środa, 11 maja 2016

Pierwsza wiosna w życiu Małego Człowieka.

Zobacz Maleńki
bzy już zakwitły i maj się weseli
łąka szybuje na dywanie z dmuchawców utkanym
weź w maleńkie rączki 
delikatne kule z marzeń ułożone
wyciąg rączki ku słońcu
i poślij mu buziaka
pozwól wietrzykowi połaskotać uśmiechniętą buzię
i zapamiętaj zapach głogowego kwiecia
zatrzymaj w serduszku 
płatki kwiatów dzikiej jabłoni
i nasyć śliczne oczka zielenią łąk
z wioski która Cię pokochała
zapamiętaj żółte bratki
nad którymi pochyla się nasz wioskowy Chrystus
kłaniaj się białym obłokom
naucz się melodii kosa i skowronka
i bądź zawsze piękny i dobry
sercem wiośnie podobny...
Moja biedna wioska stroi się w maju jak najpiękniejsza księżniczka.
Gdzie nie spojrzysz, tam cuda oczom się ukazują. Każdy krótki spacer jest okazją do zdobycia dziesiątek fotografii bo żal tego piękna, które choć nie przeminie, niebawem się przeistoczy.
Ta wiosna jest pierwszą w życiu mojego pierwszego Wnuka Konradusia, którego zabieram na spacery i uczę go miłości do łąk, pól i lasów. Pokazuję mu drzewa, kwiaty i ptaki.
Zatrzymuję się z nim przed przydrożną kapliczką by mu przekazać całą swoją miłość, którą noszę w sercu zakochanym w polskich pejzażach.
Konradek jest maleńki, ale wierzę, że czuje " babciną" miłość.
Wspomniana w wierszu dedykowanym Konradkowi, łąka, pokryła się milionem białych dmuchawców unoszonych pod niebo przez majowy wietrzyk.
Zieleń łąk i drzew współgra z błękitem spokojnego nieba.
Upojnie pachną głogi pokryte tysiącem białych kwiatów rywalizując z kwitnącymi jeszcze dzikimi okazami samotnych jabłoni.
Nad rowami wypełnionymi wodą pojawiają się kosaćce, w których na pewno odbiło się słońce.
A poziomki zarastające zbocza wału Żabnicy mają od lat ten sam niepowtarzalny urok.
Wśród traw znajdują się liczne zioła.
Można tak wędrować i wędrować wśród zieloności łąk...
I słuchać szmeru rzeki.
I patrzeć jak bije kolorowe serce majowej przyrody.
Wszystkim, którzy mieszkają z dala od wiejskich pejzaży, udanych wyjazdów życzę.

55 komentarzy:

  1. Basiu, bede za miesiac w Polsce i juz nei moge doczekac sie tych swojskich klimatow, wprawdzie drzewa nie beda tak pieknie juz kwitly, ale beda inne atrakcje przyrody do podziwiania:) Pozdrawiam:)

    OdpowiedzUsuń
  2. Konradek z całą pewnością czuje Pani miłość względem jego. Zresztą chyba każdy by wyczuwał mając tak wspaniałą Babcię :). A zdjęcia z pewnością po latach będą wspaniałą pamiątką tych pierwszych wspólnych wojaży. Pozdrawiam z Krakowa

    OdpowiedzUsuń
  3. Basiu, opisujesz, przeżywasz, widzisz świat tak pięknym, że sama bym przytuliła się do Ciebie :-) Zazdroszczę Maleństwu.

    OdpowiedzUsuń
  4. Już kosaćce?!
    Piękne zdjęcia pełne wiosennego słońca.

    OdpowiedzUsuń
  5. Basiu droga, wnuczek na pewno czuje babciną miłość; nawet najmniejsze dzieci ją czują- wszystkie ją czują od bieguna do bieguna... Piękny wiersz- czytając już wiedziałam do kogo jest skierowany. Cieplutko pozdrawiam i do serca tulę. :))) <3

    OdpowiedzUsuń
  6. Poruszyłaś mnie Basiu tą poezją bo i ja mam maleńką córeczkę, ktora tak wiele widzi po raz pierwszy i nie jednemu sie dziwi. Jej rozczulające: "tio to?"...
    Łzy stają w oczach...
    Mieszkam na wsi ale takie fotografie zawsze oglądam z największą przyjemnością:)
    A u wnusia wszystko się zapisuje w podświadomości, mimo że jest malutki i się wydaje, że nie zapamięta to jednak wszystko czego doswiadcza wpływa na jego rozwój.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Mam taką nadzieję, tak mówi nauka i moje serce.

