O tym jak kwiaty przegoniły deszcz!

Zaczarowane kwiaty Zalipia przywołały słońce.Wszak dziś finał 50. Malowanej Chaty.
A początek miał miejsce 65 lat temu kiedy to zainteresowano się sztuką zalipiańskich kobiet malujących z wykorzystaniem wapna i sadzy, kwiaty zakwitające w ich wyobraźni.
1948 rok- etnografowie zachwycają się niespotykanymi gdzie indziej malowidłami zapełniającymi wiejskie obejścia. Symbolem tych działań stała się Felicja Curyłowa, której chatę- muzeum można dziś oglądać w Zalipiu.
Od kilku lat startuję w konkursie, o czym Wam już wcześniej pisałam.
Wczoraj w Domu Malarek zebrały się malarki, w zasadzie 4 pokoleń, bo najstarsza ma 93 lata. P. Adela na tę okoliczność ułożyła rymowanki w formie ludowych przyśpiewek i... sama je zaśpiewała. Czapki z głów...
Zanim ogłoszę wyniki- kilka zdjęć( wszystkich nie zamieszczę- bo jest ich ogrom) mojej wieeeeeloooodniowej pracy na ścianach szkolnego korytarza.

 

 

Wystarczy tego kwiecia:-)
Powiem Wam, że komisja doceniła te trudy i jest pierwsze miejsce( jedno z wielu, bo nagrodzonych malarek było więcej).

Cieszę się bardzo, bo od lat ciągle wrastam w pejzaż Powiśla Dąbrowskiego i kocham tę małą Ojczyznę. Staram się te działania przekazać moim uczniom, nasze Gimnazjum również otrzymało nagrodę w tymże konkursie za haftowane serwetki i bibułkowe pająki   ( niebawem pokażę zdjęcia).
Przedstawicielka Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego wręczyła W. Chlastawie- dyr. Domu Malarek odznaczenie resortowe.A potem rozpoczął się kolorowy festyn.
Tyle o kwiatach, a teraz ciepłe słowa pod adresem Edyty z Kubkiem Kawy- blogowiczki o wielkim sercu, dzięki której mogłam się skromnie włączyć w akcję pomocy Ani ( zobacz banerek na bocznym pasku- też możesz pomóc). Od Edytki dostałam śliczne anioły Anię i Basię, piękne serducho i kilka małych aniołeczków, które niebawem pofruną do miłych osób. Dziękuję Ci Edytko za ciepłe słowa i znów... " czapki z głów"- teraz przed Edytką!

I w tym ciepłym nastroju żegnam się z Wami... do następnego posta.