Obserwatorium na Śnieżce- jakże wówczas odległe...Czasy się zmieniły, ja "dawno urosłam" i postanowiłam zobaczyć jeden z przedmiotów geograficznych zmagań:-)
Poniższe zdjęcie to wcale nie żart... mgły spowijają Śnieżkę przez ok.300 dni w roku.Od samych tych mgieł nie nazwano by ją w ten sposób. Potrafi bowiem zmrozić nawet w lipcu. Nigdy wcześniej, w wakacyjnych miesiącach nie zmarzłam tak bardzo. Przeszywający na wskroś lodowaty wiatr straszył nas w drodze z Kopy na Śnieżkę, nie odpuszczając ani na chwilę. Przestałam się dziwić, dlaczego na Kopie sprzedają zimowe czapki:-))))) letnim turystom!!!!!! A widziałam niektórych w sandałkach!!!!!! Co innego ja, przygotowana niby na ziąb i tak zmarzłam okrutnie...
I tu niespodzianka...Dosłownie w jednej minucie mgły ustąpiły miejsca promieniom słonecznym i naszym oczom ukazały się przecudnej urody, widoki, którymi Czesi dzielą się z Polakami.
Droga przyjaźni polsko- czeskiej jest atrakcyjna dla turystów.
Te piękne pieski obrały drogę jubileuszową do zejścia, bowiem jest malownicza i bardzo wygodna.
Podczas zjazdu z Kopy, oczom naszym ukazały się niezwykłe widoki, odważyłam się nawet na oderwanie rąk od poręczy krzesełka i fotografowanie:-) oj, wysoko, jak w dół spojrzeć, zwłaszcza dla nizinnych:-)
I jeszcze jeden rzut oka na piękno chłodne jedynie wskazaniami termometrów:-) i co? ruszacie na Śnieżkę?
Piękne zdjęcia, a mgła niesamowita :)
OdpowiedzUsuńMam nadzieję Kasiu, że się schłodziłaś:-)))))
Usuńbyłam...widziałam... herbatę i zupę w schronisku jadłam i piłam :) z tym, że mieliśmy przez cały dzień upał powalający!
OdpowiedzUsuńI widziałam turystki w japonkach .... to było najbardziej niesamowite :)))))))
To miałaś farta z upałami:-)
Usuńochłodziłam się tymi zdjęciami:))
OdpowiedzUsuńTo wspaniale Gosiu:-)
UsuńCudowne widoki, które przywołują wspomnienia :) na Śnieżce byłam podczas wycieczki szkolnej i z tego co pamiętam pogoda była cudowna. Muszę poszukać starych albumów ze zdjęciami :)
OdpowiedzUsuńOdszukaj, z pewnością warto.
UsuńPięknie :) Ale od oglądania niektórych zdjęć aż mi się zimno zrobiło. Jeśli chodzi o upały to mi nie przeszkadzają :)
OdpowiedzUsuńNa szczęście, nie odmroziliśmy uszu:-)
UsuńPięknie, lubię góry , ale do wspinania się już nie nadaję...
OdpowiedzUsuńDałabyś rade Krysiu, ja jestem " wiekowa", a idę:-)))))
UsuńWidzę Basiu, że nie tylko nam pogoda krzyżuje nieco plany wycieczkowe, ale przeżycia i tak są niezapomniane.
OdpowiedzUsuńTaka zmienna pogoda dodaje emocji:-)
Usuńno pieknie :)
OdpowiedzUsuńPiękno niezwykłe!
UsuńBasiu, widzę, że dzielnie pokonujesz trasę... Byłam kilka temu, we wrześniu, na szczycie Śnieżki był śnieg... Oj, 2 raz bym się już chyba nie wdrapała... Raz mi wystarczy. Pozdrawiam Cię serdecznie.
OdpowiedzUsuńWydrapałabyś się Basiu, na pewno...
