Facecji nie piszę ale facelie podziwiam:-)

 

Facelia błękitna  zwana wiązanką wrotyczową to jedna z najlepszych roślin miododajnych.

Uprawiana jest też jako roślina paszowa, a nawet jako ozdobna.W mojej wiosce pojawiła się pierwszy raz i natychmiast mnie oczarowała. Weszłam więc w takie pole nie bacząc na stada pszczół i na krótkotrwałe, na szczęście, uczulenie na nogach od jej szorstkich, włochatych łodyg i liści. 

Faceliowy miód jest pyszny, zaś facecje to krótkie opowiadania, w formie pisanej lub ustnej, o żartobliwej treści, zakończone dowcipną pointą.

Łubin żółty należy do roślin uprawianych głównie na nasiona, na zieloną masę, jako zielony nawóz na przyoranie oraz na paszę dla zwierząt. 

I właśnie taki łubin sąsiaduje z facelią tworząc malownicze widoki. 

                                                                                                                                          

Całe rzesze pisarzy, poetów i malarzy na przestrzeni wieków zachwycały się pięknem polskiej wsi.

Mam te widoki " pod ręką" i nigdy mi się nie znudzą.

Świadoma tego, że nie wszyscy z Was mogą sobie tak wyjść w pole o każdej porze dnia i roku, dedykuję Wam te zdjęcia zwyczajnym telefonem poczynione podczas takich codziennych zachwytów.

Chciałabym te wszystkie widoki namalować, ale mój czas nie pozwala na wiele rzeczy.

Darujcie mi też przerwy w komentowaniu Waszych postów, bo wiele razy tak się zdarza, że przeczytam, a na słowo pisane już nie wystarczy czasu. Dla Was wszystkich, oprócz fotografii łąk i pól, zamieszczam ten wiersz z serii" zakochani w polskim pejzażu".

Jasność dnia

Taki dzień napełnia moje serce jednością
jakby jeden promień upalnego lata
zatrzymał się na zawsze
na moich powiekach
przynosi mi ciepło
przed którym nie muszę się wstydzić
i radość równą
dziecięcym okrzykiem rozbrzmiewającym
na letniej łące
wszystko za sprawą jednego oczekiwania
które ważniejsze jest
od wszystkich wydarzeń świata
ten promyk słońca
spadający z błękitów
odbije się wnet barwą
czerwonych liści jesieni
i blaskiem ognia w zimowym kominku
by w nadzwyczajnych oczekiwaniach
spadać na szczęśliwe powieki
zamknięte muśnięciem
bezpiecznego szczęścia.

W jaśminowych klimatach pozostając życzę Wszystkim by umieli radować swoje serca najzwyczajniejszym pięknem.