Rwa kulszowa o poranku czyli co można zdziałać siłą woli.

Pewnego poranka, kilka dni temu, obudziłam się z nieziemskim bólem, którego przyczyną wedle mojej wiedzy, była rwa kulszowa.
W tajniki tej dolegliwości zagłębiać się nie będę, ale mogę zaręczyć, że potrafi wprowadzić niemałe zamieszanie wziąwszy pod uwagę, że zakres moich codziennych obowiązków jest bardzo szeroki. Ów poranek był piękny, niebo na wschodzie płonęło ( jest to czas przed godziną 7gdy mój pięcioletni Wnuk wsiada do szkolnego autobusu udając się do przedszkola), a mgła nad Żabnicą przybrała czerwoną barwę w promieniach budzącego się słońca. Łatwo zrozumieć moje pragnienie uwiecznienia tego niecodziennego widoku. Niestety, z balkonu jest to niemożliwe bo sieć elektryczna bardzo psuje widoki. Zatem wybrałam się na wał rzeki zabrawszy ze sobą komórkę i oczywiście rwę! Na ten widok kuśtykającej po rosie ( na szczęście w butach) matki, syn postanowił uwiecznić ten desperacki akt pogoni za ulotnością poranka.

Jak to zrobiłam? Otóż siłą woli i wyjaśniam, co z tą siłą:-) Mój dobry znajomy, będąc przed laty na zarobku w Austrii, był zmuszony podawać wiadra z zaprawą budowlaną na dużą wysokość. Całe życie był chudziną, ale jak mówi, postanowił pokonać własną słabość siłą woli i udało mu się. Ponoć wiadra fruwały jakby były wypełnione puchem:-)
To tyle w temacie silnej woli, ciekawa jestem, co o niej myślicie?
Ja zdjęcia zrobiłam i jakoś się wdrapałam po schodach do domu, a owa rwa tak mnie polubiła, że nadal mnie nie chce opuścić. W obecnej sytuacji gdzie praktyczne leczenie nie istnieje, nie mam wyjścia i muszę się z nią " koleżankować".

Widzicie ten czerwony obłoczek? Warto było biegnąć...znaczy kuśtykać:-)

Nasze przymiotno jeszcze się piękni.

A dmuchawce wbrew ulotności mocno stąpają po ziemi ( pewnie za sprawą silnej woli).

A to już kadry z podwórka, czyli trzmielina oskrzydlona, hortensje, georginia i róża.

Na dużej pilśniowej płycie, która z ramką zachowała się w składzie rzeczy " niepotrzebnych", namalowałam kapliczkę szafkową, których kiedyś było wiele na starych pniach drzew, a niebawem, widok taki będzie rzadkością.
Przypomina mi ona dwukrotne, cudowne ocalenie oraz atmosferę dawnych, jakże innych czasów.

Wszystkim życzę tej " siły woli", która pozwoli nam przetrwać trudne czasy.
I zdrowia życzę...wszystkim, bo przecież każdy ma kogoś, kogo kocha...