Ale dla ich niecodziennego widoku i "pobekiwań" warto było zrezygnować z niektórych punktów wycieczki.
Jak wspomniałam, głównym punktem pienińskiej wyprawy był rezerwat przyrody- Wąwóz Homole im. Jana Wiktora.
Przed jego założeniem i w tym miejscu wypasały się owieczki, a naturalne ukształtowanie terenu nie pozwalało im na samotną ucieczkę.
Oprócz owieczek grasowali tam też poszukiwacze złota, gdzieś tam prawdopodobnie można jeszcze napotkać szyby górnicze- pozostałości po kopalniach złota.
Wąwóz zbudowany jest z wapieni i tworzy głęboki kanion o bardzo stromych, dochodzących do 120 m wysokości, skałach.
Dnem wąwozu płynie Kamionka, która tworzy fantastyczne kaskady.
Nazwa wąwozu pochodzi od ruskiego słowa
"homoła" co oznacza obły, a taki kształt ma dolina.
Powyżej Wąwozu znajduje się Dubantowska Dolinka, doskonałe miejsce na wypoczynek. Zaś po prawej przy wyjściu są
Kamienne księgi, w których wg legendy, zapisane są losy wszystkich ludzi na świecie. Zaszyfrowane pismo odczytał jedynie stary pop z Wielkiego Lipnika, ale Pan Bóg odebrał mu mowę, żeby ludzie nie mogli poznać swoich losów.
I tu z pomocą przyszła mi Magdusia ( nie pierwszy zresztą raz), cudnie haftująca wszystko, cokolwiek człowiek wymyśli http://nitkiariadny.blogspot.com/
Metryczka wykonana szybko i perfekcyjnie. Bardzo Ci dziękuję Magdusiu za ten wyjątkowy dar.
Piękna wycieczka, a widok powracających z wypasu owieczek bezcenny. Rzadko bywałam w górach i jesień kojarzy mi się z szarym, deszczowym Zakopanem i cudownie słoneczną Doliną Chochołowską, miedzianą i złotą . Odległość kilkunastu kilometrów i zaledwie godziny czasu.
OdpowiedzUsuńNam pogoda bardzo sprzyjała.
UsuńCzy ta cerkiew nie jest czasem na Liście Dziedzictwa UNESCO? Bo jakoś tak mi się kojarzy. W Pieninach byłam raz, w wieku 12 lat i bardzo mi się podobało. Może kiedyś znowu... Kto wie :)
OdpowiedzUsuńNic o tym nie słyszałam.
UsuńNa tej liście nie ma. http://www.unesco.pl/kultura/dziedzictwo-kulturowe/swiatowe-dziedzictwo/polskie-obiekty/ W sumie to nie jest obiekt aż takiej klasy.
UsuńRacja, pomyliłam Jaworniki z Jaworem :)
UsuńNigdy nie widziałam stada owiec na łąkach. A już takiego stada... To piękny widok. Tam gdzie ja bywam w górach, można jedynie spotkać kilka owieczek w zagrodach.
OdpowiedzUsuńBasiu spotkałaś nie tylko stado owiec ale również piękną, złotą jesień. Warto jeździć, warto szukać...
Miłego weekendu :)
Basiu, dziękuję Ci za niezwykle urokliwą jesienną wycieczkę. Pozdrawiam:)
OdpowiedzUsuńPiękna wycieczka i pogoda jesienna widok tylu owiec na raz niezwykły!Byłam w Pieninach kilka razy, ale nigdy jesienią, dlatego zachwycają mnie barwy na Twoich zdjęciach. Jest w naszej ojczyźnie naprawdę orom miejsc wart zwiedzenia, życia nie starczy!
OdpowiedzUsuńPozdrawiam serdecznie, Basiu!:-))
Jakie wielkie stado owiec!!! Ach i och!!! Nigdy nie widziałam tak na własne oczy. W okolicy jest stado krów liczące około nastu sztuk więc raz czy dwa ono szło drogą i też zrobiło korek. Widok dla mnie piękny. Ale widzieć ,,morze owiec" to musi być ogromne doznanie :D
OdpowiedzUsuńPiękne kadry jesienne, nigdy tam nie byłam i pewnie nie będę więc tym bardziej cieszę się z twoich zdjęć, urokliwe miejsce i piękna niespodzianka haftowana :)))
Moc uścisków przesyłam :)
O tej porze roku Pieniny wyglądają bardzo malowniczo. Miło mi było choć wirtualnie pospacerować, dziękuję.
OdpowiedzUsuńMiłej niedzieli Basiu :)
Piękne miejsce. Byłam a właściwie wybrałam się do wąwozu kilka lat temu kiedy przebywałam w Szlachtowej. Nie do końca wędrówka udała się bo czerwcowa burza przegoniła nas. A takie stado owieczek też spotkałyśmy na głównej drodze kiedy czekałyśmy na busa. Widok niesamowity. Wyobrażam sobie te jesienne kolory w Pieninach.
