Post dedykowany Marzence, która nie ma bloga:-)

Choć posta tego piszę na wyraźną prośbę Marzenki, to do jego poczytania zapraszam Wszystkich Zainteresowanych.
Rzeczywiście, to Marzenka zmobilizowała mnie by podjąć tematykę pażdziernikowych odwiedzin.
Niecodzienna pielgrzymka rowerowa okrążająca okoliczne wioski zatrzymała się przed naszą wiejską kapliczką.
Ale powróćmy do października, który od lat w mojej świadomości funkcjonuje jako miesiąc różańcowy.

Zaciskam w dłoni paciorki różańca,
zamykam tajemnice życia,
te radosne mieszają się z bolesnymi
a chwalebne z tajemnicami światła
wszystkich jest w sam raz
tyle ile mi potrzeba
by idąc po ziemi spoglądać w niebo,
mój wysłużony różaniec
ciągle przemierza życiowe przestrzenie
i niejedno pamięta choć milczy
zamyka nieustannie moje życie
w kolejnych paciorkach lęków i nadziei,
w których niezmiennie odbija się
Oblicze Różańcowej Matki.

Wspomniane wcześniej odwiedziny miały miejsce w sobotni poranek i były różańcową modlitwą " rowerową".
Nasz przydrożny Chrystus pierwszy raz gościł taką nietypową grupę, która w skupieniu odmówiła ostatni na tej trasie, dziesiątek różańca.

Różaniec towarzyszy mi nieustannie, a 7 października jest świętem Matki Bożej Różańcowej, której kult rozwinął się w sposób szczególny po objawieniach w Fatimie i Lourdes. Wielką potęgę ma Nowenna Pompejańska, którą podejmuje coraz więcej ludzi.
13 października wyruszymy w procesji ulicami Olesna by oddać cześć Matce Bożej Fatimskiej.

Napisanie tego posta sprawiło mi dużą trudność, bowiem post roboczy pisze się w sposób zaszyfrowany, czego do tej pory nie było. Może ktoś pomoże mi jak rozwiązać to niebywałe utrudnienie.
Do Eli, która pierwsza wskazała na grykę w mini konkursie na rozpoznanie ścierniska, poleciał ten oto mały obraz z ptakami, bowiem Ela jest znawcą i miłośnikiem ptaków.

Na dziś to tylko tyle, nie wyobrażam sobie prowadzenia bloga w ten sposób.