Jeżynowo- różana rywalizacja.

Miało być o jeżynach, a w zasadzie o czernicach, bo tak je nazywamy od niepamiętnych czasów, wszak czarne są, te najsłodsze, najdorodniejsze.
A teraz trwa " ich czas". Niestety, tych prawdziwych krzewów jest coraz mniej, bo chemia " zrobiła swoje". A nieużytki opanowała wszędobylska nawłoć, tyleż piękna, co ekspansywna.
Dlatego na własny i pewny użytek mam krzak jeżyny bezkolcowej ( smak owoców nie dorównuje jednak tym rosnącym w naturze).

I tak snułabym czernicową opowieść, ale korzystając z wolnej, niedzielnej chwili, zainspirowana różanym postem Celi https://bibeloteka.blogspot.com/2023/08/roze-pachnideka.html postanowiłam dać kolejną szansę różom, które kwitną nieprzerwanie od czerwca i chyba trochę przyzwyczailiśmy się do ich codziennego piękna. Dlatego dziś będzie przeplatanka:-)

Czernice kojarzą mi się z dzieciństwem. W latach sześćdziesiątych, egzotyczne owoce nie były dostępne dla wiejskiego dziecka, ale za to mieliśmy jabłka, gruszki, śliwy i wiśnie prosto z drzewa.
Trzeba się było nimi dzielić z robakami, bo oprysków nikt nie stosował. Ale jakoś dla wszystkich wystarczyło. A w sierpniu nastawał czas czernic...

Róże królowały tylko w wersji nadającej się do sporządzania konfitur różanych, a tych szlachetnych w wiejskich ogródkach nie było.

To tylko część okazów, które kwitną nieprzerwanie.

Róże kwitną, pachną, zdobią letni ogród, a w zasadzie ogródki, bo mój najstarszy Wnuk doliczył się u mnie siedmiu ogródków:-)))))))
A ja zbieram owoce na kompot, który nawet w zimie będzie przywodził swoim zapachem lato.

I uwieczniam na fotografiach róże i jeżyny, bo jedne i drugie są DAREM, który cenić nam trzeba...

SIERPIEŃ

Otula nas lato sierpniowym upałem
i zioła rozrzuca po polach i drogach
wędruje z ptakami po błękitnych szlakach
na ścierniskach zostawia ślady stóp swoich
brzęczy owadami w korowodach sierpnia
i pisze listy z dalekich wakacji
.................................................
nasze lato kolejne- moje i twoje
ubarwione kwiatami i zapachem łąki
zamknięte w miłości silniejszej
nad promienie złocistego słońca...

O niezwykłym spotkaniu z Maksem nie będę dziś pisać, bo zapewne zrobi to Maks i tego tematu mu nie zabieram, a na jego relację czekam i Was zapraszam bo wpisy Maksa https://kochamswojswiat.blogspot.com/ są zawsze interesujące.
Latem czytam " letnie " książki, tym razem polecam: " Przenikanie"- E. Świętek

I wesołego Aniołka malowanego na starej desce, jeszcze wakacyjnego przedstawiam:-)
Wraz z nim serdeczności moim Czytelnikom i Gościom posyłam:-)