OdpowiedzUsuńWitaj Kochana. Próbuje reaktywować mój uśpiony od paru miesięcy blog. Czy mogę prosić o pomoc i umieszczenie go na bocznym pasku na Twoim blogu? Link do niego to - http://sielskachata.blogspot.com/
OdpowiedzUsuńOjejku ! Wycieczka wspaniała !!! Ten widok stada owiec - niesamowity !!! Ale miałaś szczęście ?! Dziękuję :) Poczułam się tak, jakbym tam była.
OdpowiedzUsuńO tak, Wąwóz Homole to wyjątkowo piękne miejsce :) Tylko ja nie miałam niegdyś tak cudownych widoków i uroczego towarzystwa - za to był deszcz i śliskie kamienie ;)
OdpowiedzUsuńBasiu, polecam się :)
Basiu dziękuję za space. Pozdrawiam serdecznie,
OdpowiedzUsuńPiękne stadko owieczek na swojej drodze spotkałaś Basiu a jeszcze cudowniejsze jesienne widoki , bardzo lubię jesień , Pozdrawiam serdecznie
OdpowiedzUsuńJa też nigdy nie widziałam tak dużego stada owieczek! Basiu, miałaś wspaniałą jesienną wyprawę! Fantastyczne fotki !
OdpowiedzUsuńBasiu, uwielbiam Pieniny :)) Mam do nich sentyment. Tam byliśmy z mężem na naszych pierwszych wakacjach (wtedy jeszcze nie bliśmy małżeństwem) i tam wybraliśm się na "miesiąc miodowy".
OdpowiedzUsuńTeż w Homolach widziałam owieczki, ale nie aż tyle :))
Pozdrawiam ciepło :)
Lubię Homole. Ale jeszcze bardziej wędrówkę dalej do grani Małych Pienin i dalej granią (obojetnie w którą stronę). Świetnie, że udała sie wycieczka. Warto też zajrzeć do kościoła (dawnej cerkwi) w Szlachtowej. To niezmiernie ciekawe miejsce, cztery wsie (kiedyś) rusińskie tak daleko na zachód, wynik osadnictwa.. W Białej Wodzie jeszcze miejscami na zboczach widać ślady tarasowej uprawy pól.
OdpowiedzUsuńBasiu, Pieniny są cudowne. Ale nigdy nie spotkałam takiego stadka owiec.
OdpowiedzUsuńTulę mocno.
Basiu
OdpowiedzUsuńzdjęcia z jesiennego redyku są przecudne. Przepiękna relacja z Pienin.
Och jak ja dawno odwiedzałam te tereny.
Serdecznie pozdrawiam:)
Cudowne widoczki Basiu, jesień jest taka piękna :-)
OdpowiedzUsuńAleż piękne okolice...
OdpowiedzUsuńA owieczek widzę sporo było :-)))
Piękne to wszystko. Należy cieszyć się, że mamy pory roku, bo w ten sposób jest różnorodnie.
OdpowiedzUsuńWspaniałą wycieczka w barwach jesieni....dawno nie byłam w Pieninach...a na owieczki pewnie bym sie zapatrzyłą:))
OdpowiedzUsuńPiękna wycieczka!
OdpowiedzUsuńPrzepięknie ! :-D
OdpowiedzUsuńjesien jest zachwycajaca, w gorach zwłaszcza
OdpowiedzUsuńCUDNIE !!!!
OdpowiedzUsuńPiękna nasza Polska cała...
OdpowiedzUsuńI dobrze, że nie znamy naszego losu, pomarlibyśmy ze zgryzoty:-)
OdpowiedzUsuńPrawda najprawdziwsza...
UsuńBasiu, dzisiaj wysłałam do Ciebie nasiona dziwaczka ! Gdybyś chciała obdarować nasionami kogoś ze znajomych to mogę jeszcze wysłać ! Na pamiątkę naszej blogowej przyjaźni wysłałam również album ze zdjęciami zrobionymi nad Wisłą :)
OdpowiedzUsuńPozdrawiam serdecznie !
Piękny widok takie stadko owiec. Obudziłaś zdjęciami wspomnienia. Moje wędrówki po wąwozie prawie 15 lat temu. Pięknie też było. Pozdrawiam ciepło.
OdpowiedzUsuńCudne zdjęcia pięknego zakątka naszej Ojczyzny. Nigdy nie byłam w górach jesienią. Twój fotoreportaż pobudził moją wyobraźnię i... zaczynam planować. Dziękuję Basiu.
OdpowiedzUsuń