Czas zimowych róż i studniówek.

I mamy końcówkę karnawału, innego niż wszystkie poprzednie.
Tylko zima jest jak dawniej, jakoby zbudziła się z długiego snu i przypomniała sobie o swoich obowiązkach.
Prawdziwe róże obejrzałam niedawno na blogu Kasi z Tajwanu i zamarzyły mi się ich kwiaty, dlatego wróciłam do dawnego przepisu i wykonałam złote róże karnawałowe.
Świetnie wyglądają na stole i są smaczne, jeszcze zdążycie je zrobić na tłusty czwartek.

Skoro sięgnęłam myślą wstecz, to przypomniała mi się moja studniówka, której teraz pozbawiona jest młodzież.
Zachowało się nawet zaproszenie dla mojego narzeczonego, ówczesnego studenta AGH.
Młode osoby zapewne zadziwi prostota i skromność takowych zaproszeń, ale wspomniana rzecz miała miejsce 41 lat temu.
Jak napisano w owym zaproszeniu, że "stroje niewymyślne acz godne zachować przystoi", tak się też stało i moja granatowa sukienka porządnie zakrywała kolana i dekolt, a jedyną jej ozdobą był biały krawato- szaliczek.
Ale jak widać na pamiątkowym zdjęciu, byliśmy szczęśliwi bez wymyślnych sal, dań i innych " polepszaczy".

Pozostając w złotym klimacie, zapraszam na słoneczną wędrówkę po najbliższej okolicy.

A ta, co wiecznie snuje wspomnienia, przypomina o zimowym candy, z zimowym obrazem w tle, które za tydzień zostanie rozstrzygnięte.

Pozdrawiam całkiem ciepło, mimo zimowej aury.