Błękit zachwyca mnie od zawsze.

W dobrych oczach odbija się kolor nieba
najlepiej gdy wzrok uniesiesz ku górze
by spotkać błękit niezmącony lękiem
jak parasol ochronny nad skołatanymi myślami
zatrzymaj się pod niebem
pozwól wzlatać myślom i marzeniom
stań się ptakiem- wolnym choćby na chwilę
jeżeli twoje serce jest dobre
niebo pozostaje nawet w opuszczonym wzroku.

W dzieciństwie podobały mi się niebieskie oczy ( ja mam piwne). Marzyłam też o niebieskich sukienkach ( mama twierdziła, że mam zbyt jasną karnację), ale sentyment do niebieskiego pozostał. Dziś mam niebieskie ubrania, nie zwracam uwagi na kolor oczu, bo każde mogą odbijać niebo ( piwne też:-)))))
A teraz sentymentalne powroty do niebieskiego i fioletu, ponieważ te barwy w ogrodzie często współgrają.

Moja ulubiona lawenda w zbliżeniu.

Hortensja przypomina mi P. Michała, który już dawno przeszedł na lepszy brzeg, a ona nadal wiernie trwa.

Fioletowymi ostróżkami ożywiają się grządki przez całe lato.

Obok czerwonych maków, kwitną też fioletowe.

W kolorze tej ostróżki uszyłam sobie sukienkę, gdy skończyłam 17 lat...

Trzykrotka ukryła się pod świerkiem.

Bławatki ( boć to Małopolska) opanowały nawet ogródek...
Pytacie mnie o zdjęcie całości. Mogę fotografować tylko fragmenty, bo moje kwiatowe królestwo rozrzucone jest w różnych miejscach mojej posesji i nawet szerokokątny obiektyw nic nie poradzi:-)

W ten niebiesko- fioletowy post fantastycznie wpisują się kwiaty ufilcowane przez Ewunię z bloga artesania-rekodzielo.blogspot.com, a wykonane na moją prośbę jako uzupełnienie biżuteryjnego zestawu " podręcznego:-)))))))
Dziękuję Ewuniu za oba, będę je nosić na zmianę, bo są piękne, jak wszystkie Twoje prace!
A jutro post słoneczny, czyli królestwo żółtych kwiatów. Pozdrawiam...