Lubię " regionalia"...

 W takim piecu piekło się chleb. Chleb był czarny, żytni, robiony na zakwasie-(reszta ciasta) przetrzymywanym w dzieży do następnego wypieku. Ogromne bochny chleba, z chrupiącą skórką, z przylegającą doń resztką popiołu, z odciśniętym znakiem krzyża smarowało się masłem, świeżym, wprost z" maślniczki".

 Takim chlebem wiele razy zapewne, pożywiała się poetka, która dostrzegała piękno w folklorze, była dumna ze swej " malowanej wsi", pisała o problemach polskich matek, wiejskich kobiet, zmagających się z trudną codziennością. Udało mi się zakupić tomik poezji Marii Kozaczkowej: " Kwiaty na śniegu", więc czytam jej wiersze i zachwycam się jej prostym, a jednocześnie wnikliwym postrzeganiem świata. Tak często bywam w Zalipiu, tak często maluję kwiatowe motywy, że postanowiłam Was kolejny raz zachęcić do odwiedzenia tej wioski, jeśli znajdzie się ona na trasach Waszych wakacyjnych wędrówek.
Oto jeden z wierszy poetki, której dzieciństwo związane mocno z Zalipiem, przyniosło plon w formie poezji wyrażającej podziw dla wsi i tego, czym ona żyje..

Zalipiańskie chatki ciągle pobudzają moją malarską wyobraźnię.
Tym razem- praca w akrylu, to zupełnie coś odmiennego od oleju, w którym zwykłam najczęściej tworzyć...

W Domu Malarek można nabyć pamiątkowe " skorupy".

Można zrobić zdjęcia na posesji opuszczonej " furgałówki"

Zobaczyć swoje oblicze w szybie.

Dotknąć starych malowideł.

Zobaczyć sztukę budowania domów bez gwoździ.

Zanurzyć się w przeszłości.

I posłuchać ciszy...

Warto...