Co to jest przymiotnikowa łąka?

 Co to jest przymiotnikowa łąka?
Takie pytanie mogłoby paść, gdyby nie fakt, że kiedyś już wspomniałam tę nazwę, a ponadto muszę zamieścić zdjęcia, bo w dniu dzisiejszym to właśnie ona oczarowała mnie najbardziej.

Wszystko za sprawą roślinki zwanej przymiotno, która zasiedliła poletko "pogiergonowe", stali bywalcy wiedzą co to znaczy.

Kiedy przymiotno osiąga apogeum kwitnienia wygląda zjawiskowo o każdej porze dnia.

W ubiegłym roku powrzucałam nasion onętka ( kosmosu), albo jak woli Ismena- panienki, i już pierwsze roślinki ubarwiły biel łąki. Teraz wrzucam tam kolejno ziarna ostróżki, malwy, cynii, maku, co się obroni, niech wyrasta.

A to rzeczona- panienka:-)

Pośród takiej łąki rośnie kilka krzewów jeżyny bezkolcowej, na której zamieszkał tygrzyk paskowany ( wiem to od naszego Maksa) i którego musiałam delikatnie omijać by nie zniszczyć mu pajęczyny podczas zbierania czernic ( jeżyn).
Tygrzyk zupełnie mnie ignorował i wypoczywał dalej:-)

Żadnych pająków się nie boję, przynajmniej tych, co bytują w polskim środowisku naturalnym.

A teraz czas na rozwiązanie zagadki:

Nikt nie podał prawidłowej odpowiedzi. Bowiem jest to:rzeczny słup kilometrowy.
Na zdjęciu pokazałam taki słup, a raczej słupek, który umieszczony jest poza wałem Żabnicy, w linii prostej od mojego domu, a jego numer oznacza, że mieszkam w odległości 38 km od ujścia rzeki.
Stojące jeszcze czasami przy drogach słupy milowe, półmilowe czy ćwierćmilowe zazwyczaj zwracają naszą uwagę z racji swej oryginalnej formy lub z powodu umieszczonych na nich niekiedy inskrypcji. Znane są od czasów rzymskich. Drogami (wodnymi) są także rzeki i jako takie, również posiadają swoje słupy kilometrowe. Rozmieszczone wzdłuż brzegów znacznie rzadziej przykuwają naszą uwagę. Bywa, że natrafiamy na nie przypadkiem. Często są trudne do zauważenia, ukryte w trawie.
Pierwsza główkowała Ismena, za nią kilka innych Osób i chociaż nikt nie podał dobrej odpowiedzi, to pierwsza odpowiedź, czyli Ismeny zasłużyła na połowę nagrody ( za protekcją Męża, który stwierdził, że zagadka była zbyt trudna).
Drugą połowę nagrody Ismena zdobyła za promowanie mojej twórczości na swoim blogu i w efekcie będzie się malował Anioł wg wskazań Nagrodzonej.
Wszyscy pozostali jako nagrodę otrzymują możliwość wirtualnego spaceru po naszych łąkach innych niż przymiotnikowe:-) oraz wirtualnego zakosztowania jeżynowych pierogów:-)

Pośród takich traw, można chwilę poświęcić na lekturę.
Tym razem polecam debiut kolejnej Blogerki, której pasją jest fotografia, a teraz odkryła jeszcze jeden talent- literacki. Mowa o Aldonie http://aldonaszczygiel.pl/ i jej książce " Ostatnie zdjęcie", w której poruszyła w niezwykle delikatny sposób problem ludzi dotkniętych chorobą Alzheimera.
Młody chłopiec z sierocińca poszukuje swojej babci, która kiedyś dała mu tyle miłości, a potem odeszła. Chłopiec zadaje sobie pytanie, dlaczego najukochańsza osoba pozostawiła kilkuletniego wnuka w sierocińcu, a otrzymawszy odpowiedź walczy o to, by przywrócić  w pamięci babci choć cząstkę najpiękniejszych wspomnień.
To niezwykła opowieść o sile miłości i dobroci, która wraz z autografem Autorki może być prezentem dla kogoś bliskiego, dlatego zachęcam Was do odwiedzenia bloga Aldony.

Serdecznie Was pozdrawiam i dziękuję za wszystkie życzenia z okazji naszej małżeńskiej rocznicy.

Do następnego napisania...