      Usuń
  7. Piękno w czystej postaci, aż dech zapiera!

    OdpowiedzUsuń
  8. jaka piekna wiosna na twich zdjeciach
    zazalowalam ,ze nie zabralam aparaty
    pola rzepaku po horyzont
    podobaloby ci sie

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Aniu, dziś obfociłam rzepakowe pole, nie przepuszczam takiej okazji i wykorzystuję komórkę:-)

      Usuń
  9. Wiosna jest piękna :-) fajnie, że przekazujesz wnusiowi od najmłodszych lat piękno przyrody. Pozdrawiam cię serdecznie :-)

    OdpowiedzUsuń
  10. Ależ piękny wiersz napisałaś dla wnusia:))zawsze będzie czuł babciną miłość:)
    buziaczki dla Was:)

    OdpowiedzUsuń
  11. Szczęśliwy wnuk, mający Taką Babcię :)
    Kiedyś on będzie też robił takie piękne zdjęcia...

    OdpowiedzUsuń
  12. Pięknie :-) Konradek ma szczęście, ma kochająca babcię:-)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Nawet dwie kochające babcie:-)ale ja jestem" domowa", więc pod ręką:-)

      Usuń
  13. Basiu, twój piękny wiersz promieniuje miłością do natury i wnuczka. Wspomnienia tych spacerów zostaną dla niego najsłodszym wspomnieniem dzieciństwa kiedyś, gdy wejdzie w dorosłe życie.
    Pozdrawiam Cię serdecznie.

    OdpowiedzUsuń
  14. Basiu tyle kwiecia na Twoich zdjęciach,a w powietrzu na pewno u Ciebie pszczółki pracują ,a w powietrzu czuć zapach miodu,cudowna pora,pozdrawiam gorąco.

    OdpowiedzUsuń
  15. Moja babcia mawiała...dzieci się kocha i wychowuje, a wnuki się tylko kocha i to miłością ogromną. Pozdrawiam

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Obiecuję sobie, że wychowanie też będzie:-)

      Usuń
  16. w tomiku który od Ciebie dostałam jest wiersz, który jest jakby stworzony dla Hani. Trzymam go na roczek aby Jej go dedykować :)
    a ten również identyfikuję z moją Maleńką... to ICH pierwsza wiosna... mój Boże jaki to cud! :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Bardzo się cieszę Emko, że zechcesz wykorzystać mój wiersz. Podejrzewam, że to ten, który pisałam na urodziny córeczki koleżanki, dziś dziewczyna chodzi już do naszego Gimnazjum:-) a dopiero się urodziła:-)

      Usuń
    2. Twoje wiersze leżą na półce przewijaka przy moim łóżku... pod ręką... czytam je z ogromną przyjemnością... co wieczór chociaż przez chwilkę...
      koją mnie po długich bardzo ostatnio dniach....
      Dziękuję Ci za nie :*

      Usuń
    3. Właśnie dlatego warto pisać...
      Dziś jadę na spotkanie z Czytelnikami pewnej biblioteki.

      Usuń
  17. Konradek ma wspaniałą babcię i nauczycielkę,która pokazuje mu świat i uczy kochać. Piękne zdjęcia i wiersz Basiu. Ja Krzysiowi pokazałam tylko pierwszą ubraną choinkę,no i jak się chodzi,a to faktycznie trzeba wszystko,co pierwsze pokazywać. Pozdrawiam Ciebie i wnusia serdecznie.

    OdpowiedzUsuń
  18. Mam nadzieję, że jeszcze wiele pierwszych rzeczy przed nami...

    OdpowiedzUsuń
  19. Te chwile zostaną Konradkowi, może nie w pamięci, ale w sercu na pewno. Ma szczęście, że ma taką cudowna babcię.

