Ż"- jak żółty żonkil, żywotny żylistek, życzliwy żarnowiec i żal, że...

"Pewnie zaczniesz od żonkila" odpowiedział Kamil na moją sugestię, że żal mi kończącej się serii kwietnego alfabetu, a ja się przyznałam, że o żonkilu zapomniałam:-)
I nie mam fotografii tego kwiatu, który dawno temu padł ofiarą nornic.
Ale jest zdjęcie obrazu namalowanego wiele lat temu dla pewnej wielbicielki kwiatów.

W moich planach od samego początku istniał żylistek, a dlaczego, zaraz opowiem.
Dawno temu, wcale nie za górami i za lasami, ale w miejscowości, w której spędziłam dwadzieścia ostatnich zawodowych lat, wzdłuż chodnika obok szkoły, rósł szpaler starych krzewów, które każdego roku zakwitały białym i bladoróżowym kwieciem na procesję Bożego Ciała, idącą tą ulicą.

Nie wiedziałam wówczas, że owa roślina zwie się żylistkiem, ale bardzo zapragnęłam ją mieć.
Kiedy karczowano stare krzewy na terenie przepompowni, zabrałam jeden z nich dając mu drugie życie, mimo iż był stary.
Odwdzięczył się pięknie, bo zakwita w czerwcu od 18 lat w moim ogrodzie, mimo swojego sędziwego wieku.
Te przy szkole, również nadal kwitną. Czyż więc nie można go nazwać żywotnym?
Spotykam kilka Pań, ( a i Pana również) które dawno przekroczyły 90. rok życia i nadal się nim cieszą, będąc w dobrej formie.
Przed laty, gdy gromadziłam materiały o pięknej postaci Stefanii Łąckiej, nawiązałam bliski kontakt z jedną ze współwięźniarek obozu w Oświęcimiu.
Kiedy na komplement skierowany do mnie, że jestem młodziutką dyrektorką, odpowiedziałam, że ja już mam 32 lata, P. Eleonora z uśmiechem wyrzekła: "chylę czoła przed pani wiekiem".
Ona liczyła wówczas 92 lata i podejmowała mnie własnoręcznie upieczonym ciastem.

Żywotni ludzie i żywotne kwiaty są promykami radości we współczesnym świecie.

A żarnowiec był mi długo życzliwy i zdobił grządkę pięknie prezentując się na tle fioletowych bzów.
Niestety, nie był zbyt żywotny i pozostał już tylko na fotografiach.
Te, które spotykałam w wilgotnych lasach, zapewne należą do żywotniejszych i wprowadzają piękne urozmaicenie w leśnych kolorach.

Żeniszek meksykański kiedyś bywał na moich rabatkach, ale wówczas nie miałam jeszcze telefonu komórkowego, ani aparatu.
O żagwin ogrodowy muszę się postarać bo jest piękny.
Tymczasem z żalem kończę kwiatowy alfabet, a wszystkich, którzy kochają kwiaty i przez cały czas mi sekundowali zapraszam do konkursu:
Gdybyś miał(a) obrać sobie kwiatowy pseudonim, to którą z prezentowanych roślin wybierzesz? 
Która jest Ci najbliższa i dlaczego?
Autor najciekawszej wypowiedzi zostanie nagrodzony.
Wypowiedzi proszę zamieszczać w komentarzach pod tym postem do końca listopada.