Na przekór " Zimnym Ogrodnikom i Zosi".

Zimno, pada deszcz, olbrzymie guldynowe kule przyginają gałęzie ku ziemi, mokre kwiatuszki przekwitłego bzu opadają na piaszczysty dywan ogródka. Uciekam szybko do domu i patrzę na piękne kiście kasztanowca wznoszące się nad dachem starego domu, przez okno, znad komputerowego biurka.
Nie lubię zimna, ale" Ogrodnicy" pilnują swoich praw do zimnej połówki maja i nic na to nie poradzę, trzeba to przeczekać.

Dla ocieplenia klimatu proponuję zdjęcia słoneczne zrobione kilka dni temu, gdy upał zdawał się kpić z groźnych prognoz pogody.

Mimo zimna, każdego wieczoru słyszę w pobliskich zaroślach słowiki, które bez względu na pogodę, muszą wykonać swoją dziejową misję.

Od dawna, od czasów mojego dzieciństwa, maj upływa mi pod znakiem szczególnej obecności Maryi w moim życiu i nie wyobrażam sobie by mogło być inaczej.
To jeden z moich skarbów, którego strzegę ufnie...

Gdzie tylko jestem, upatruję Jej figur i fotografuję te stare, pamiętające nasze wspólne dzieje.
Wówczas cieszę się, że znaleźli się tam mądrzy ludzie, którym nie wpadł do głowy pomysł, by zburzyć stare,
a wznieść nowe, " piękniejsze".
Wybrałam się niedawno w okolice Żabna i Radłowa bo tamtejsze tereny obfitują w takie piękne obiekty sztuki sakralnej.
Ludowe w swym charakterze, wpisały się niegdyś wspaniale w kulturę miejscowej ludności i są wyraźnym potwierdzeniem Maryjnego kultu w Polsce.
Kapliczka powyżej, otoczona rzepakowym kwieciem, pochodzi z 1889 roku

Ta zaś, w towarzystwie niezwykłego bzu nie miała daty powstania, ale sądząc po dedykacji, ma wiele lat.

Kolejna Maryjka, ręką ludowego artysty przywołana, spogląda na przechodzących z cokołu, na którym uwieczniono postać św. Antoniego, zaś z drugiej strony św. Kazimierza, a na kolejnej stronie widnieje św. Sebastian, w tamtym czasie, w 1831r, podpisany jako Sobesteian.

Przed dobrze zachowanym, jednym ze starych domów czeka Matka Boża z błogosławiącym świat małym Jezusem, a w dolnej części figury zamieszkał św. Jan Nepomucen, choć takiego wyobrażenia owego Świętego do tej pory nie widziałam.

Rzadko na naszych terenach spotykane
( a często w zachodniej części Polski) wyobrażenie Matki Bożej koronowanej przez Trójcę Św. na królową nieba i ziemi.
Ta piękna figura przydrożna, w otoczeniu starych drzew, posiada również płaskorzeźby św. Macieja, który był patronem fundatora figury, Archanioła Michała depczącego smoka oraz św. Sobesteiana, bardzo popularnego w tamtych czasach, Męczennika za wiarę.





Kocham stare kapliczki, więc będę jeszcze prezentować inne, bo dziś z racji majowych dni, pierwszeństwo przystoi tym Maryjnym.

Bardzo blisko mi do zespołu parkowo- pałacowego w Brniu i jest to miejsce doskonałe do cichych rozmów i spacerów w towarzystwie licznego ptactwa.

W dużym stawie, porośniętym naturalnymi roślinami przeglądają się kiście kwitnących kasztanowców.

Tam też znajduje się piękna, kamienna figura Majowej Pani z czasów świetności baronostwa Konopków, widoczna z dużej odległości, gdyż aleja dojazdowa, lipowo- kasztanowa, prowadziła wprost do ozdobnej bramy, za którą rozciągał się park, z figurą w jego centralnej części.

Konwalie i głogi królują wszędzie.

A guldyny w wiejskich ogródkach.

Pięknych dni majowych Wam życzę ...niech każdy z Was zapamięta coś dobrego z tegorocznego maja, na trwałe, by kiedyś wrócić do tych innych niż zawsze (wszak każdy maj jest inny), majowych dni