O takich ludziach zwykło się mawiać, że są " do tańca i do różańca".
I taka była moja ciocia, którą wiele lat temu moi rodzice poprosili by została matką chrzestną małej Basi.
Ponieważ ciocia miała na imię Kazimiera, a chrzest odbył się 5 marca, więc ciocia" przemyciła" w kościelne księgi to imię jako drugie dla mnie:-) ( w urzędzie zapisano jedno).
Moja matka chrzestna była niezwykłą kobietą, a że mieszkała w Krakowie, więc zamieściłam w tym poście jeden z ostatnich moich obrazów- krakowskie gołębie...
Ciocia przybywała często z miasta do wsi i zawsze była uśmiechnięta:-) Kochała taniec, towarzystwo, świat, Boga i człowieka...Piszę o niej w czasie przeszłym, bo niestety nie ma jej na tym świecie. Po nieudanej operacji kręgosłupa, przykuta do łóżka walczyła przez 4 lata z nadzieją na wstanie i w miarę normalne życie. Podczas kolejnej rehabilitacji, nieoczekiwanie dla wszystkich zmarła w szpitalu.
Przywołuję ją we wdzięcznej pamięci zamieszczając jej ślubne zdjęcia.
Taka mocna, ufna, uśmiechnięta, pełna wiary okazała się być nawet w chorobie, która przykuła ją do łóżka.
Ciocia Kazia przebywa już w lepszym świecie i tam na pewno rozwesela innych...
A mnie, jej mąż, a mój wujek podarował niezwykłą pamiątkę- biżuterię cioci, którą jako młoda dziewczyna u niej podziwiałam, zwłaszcza ten pierścionek ( a były to czasy, kiedy srebrna biżuteria nie była w zasięgu możliwości wiejskiego dziewczątka).
Ogromnie się cieszę z tej pamiątki, bo jestem sentymentalna.
Ciocia lubiła podróżować, na Tajwanie nigdy nie była, ale niech popatrzy przez niebieskie okienko na kilka pięknych cudów przyrody utrwalonych obiektywem przez bliską mojemu sercu uczennicę, Kasię z Taipei.
Poniżej:
Adansonia digitata
Allamanda cathartic
Alpinia zerumbet
Alpinia zerumbet
Amaryllis
Dziękuję Kasiu za te piękne fotografie, za to, że się podzieliłaś pięknem z nami wszystkimi:-)
A ja myślę Basiu, że Ty też jesteś niezwykła. Dobra i mądra. I nawet, kiedy brak mojego słówka w komentarzach, to czytam wszystko od dechy do dechy. Pięknie piszesz, a empatia to siostra Twoja rodzona. Ja tu zagladam z ogromną przyjemnością.
OdpowiedzUsuńMiód na moje serce wlewasz:-))))
OdpowiedzUsuńPiękna pamiątka po Cioci :)
OdpowiedzUsuńkwiaty cudne !
pozdarwiam
Pięknie piszesz o ludziach
OdpowiedzUsuńlubię Basiu czytać Twoje wpisy. obraz bardzo mi się podoba:))
OdpowiedzUsuńPiękna była Twoja ciocia Basi- nie tylko na duszy :))0
OdpowiedzUsuńpiękne gołębie, zdjęcia no i te kwiaty - dziękuję :))
Wzruszajacy prezent.
OdpowiedzUsuńWarto pamiętać o spotkanych Dobrych Ludziach :) Tylko z pozoru zwyczajnych...
PRZEPIĘKNY OBRAZ Z GOŁĘBIAMI ,mistrzostwo po prostu.....zgadzam się z przedmówczyniami,Twoje posty są jakies inne ,powiedziałabym,że odświętne,pozdrowienia!
OdpowiedzUsuńObraz pamiątkowy, byliśmy kiedyś z Kamilem w Krakowie, on zrobił komórką fotkę, a ja namalowałam:-)))))
UsuńKiedy zaczęłam czytać Twój wpis zatrzymałam się na obrazie gołębi,jest przepiękny,oddaje uchwyconą chwilę,a gołębie są jak żywe.
OdpowiedzUsuńCiocia ciągle żywa w Twoich wspomnieniach,a pamiątka w postaci zdjęć i biżuterii już zawsze będzie o niej przypominać.Dobrze mieć wspomnienia i do nich powracać.
Zdjęcia kwiatów w naturalnym otoczeniu piękne,zachwycił mnie pierwszy kwiat Adansonia digitata ,jest taki magiczny.
Wspaniałego tygodnia Basiu życzę.
Będzie jeszcze mnóstwo tajemniczych kwiatów!
Usuńprzepiękny obraz :))
OdpowiedzUsuńpozdrawiam ciepło
Cudnie jest tak powspominać ukochaną osobę:)
OdpowiedzUsuńObraz zachwycający! Zapraszam na candy
Już się zapisałam kilka dni temu Paulinko, dziękuję!
UsuńTaka była moja mama,nawet kura chodziła za nią jak pies.
OdpowiedzUsuńDobra z Ciebie dziewczynka Basiu:)))Ciocia jest z Ciebie dumna:)))
OdpowiedzUsuńDobrych ludzi nie da sie zapomniec, pozostaja w nas na zawsze!
OdpowiedzUsuńDziekuje za ten post.
Serdecznosci
Judyta
Wasze komentarze na pewno ciocię cieszą:-) Dziękuję!
