Krakowskie i nie tylko, okruchy przedświąteczne.

Można sprawdzić na moim blogu, że tradycyjnie każdego roku w okresie Świąt Bożego Narodzenia bywam w Krakowie.
Wiadomo też, że tradycję zachowuję, więc...

Dla Was zdjęcia ze świątecznego Krakowa, mimo, że w tym dniu słoneczko nie zaświeciło i ich jakość jest słabsza, ale przecież chodzi nam o klimat.

Mój wzrok zatrzymywał się na kolejnych cudeńkach. W tym miejscu należy wspomnieć, że choinka przywędrowała do Polski przez Niemcy, z Alzacji, w czasach zaborów.
Miał to być symbol rajskiego  drzewa życia, dlatego wnoszono ją do domu właśnie w dzień imienin Adama i Ewy. Zawieszano na niej jabłka jako rajski symbol dobra i zła oraz łańcuchy jako przypomnienie węża kusiciela oraz jako symbol nieskończoności czyli wieczności.
Na szczycie drzewka królowała gwiazda na pamiątkę gwiazdy betlejemskiej wskazującej drogę do Dzieciątka ( w czasach PRL-u próbowano ten symbol zastąpić tzw. " czubkiem" symbolizującym budynki tego okresu np. Pałac Kultury).

Liczba osób przy wieczerzy wigilijnej musiała być parzysta. Wieść głosi, że pani Kossakowa ( żona Wojciecha) pewnego roku postanowiła z tego powodu wieczerzać w kuchni. Na szczęście okazało się, że jedna z kuzynek spodziewa się dzieciątka i już liczba uczestników stała się parzysta, więc pani Kossakowa wróciła do stołu:-)

Napatrzywszy się piernikom krakowskim upiekłam własne, ale chyba nie zdążę ich udekorować z wiadomej przyczyny:-)

l

Na stole szlacheckim pojawiało się dwanaście potraw na wzór dwunastu apostołów, a u prostego ludu- siedem, jako siedem dni tygodnia żeby w żadnym dniu nie zabrakło pożywienia.
U mnie będzie siedem bo ja pochodzę z prostego ludu.
W moim domu nie może zabraknąć kapusty z grochem, ziemniaków z duszonymi grzybkami, smażonego karpia, pierogów ze słodkiej kapusty ( w żadnym wypadku nie z kiszonej), kaszy z suszonymi śliwkami, barszczu z uszkami, kompotu z suszek.

Zanim zasiądziemy do spożywania tych smacznych potraw, przeczytamy Ewangelię o Narodzeniu Chrystusa, wspólnie się pomodlimy, a potem przełamiemy opłatkiem. Tradycja dzielenia się opłatkiem pochodzi od wczesnochrześcijańskiego zwyczaju eulogium czyli łamania się chlebem niekonsekrowanym, lecz pobłogosławionym. Dobrze, że dziś post w tym dniu jest zwyczajowy bo kiedyś wolno było spożyć w tym dniu tylko jeden posiłek oprócz kolacji wigilijnej.Wieczerzę spożywano dawniej w milczeniu, by w następnym roku nie było kłótni w domu, ani żadnej "pustej gadaniny"

Nasze tradycje są chyba najpiękniejsze na świecie. A przedświąteczny czas przygotowań jest wyjątkowy.

Świąteczna tradycja zachęca do obdarowywania się wzajemnie drobiazgami, które mogą nam sprawić radość.
Do mnie nadeszła piękna przesyłka od Ani http://deccoria.pl/profil,anna12126.html
która zawsze o mnie pamięta i obdarza mnie wspaniałymi pracami- dziękuję Aniu bardzo serdecznie.

Karteczkami od Was, które ciągle nadchodzą będę się chwalić w kolejnym poście, a tymczasem uciekam do świątecznych przygotowań, domowych i szkolnych, wszak szkolna Wieczerza Wigilijna już w najbliższą środę.
Życzę udanych przygotowań i wielu przedświątecznych radości.