Wygrywa żółty, inne kolory muszą poczekać.

Nasz las stroi się wiosną niczym bardzo wybredna kobieta.

Tym razem ozłocił się złotlinem, więc poczułam się w obowiązku, miłym zresztą, wykonać fotografie.

Niedaleko domu rozciąga się pole rzepakowe. Przystaję więc w drodze do...i zanurzam się w jego zapach, w jego radość, w jego świeżość.

Robię to każdej wiosny, a widok pól rzepakowych nigdy mi się nie nudzi.

Zanurzam dłonie w przydomowym trawniku obsypanym mnóstwem stokrotek dumnie wznoszących swe główki ku słońcu.

A przechodząc obok domu, nie sposób pominąć skąpanej w słońcu, trzmieliny.

Wieczorową porą pola popadają w nutkę romantyzmu, czego i Wam, w umiarze oczywiście, polecam.

W tę tonację wpisuje się przepiękne ponczo autorstwa Ewuni prezentującej swoje prace na http://artesania-rekodzielo.blogspot.com/ 
Mam w swojej szafie kilka sukienek jednobarwnych, o prostym kroju, takich, z którymi można wiele rzeczy skomponować.
Poprosiłam więc Ewunię, Twórczynię wielu moich filcowanych elementów garderoby o wykonanie poncza białego z motywem letniej łąki.
Ewunia, jak zawsze wywiązała się z tego zadania szybko, sumiennie i powołała do życia śliczną łąkę, którą zamieściła z przodu i z tyłu poncza. Jest ono z delikatnej, białej dzianiny lnianej i wygląda zwiewnie i pięknie. Jestem nim ogromnie zachwycona.

 Zobaczcie ile możliwości kompozycji i zestawień daje takie piękne ponczo.

Do tego wpaniałego poncza Ewunia dorzuciła śliczną różę- broszkę, którą można wykorzystać na wiele sposobów. Bardzo Ci Ewuniu dziękuję i zapewniam, że sprawiłaś mi ogromną radość.

Długi weekend rozpoczęłam, niestety, kawałkiem ciasta rabarbarowego, który w połączeniu rabarbaru z kruchym ciastem, dżemem truskawkowym i delikatną bezą, nie daje szans żadnemu łasuchowi.
Życzę dobrych dni, ale zapewne w najbliższych dniach się odezwę, jako że wolne dni spędzam w domu.