam ciepło :)
Piękny ten malunek, a pierożki - mniam!! Pozdrawiam! :)
OdpowiedzUsuńTakich pierogów jeszcze nie jadłam, i nie z ketchupem, naprawdę unikalny pomysł :-) Ale obraz przecudny. Mimo, że w ciemnej tonacji, to bardzo radosny w gruncie rzeczy. Budzi w duszy iskierki uśmiechu.
OdpowiedzUsuńKociambry są przepiękne, już przypięłam na swojego pinteresta https://www.pinterest.com/13gduau4m1jb2hv/koty/.
OdpowiedzUsuńPozdrówki.
Dziękuję za kociambry!
OdpowiedzUsuńPrzepiękne rzeczy znalazłam na blogu przez Ciebie polecanym. Ogromnie mnie cieszą takie rzeczy, może akurat nie do końca je kolekcjonuję i nie jestem pewna czy umiałabym żyć w takim florkowym otoczeniu na co dzień ale uwielbiam oglądać :)
OdpowiedzUsuńCieszę się, że skorzystasz z przepisu:-) udanych pierożków! tylko nie zarabiaj zbyt twardo!
OdpowiedzUsuńBasiu u Ciebie zawsze można się czegoś nowego dowiedzieć,proziaki już trafiły na moją listę do wypróbowania,pierogi zajadem z każdym farszem,Twoje pewnie były pyszne,nie ma to jak dobra gospodyni :)
OdpowiedzUsuńTwoje obrazy zawsze są piękne,a te z kotami cudeńko,taki mały raj dla kociaków,księżyc i nocne wędrowanie :)
Wiesz czasami łapię się na tym że chcę mieć w domu jakiś akcent z naszego folkloru,choćby nawet papeteria.
Basieńko serdeczności przesyłam:)