OdpowiedzUsuńPięknie piszesz o swojej cioci, bo słowa pochodzą z serca. To pewne, że Ona to wszystko widzi słyszy i raduje się Tam - w lepszym Świecie... Pamiątki zawsze będą przypominać Ci ukochaną ciocię. Piękna z niej była kobieta. Obraz też Basiu niesamowity. Pozdrawiam Cię ciepło!!!
OdpowiedzUsuńTak, ciocia była piękna i całe życie do czasu choroby nosiła włosy sięgające do kolan, które upinała w koka.
UsuńJaki piękny, ujmujący post. Ciocia na pewno czyta o sobie i cieszy się, że o niej pamiętasz. Biżuteria bardzo ładna. Kocham srebro!!!! Pierścionek bardzo oryginalny. Też mam takie pamiątki po najbliższych.Często myślę o przemijającym czasie....
OdpowiedzUsuńKwiaty na zdjęciach są niesamowite, dziękuję, że w te szare dni rozświetlają nasze oczy:) Pozdrawiam cieplutko.
Srebro ma wyjątkową moc!
UsuńBasiu jak ja lubię czytać Twoje posty! :)
OdpowiedzUsuńSą pełne ciepła i pięknych wspomnień.
Ściskam mocno.
Magiczne Słowa
Staram się ocieplać szarość dni...
UsuńPiękny i wzruszający post:-)
OdpowiedzUsuńI w ten o to sposób odbyłam wycieczkę do Krakowa, podziwiając gołębie, a na Tajwanie zobaczyłam cuda natury.........
OdpowiedzUsuńNatomiast zdjęcie cioci najchętniej wykorzystała bym do kartek ślubnych..........
Basiu pozdrawiam serdecznie i czekam na następny wpis.
Zapytam Basiu przy okazji o zgodę jej męża i syna, bo nie wiem jaki oni mają pogląd na tę sprawę.
UsuńGdyby to ode mnie zależało to bym się ucieszyła:-)
Basiu jesteś taka romantyczna. A co do pamiątek od cioci są piękne. Wzruszyłam się czytając ten post. Pozdrawiam Zosia.
OdpowiedzUsuńWspomnienia- te dobre- wzruszają!
UsuńPięknie piszesz o cioci. Ja niestety nie mam takich wspomnień, toteż z wielką uwagą i ciekawością podczytuję takie opowiastki, i układam w wyobraźni obrazy moich cioć, z którymi nie było mi dane zbyt często obcować, a więc i żadnych tkliwych wspomnień... Pozdrawiam Basiu cieplutko i dziękuję za Twoje opowieści <3
OdpowiedzUsuńPodczytuj u mnie Jadziu bo będzie jeszcze wiele takich postów:-)
UsuńMoja mama oszalałaby z radości na widok tych kwiatów..
OdpowiedzUsuńBędą kolejne i wtedy pokaż mamie:-)
UsuńBasiu jesteś niezwykle wrażliwą osobą, pełną szacunku, miłości i wspomnień o drugim człowieku. Potrafisz nie tylko pięknie pisać i wywoływać wspomnienia, potrafisz sprawić, że nam - choć obcym, opisywane przez Ciebie osoby, stają się także wyjątkowe i bliskie...
OdpowiedzUsuńPozdrawiam :)
Dziękuję Bożenko!
UsuńCudownie piszesz...obraz piękny!!!
OdpowiedzUsuńSerdecznie Cię pozdrawiam i dziękuję za odwiedzinki oraz miłe słowo. Uściski.
Peninia ♥♥♥
http://peniniaart.blogspot.com/
Bo kiedyś sprawiłaś mi radość!
Usuńteż mam taką ciocię!Bezcenne!
OdpowiedzUsuńdobrze, że wokół nas byli/są tacy dobrzy, mądrzy, wartościowi ludzie. Świat jest przez to piękniejszy :)
OdpowiedzUsuńPięknie napisałaś o swojej cioci. Widać, że była ważną osobą w Twoim życiu. Cudna roślinność egzotyczna :))
OdpowiedzUsuńPiekne kwiaty zwłaszcza ta alpinia mi się podoba, to miłe mieć pamiątkę po kimś drogim i taką zapewne jest ta biżuteria:)
OdpowiedzUsuńPięknie piszesz... ale to przecież wiadomo :)
OdpowiedzUsuńNie wiem jak to się stało, że nie widziałam tych gołębi - super praca.
Dzięki za kolory w ten szary ranek... chociaż powoli się rozjaśnia :)
Przeczytać takie miłe słowa, a już człowiekowi lżej na duszy...
OdpowiedzUsuńBardzo przykro, jak kochani ludzie odchodzą, pozostaje tylko zal i smutek, ale mamy nadzieje,że są w lepszym świecie :)Zdjęcia przepiękne aż miło i ciepło na sercu :) pozdrawiam.
OdpowiedzUsuńNiezwykłe osoby, ktore miały wielki wpływ na naszą osobowość, które były, ale już ich nie ma... Tez mam taką osobę jak twoja ciocia Kazia w pamięci i pielegnuje nieliczne po niej pamiątki. Twoja ciocia wygląda na bardzo pogodna osobę. Pozdrawiam cieplutko!
OdpowiedzUsuńCiocia była super wesoła- myślę, że w niebie też" dokazuje"!
OdpowiedzUsuń