chronię się od kilku lat
zawsze kochałam kwitnące grusze
a ty weszłaś w moje życie
jak żadna inna- na trwałe
pochyliłam głowę przed twą mądrością
ileż to lat śpiewasz wraz z wiatrem
czyste psalmy płynące do nieba
powiadają, że dwieście lat
stoisz na straży wierności Bogu
i nadal rodzisz owoce czasów
znów obsypałaś się kwieciem bezmiernym
i odbijasz błękitne niebo
w czystości białych płatków
przychodzę do ciebie każdego miesiąca
a osobliwie w kwietniu
by z twojego piękna czerpać garściami
by uwierzyć w nieśmiertelność...
Ale wielkość życia nie mierzy się długością jego trwania...
Grusza, potężnej wysokości, o ogromnym pniu, zupełnie pustym w środku obsypuje się każdego roku, w kwietniu, niesamowitą liczbą kwiatów.
Trudno to sobie wyobrazić, w jaki sposób odżywia całość mając w dolnych partiach do dyspozycji tylko obrąbek pnia, prawie samą korę.
Od kilkunastu lat, każdego 18 dnia miesiąca jest światkiem niezliczonej liczby pielgrzymów przemierzających szlak męczeństwa bł. Karoliny.
W sobotę, 18 kwietnia z powodu rządowego zakazu wstępu do lasu, Droga Krzyżowa, pierwszy raz w historii, odbyła się wokół kościoła, a grusza pozostała samotna w oczekiwaniu na inne, lepsze czasy. Odwiedziliśmy ją z mężem, jej widok musi zachwycić każdego... piękno, majestat, biel kwiatków i tysiące pszczół pracujących wytrwale w kwietniowym słońcu.
To są widoki, których nigdy się nie zapomina...tak się cieszę, że miałam możliwość zobaczenia kolejny raz tego cudu...
Kwiecień bywa bardzo malowniczy, szkoda, że taki spektakl trwa zbyt krótko.
Niezmiennie piękny i tajemniczy, to miejsce, gdzie można marzyć, podziwiać i cieszyć się życiem.
So beautiful and amazing blooming trees.
OdpowiedzUsuńWish you all the best and blessings! Stay healthy!
Wystarczyło kilka ciepłych dni, żeby zakwitły prawie wszystkie drzewa, to nadzwyczajny cud natury; u nas chłodno, pszczoły niechętnie opuszczają ule, czekamy wszyscy na ciepło; pozdrawiam serdecznie.
OdpowiedzUsuńPrzepiękny ogród!
OdpowiedzUsuńhttp://redamancyy.blogspot.com/
Jak w raju Basieńko:) U nas jeszcze tak pięknie nie jest, pewnie przez suszę.
OdpowiedzUsuńNasze grusze w ubiegłym roku bardzo chorowały i nie wiem czy nie trzeba będzie ich usunąć. Na razie czekam co czas przyniesie. Te stare, dobre odmiany są niezastąpione.
Przesyłam serdeczności:)
I pomyśleć, że ta grusza pamięta Karolinkę!
OdpowiedzUsuńA w Józkowym sadzie wypatrzyłam motyla.
Uściski, Basieńko.
Basiu piękne zdjecia-jak zawsze u ciebie miło
OdpowiedzUsuńKwitnące drzewa, to spektakl niesamowity. Chciałabym żeby trwał jak najdłużej. Twoje fotki w pełni oddają to piękno, którym obdarowuje nas natura. U nas też już kwitnie dzika grusza, a zapach jej kwiatów czuć w całym ogrodzie. Nie wiem ile ma lat, bo pamiętam ją od zawsze i chciałabym, by była z nami jak najdłużej. Pozdrawiam:):):)
OdpowiedzUsuńBasiu, miło Cię widzieć, pięknie wyglądasz na tym morzu kwiecia <3
OdpowiedzUsuńGrusza, którą pokazałaś to coś przepięknego, jest po prostu cudem, prawdziwy olbrzym, niesamowita. Ależ ja kocham takie ogromne, stareńkie drzewa <3
U mnie dopiero pierwsze drzewa zaczynają kwitnąć, zawsze jako pierwsze są czereśnie, dopiero otwierają się pojedyncze kwiatuszki, grusze i jabłonie zakwitają na końcu.
Ściskam Cię serdecznie, Agness:)
To niesamowite uczucie, gdy patrzy się na świadka tamtych lat. Pięknie obsypana kwiatami. Ja, no cóż , wiosnę oglądam głównie na zdjęciach. Pozdrawiam cieplutko.
OdpowiedzUsuńUwielbiam kwiecień za te obsypane kwiatami drzewa. Kiedyś słyszałam, że grusze najlepiej owocują co drugi rok, naprzemiennie ze śliwami i to chyba prawda, przynajmniej gdy obserwuję moje drzewa.
OdpowiedzUsuńPozdrawiam Basiu:)
Kwitnący sad to przepiękny widok. Szkoda tylko, że tak krótko trwa. Akurat u nas też wszystko kwitnie i to jest cudowne. Pozdrawiam serdecznie :)
OdpowiedzUsuńPrzepięknie kwitną drzewa owocowe. Kocham czas ich kwitnienia. Najbardziej lubię kwiaty jabłoni i ich subtelny zapach. W tym roku u mnie jeszcze nie kwitną i całe szczęście, bo ciągle mamy przymrozki, aż żal na ogród patrzeć. Pozdrawiam serdecznie. :)
OdpowiedzUsuńPrzepiękne zdjęcia. Ta grusza - cudo!
OdpowiedzUsuńNaprawdę piękna ta Twoja grusza, Basiu! My mamy w ogrodzie dwie stareńskie grusze, ale z uwagi na ostry, górski klimat dopiero zaczynają rozkwitać pączki. Cudnie jest na świecie, mimo wszystko a moze tym bardziej, im gorzej jest pod pewnymi względami.
