"Ł"- jak ładny i łaskawy łubin.

Kwiaty na literkę "ł" ? - w moim ogrodzie to tylko łubin.
Prosta, niewyszukana forma rośliny sprawia, że nazywam ją ładną.
Niewymagająca, samosiejka, rośnie na każdej glebie, a więc łaskawa.
To kolejny kwiat w scenerii dawnych ubogich ogródków. Mama żywiła do niego ogromną sympatię, bo raz przyniesiony do ogródka, trwa w nim wiecznie.

W moim ogródku są te najzwyklejsze kolory, ale i tak się nimi cieszę.

Uratowały mój kwiatowy alfabet, a nawet znalazły miejsce na obrazie pośród georginii i ostróżek.

Do poczytania proponują dziś z gałązką łubinu w tle, opowieść o skomplikowanych wyborach życiowych, małżeństwach " z rozsądku" i historii odrzuconej miłości. W tle Kraków i Warszawa z okresu międzywojennego, lat okupacji oraz czasu powojennego.
Autorka potrafi układać interesującą fabułę, dobrze kreśli portrety psychologiczne swoich bohaterów i pisze pięknym językiem.

Ponieważ korowód kwiatowy był dziś niedługi, zapraszam do podziwiania ładnego nieba i łaskawej jesieni oglądanej przeze mnie każdego dnia.
To najlepsza odtrutka na polityczną paplaninę, której aktualnie wszędzie pełno.

Spoglądam na te niezwykłe widoki i wszystko chciałabym namalować, a czasu ciągle brak.

I choć przemierzam ciągle te same dróżki, to każdego dnia wyglądają one inaczej, a ja, zakochana w zwyczajnym pejzażu, gromadzę setki najzwyklejszych zdjęć, które są dla mnie skarbem.

Pośród tych fotografii są niezliczone ilości zdjęć moich kochanych czworga Wnucząt, bo one jak polski pejzaż, każdego dnia są inne i każdego dnia śliczne.

Kiedy wracam z daleka, ten właśnie zakręt obok figury Chrystusa, mówi mi, że jestem już w domu...

A trawy szumią swoje opowieści...wystarczy posłuchać.

Łaskawy...jak Wy rozumiecie tę cechę, kto Waszym zdaniem zasługuje na takie określenie?

Kolorowym kadrem kończę dzisiejszą opowieść pozostając w oczekiwaniu na Wasze komentarze.
Niebawem "m", jakże dużo kwiatów zaczyna się od tej literki.