UsuńJuż od samego patrzenia robi się chłodniej i przyjemnie na ciele. Mi pozostaje chłodzenie nóg w baseniku i to w cieniu. Coś ostatni rok słońce mi nie służy. Dawno w górach nie byłam. Zatem bardzo chętnie oglądam Twoje wojażowanie po Polsce. Nie ukrywam, iż trochę Ci zazdroszczę takiej kondycji. Pozdrawiam i miłego tygodnia życzę
OdpowiedzUsuńBardzo dużo pracuję fizycznie przy chorej mamie, ciągłe bieganie, piętro wyżej, piętro niżej, więc to trochę utrzymuje w kondycji...Zapraszam niebawem do Śnieżnych Kotłów.
UsuńPrzy tych ostatnich upałach to samo patrzenie na Śnieżkę chłodzi:)
OdpowiedzUsuń:-)
UsuńŚwietny i jakże piękny sposób na ochłodę!:)
OdpowiedzUsuńTylko trochę daleko:-)
UsuńCzyżbyś, Basiu, 1 sierpnia była na Śnieżce? my poszliśmy w drugą stronę, do Samotni, a mgła towarzyszyła nam już do samego dołu; pozdrawiam serdecznie z upalnego południowego wschodu.
OdpowiedzUsuńByłam wcześniej, 14 lipca, a tam mgły to codzienność:-) Pozdrawiam!
Usuńsuper zdjęcia
OdpowiedzUsuńDzięki Basiu...
Usuńwspaniała wyprawa :-)
OdpowiedzUsuńpozdrawiam
Jest co wspominać!
UsuńSama nazwa Śnieżki już mnie zmroziła - dzięki ;)
OdpowiedzUsuńEfekt osiągnięty!
UsuńByłam dawno temu ale pogodę miałam piękną a z dzieciństwa zapamiętałam burzę w schronisku pod Śnieżką ;)
OdpowiedzUsuńŚwietne zdjęcia aż strach pomyśleć jakie by były gdyby nie ta mgła ;)
Pozdrawiam serdecznie :)
Oj to było przeżycie!
UsuńOj! Bardzo dawno byłam na Śnieżce. Pięke widoki, Basiu. Pozdrawiam i całuję :))
OdpowiedzUsuńOdwzajemniam Jadziu:-)
UsuńNo, na te upały to w sam raz!
OdpowiedzUsuńMiło, że się udałą wycieczka :))
cudowne zdjęcia ..ach rozmarzyłam się :)
OdpowiedzUsuńMimo mgły i tak nam Basiu pokazałaś piękne widoki :) Uwielbiam górskie krajobrazy :) Pozdrawiam cieplutko :)
OdpowiedzUsuńFajne są takie wypady a jeszcze jak nam się małe cuda zdarzają po drodze i dzieki temu piękno możemy zobaczyć to już w ogóle pięknie jest!!!
OdpowiedzUsuńSerdecznosci Basiu!!!
Podziwiam ludzi, którzy tam mieszkają :) W sumie to całoroczna zima... brrrr...
OdpowiedzUsuńNigdy nie zapomnę wejścia na Śnieżkę,byłam dwa razy:jako 18 zimą a wtedy kolano odmówiło mi posłuszeństwa i jako 40 jesienią i wtedy łydki odmówiły mi posłuszeństa,bo zeszliśmy piechotą aż do Karpacza.Radochę miałam wielką ale na następny dzień miałam porblem z zejściem po schodach w hotelu:)Mimo to uwielbiam to miejsce i bardzo chciałabym tam wrócic!!!Za wszystkie wczasy w Turcji,Egipcie i Grecji oddam tydzień w Karpaczu:)Kudowej Zdrój,Szklarskiej:)))))
OdpowiedzUsuńNa Śnieżkę wdrapywałam się kilka razy,do tej pory pamiętam te nagłe zmiany klimatu,ale warto było,bo widok stamtąd jest cudny:)
OdpowiedzUsuńuwielbiam góry ale samo rzadko tam bywam, dokucza mi bardzo ciśnienie a na wysokościach szaleje...
OdpowiedzUsuńale podziwiam z zapartym tchem ten piękny krajobraz i wyobrażam sobie jak cudownie jest tak stać i podziwiać, ten głęboki oddech tam-niezastąpione uczucie...
Mnie najbardziej zachwyciły zdjęcia kaplicy, mistrzowskie!
OdpowiedzUsuń