Moja Mama była sierpniowa...

Moja Babcia często wspominała narodziny mojej Mamy i jej sąsiadki. Otóż 13 sierpnia 1930 roku wypadał w środę. Na ten dzień przypadł szósty w życiu mojej Babci, poród, co wcale nie oznaczało, że będzie łatwy. Wezwana do pomocy miejscowa akuszerka- babka pomagająca rodzącym na wsi kobietom, ponaglała babcię żeby się pośpieszyła bo w sąsiednim domu zaczynała rodzić kolejna kobieta!
Na szczęście wszystko skończyło się dobrze i w odstępie dwóch godzin przyszła na świat Maria i jej sąsiadka Michalina. Całe życie mieszkały po sąsiedzku i często wspominały ów dzień. Sąsiadka ma dziś 88 lat, a moja Mama świętuje na niebiańskich łąkach, bo przecież za dwa dni święto Matki Bożej Zielnej, która była jej Patronką i którą w niezwykły sposób czciła.

Wniebowzięta- Zielna

Szukam Cię  w ziołach od wczesnej wiosny
wypatruję o świcie nad łąkami
jak dojrzewasz w polskich ziołach
gdy z promieniem słońca otwierasz ich serca 
pewnie wtedy mieszkasz na wsi 
i opuszczasz kościoły na czas lata
by w snopach zbóż i w słonecznikach
w zielnikach znojem pisanych
powracać na ołtarze sierpniową porą
choć tak naprawdę
ziołami wędrujesz do nieba.

Jak widać na zdjęciu, kwiatowe zamiłowania odziedziczyłam po Mamie, która w dawnych czasach nie mogła sobie pozwolić na zakup drogich sadzonek, a mimo tego, jej ogród zawsze tonął w kwiatach i wśród licznych zajęć był systematycznie czyszczony z wszelkich niepotrzebnych roślinek.

15 sierpnia we wszystkich kościołach będą umieszczone piękne wieńce, a wierni powędrują z bukietami ziół i kwiatów do Tej, co " łąki umajone" ma w szczególnym władaniu...

Z tym sierpniowym świętem najbardziej kojarzą mi się mieczyki ( gladiole), których uprawę kilka lat temu porzuciłam ze względu na konieczność przechowywania cebulek oraz palikowania roślin, ale z wiekiem człowiek staje się sentymentalny i w tym roku posadziłam kilkanaście roślin powracając tym samym do tradycji " maminego ogródka".

Onętek ( kosmos) , którego ziarna w zamierzchłych czasach przysłała z dalekiej Ameryki siostra mojego dziadka, rośnie nieprzerwanie bo jest żywotny, a był jedną z ulubionych roślin Mamy.

I oczywiście- lilie i liliowce zdobywane przed laty od koleżanek, a dziś dostępne w każdym ogrodniczym sklepie...

Post pisany na chwałę Matki Bożej Wniebowziętej i ku pamięci Jej czcicielki obchodzącej w tym dniu swoje imieniny zamieszcza jubilatka świętująca 14 sierpnia 36. rocznicę ślubu:-)

Wszystkim Mariom życzę szczególnej opieki ich Patronki, a sierpniowym Jubilatom wszelkiego dobra na każdy dzień życia.
Biorącym udział w zabawie fotografii osobliwych dziękuję i wyjaśniam, że tęcza " nisko" powstała podczas podlewania ogrodu strumieniem z węża ogrodniczego odpowiednio podświetlonym przez słońce. Bobrowe ołówki zrobiły furorę, mogę jeszcze zamówić kilka, choć mam nadzieję, że bobry powędrowały trochę dalej i dadzą spokój drzewom znad naszej rzeki.
Na koniec " katarynka" kłania się wszystkim i żegna się do następnego posta.
Nagrodą dla uczestników zabawy niech będzie poranna rosa wraz z wiejskim sierpniowym powietrzem:-)