OdpowiedzUsuńPozdrawiam Cie serdecznie!:-)
Bardzo lubię widok kwitnących drzew owocowych. Nie wiem czy za ten urok piękna kwiatów czy za to, że w podświadomości wiem, że będzie z tego owoc i jedzenie. Pięknie wyglądają na twoich zdjęciach. Moja jeszcze śpi... mamy późną odmianę.., ale sprawdzę :)
OdpowiedzUsuńSerdeczności przesyłam :)
Piękna grusza Basiu i Ty także pięknie prezentujesz się na tle wiosennego kwiecia.:)
OdpowiedzUsuńDzisiaj rano musiałam iść do laboratorium i udało mi się zrobić zdjęcia kwitnącej gruszy na moim osiedlu (tzn drzewo jest na podwórku prywatnego domu zaraz obok bloku, w którym mieszkam).
Postać bł. Karoliny niezwykła. Może kiedyś ogłoszą Ją świętą?
Pozdrawiam Cię Basiu i zmykam do obowiązków. Za 20 minut znowu zaczynam lekcje na skype.
Teraz mam "okienko".
Cudowna grusza, która mnie zachwyca , kwitnie mimo przeciwności losu i braku pnia... Piękny hołd wierszem jej oddałaś. Mimo tych strasznych chwil mam nadzieję na lepsze jutro.:))
OdpowiedzUsuńPięknie kwitną u Ciebie. Miło Cię widzieć wśród wiosennych pędów. Pozdrawiam cieplutko 🌷🌷🌷🌷🌷🌷
OdpowiedzUsuńale cudowne widoki :)
OdpowiedzUsuńMimo wirusa wiosna piękna. Szkoda, że nie wszyscy mogą się nią cieszyć tak z bliska. Pozdrawiam
OdpowiedzUsuńJak w maju Basieńko. Szybko zakwitły drzewa owocowe... Kja kocham jak kwitną mirabelki a potem za nimi jabłonka i też mamy gruszę, w tym roku ma pączki. Cudwona ta wasza historyczna grusza. Przepięknie kwitnie sad... I ten dziki sad. Uwielbiam biel... Symbol czystości i wiary. Pozdrawiam Basiu serdecznie. Dużo słoneczka życzę i zdrówka oczywiście
OdpowiedzUsuńpiękne te panny młode Basiu
OdpowiedzUsuńAle przynajmniej całkowicie nie odwołali Drogi Krzyżowej tak jak na Kalwarii Zebrzydowskiej. Były zabory, wojny, komunizm, a misterium Wielkiego Tygodnia się odbywały. Przyszedł niepozorny koronawirus i przerwał odwieczną tradycję.
OdpowiedzUsuńPiękna grusza.
Pozdrawiam serdecznie
Ten Józkowy Sad to tajemniczy Ogród. I kto mi powie, że to maj jest najpiękniejszy. W maju już sie opatrzymy tym urokiem, a teraz , kiedy to wszystko piękno wybucha i raduje nas utrapionych w tym roku brakiem bezpośredniego kontaktu z przyrodą dopiero jest cudowne. W tę noc kolejne przymrozki. Czereśnia pięknie zakwitła, a rajska jabłonka w pąkach. Jeśli Sw. Franciszek tu nie zadziała, to będzie mi przykro.
OdpowiedzUsuńBuziaki, Basiu :)))
Piękne jest to ostatnie zdjęcie z drewnianym krzyżem i kwitnącymi kwiatami.
OdpowiedzUsuńBłogosławiona grusza bł. Karoliny Kózkówny - nawet nie wiedziałam, że taka grusza istnieje :)
Ta grusza od bł. Karoliny taka samotna, tak wiekowa, a jak jeszcze walczy o życie, walczy rozwijając wyjątkowe, kwiatowe obłoki... Moja grusza, piastunka ogrodu, nieco młodsza, ale schemat podobny, mimo wieku dalej chce istnieć w przyrodzie i myślach domowników. Niech chociaż nas ta wiosna rozpieszcza... Pozdrawiam cieplutko! ;)
OdpowiedzUsuńCiekawy artykuł. Pozdrawiam
OdpowiedzUsuńMnie cieszy każdy kwiateczek który kwitnie:))Każde drzewko,każdy listeczek:)
OdpowiedzUsuńKwitnące drzewa wyglądają obłędnie, a ta Wasza Grusza jest niesamowita, przepiękna. Nie wiedziałam,że drzewo owocowe może tyle lat wytrzymać, pozdrawiam.
OdpowiedzUsuńZa to kocham wiosnę. Jest tak piękna, kolorowa i budzi życie!
OdpowiedzUsuńPiękne zdjęcia kwitnących drzew i wiersz przemawiający do serca.
Życzę zdrowia Basiu i pozdrawiam ciepło.
Wiosna niesie ogromne dary, szkoda, że ten spektakl trwa krótko.
OdpowiedzUsuńJak dobrze ze pogoda Wam dopisuje w tym najpiekniejszym dla drzew okresie w roku! Rozowe paki jabloni, dwustuletnia grusza, Jozkow sad… - wszystko zachwycajaco piekne!
OdpowiedzUsuńŁadnie wyglądasz :)
OdpowiedzUsuńjeny my w końcu poslziśmy do lasu ostatnio i powiem szczerze, że woow od razu inne myślenie i człowiek bardziej zaodowlony ;)
OdpowiedzUsuńWiosno trwaj...
OdpowiedzUsuńAle super, susza do was nie dotarła, wszystko takie bujne :-))
OdpowiedzUsuń