    OdpowiedzUsuń
  20. Cudowna i zdrowa okolica dla Konradka nie tylko ze względu na przyrodę :) Ja patrzę na Twoje zdjęcia jak na zdjęcia z urlopu. Pozdrawiam serdecznie

    OdpowiedzUsuń
  21. Moja wnuczka urodziła się w marcu zeszłego roku więc tej pierwszej wiosny nie zauważyła:), ale teraz poznajemy razem co to trawa, kwiaty, rzeka. Zabieramy ją na rowery i jest cudnie. Basiu piękny wiersz napisałeś dla swojego wnuka. Ściskam mocno Twoje imienniczka Basia:)

    OdpowiedzUsuń
  22. BAsiu gratuluje pierwszego wnuka,to bardzo wazny i niezapomniany czas, jak to dobrze, że ma taka uduchowioną babcie, która mu przekaże to co najlepsze i najwartościowsze;) POzdrawiam serdecznie:)

    OdpowiedzUsuń
  23. Pięknie życzenia, Basiu, złożyłaś Malutkiemu "i bądź zawsze piękny i dobry
    sercem wiośnie podobny..." i świadczą o tym,że jesteś kochaną, wspaniałą babcią. Malutki już to czuje :-D pewnie się chętnie babci wypłakuje ;-)

    OdpowiedzUsuń
  24. Pięknie życzenia, Basiu, złożyłaś Malutkiemu "i bądź zawsze piękny i dobry
    sercem wiośnie podobny..." i świadczą o tym,że jesteś kochaną, wspaniałą babcią. Malutki już to czuje :-D pewnie się chętnie babci wypłakuje ;-)

    OdpowiedzUsuń
  25. Счастья малышу! И пусть мир будет для не го всегда добрым и прекрасным!)

    OdpowiedzUsuń
  26. To prawda Basiu mieszkasz w pięknym miejscu, a wiosną widać to najlepiej :)
    Wszystkiego dobrego dla wnusia :)
    Pozdrawiam ciepło :)

    OdpowiedzUsuń
  27. Tak mi się dobrze na sercu zrobiło... :))))))))
    Buziaki cudowna Babciu :)
    Życzę Ci z całego serca aby wnusio (wnusie) zachowały Cię tak głęboko w sercu i tak mocno kochały jak ja swoją Babcię ze wsi :)))

    OdpowiedzUsuń
  28. Piękne zdjęcia!!!:))

    xxBasia
    http://kasztanowydomek.blogspot.co.uk/

    OdpowiedzUsuń
  29. Wyobrazam sobie, jak chodzisz z Konradkiem i wszystko mu pokazujesz i wyjasniasz. Piekny, sielski widok. Kojarzy mi sie od razu ze szczęsliwą Barbarą z ""Nocy i dni", która tak samo wszystko objasniała malenkiemu Piotrusiowi. Pewnie wiele jeszcze wierszy zadedykujesz swojemu wnuczkowi, Basiu. A on, kiedy już będzie mógł je kiedys przeczytać i zrozumieć na pewno je doceni!:-))

    OdpowiedzUsuń
  30. Wszystko co male jest piękne Konradek ma wspaniałą babcię (moja mama mawiala swoje dzieci się kocha a wnuki więcej bo sa wyjątkowe)to prawda sama doświadczylam tych cudownych chwil. Można tak wędrować i wędrować wśród zieloności łąk i cudownego postu wiersz piekny serdecznie pozdrawiam

    OdpowiedzUsuń
  31. Dziękuję za wszystkie piękne słowa.

    OdpowiedzUsuń
  32. Jakie piękne miejsca Basieńko :) Rozumiem Twój zachwyt. Odetchnęłam, odpoczęłam oglądając zdjęcia - dziękuję :)
    I jestem przekonana, że Konradkowi mocno wpadnie w serce uroda świata, którą mu pokazujesz.
    Pozdrawiam ciepło

    OdpowiedzUsuń
  33. W tym roku wiosna jest naprawdę PIĘKNA i moja Wnusia też miała okazje zobaczyć ją w Polsce, u Dziadków :)
    pozdrawiam Basiu serdecznie.

    OdpowiedzUsuń
  34. Basiu, nie wiem jak dziękować, za taki wspaniały prezent. :)

    OdpowiedzUsuń
  35. Wspaniała z Ciebie babcia Basieńko, dzielisz się swoją wrażliwością z innymi. Jestem pewna, że i Konradek na swój sposób czuje to, co masz mu do zaoferowania. Sama jestem babcią a moja wnusia w czerwcu skończy dwa latka. To zupełnie inny, nieznany mi dotąd rodzaj miłości, prawdziwy dar od losu. Cieplutko pozdrawiam.

    OdpowiedzUsuń
  36. Wnuki są wielką radością.

    OdpowiedzUsuń