Rocznicowo

Szkoła

Weszłam do szkoły
na chwilę
rozejrzałam się po jasnych korytarzach
spojrzałam w oczy dziecka
zmieniały się każdego dnia
z głową pełną mądrości
i młodością w sercu

odkrywałam nowe światy
a dzieci były
wciąż takie same

rzeczywistość zmieniała kształty
pędziły za sobą pory roku
odfruwały kolejne ptaki
... i pokolenia

a ja trwałam
jakby czas się zatrzymał
bo dzieci były
wciąż takie same

myślałam
że wejdę na chwilę
zostałam
na zawsze.

Tego posta dedykuję przede wszystkim moim uczniom. Było ich wielu... bardzo wielu.

Rzeczywiście, będąc absolwentką krakowskiej AGH, zamierzałam pozostać w szkole przez jeden rok , a potem wrócić do pracy w geodezji. Życie napisało inny scenariusz.

Dziś upływa 28 pełnych lat mojej "pracy przy tablicy". Pamiętam dokładnie ten pierwszy dzień pracy, który na dodatek przypadł w dniu imienin mojego męża.

Od tamtej pory jestem związana za szkołą i problemami dzieci i młodzieży. Rozwiązując szkolne trudności, staram się postępować tak, jakby sprawa dotyczyła mojego własnego dziecka. Przez te lata nauczyłam się wiele od moich podopiecznych, tak, to prawda, dzieci są wspaniałymi obserwatorami, psychologami, i co najważniejsze wiele od nas dorosłych, oczekują.

Sądzę, ze bezpośrednia praca z drugim człowiekiem to najpiękniejszy rodzaj zawodowej posługi. Nie jest prawdą, jakoby dzisiejsza młodzież była zła i pozbawiona ludzkich odruchów. Jeśli się rozumie młodego człowieka, sprawy przybierają inne kształty. Cieszę się, Drodzy Uczniowie, że mogłam Was wychowywać, przekazywać swoją wiedzę i pasje. Dziękuję Wam za Waszą obecność w moim 28- letnim zawodowym życiu.

A ten kwiatowy obraz niech będzie łącznikiem z Wami wszystkimi, gdziekolwiek jesteście.