Strony

poniedziałek, 3 listopada 2014

List, nadawca: wiatr jesienny, odbiorca: poranna chmurka.

- Przyfrunę do ciebie w jesienny poranek.
Czy chcesz?
- Chcę.
Bardzo chcę.
- Więc przyfrunę by cię objąć ciepłym dotykiem
musnąć szeptem słów niewypowiedzianych
objąć rękoma pełnymi marzeń
przytulić w przestworzach nieba
i zanucić kołysankę pragnień.
- A jeśli nie przyjdziesz?
Jeśli noc cię zatrzyma?
- Rozproszę mrok silnym podmuchem
słońcu wykradnę promienie
przemknę po różanych autostradach poranka
poszybuję z ptakami
wzrok utkwiwszy w błękicie
odnajdę cię pośród innych obłoków
choćbyś odpłynęła daleko
dosięgnę ogromnym sercem
zbudowanym z miliona powiewów...

70 komentarzy:

  1. Pięknie!!! Jesień to moja ulubiona pora roku:))) Miłego dnia

    OdpowiedzUsuń
  2. uwilbiam jesień Basiu - ja ją wręcz kocham - buziaki ślę Marii

    OdpowiedzUsuń
  3. Pierwsze zdjęcie jest wprost powalające! Ślicznie :)

    OdpowiedzUsuń
  4. Widać, że obie mamy dziś poetycki dzień!

    OdpowiedzUsuń
  5. Jak pięknie współgra wiersz ze zdjęciami.

    OdpowiedzUsuń
  6. przepiękny wiersz!!!!!
    cudny!!!!
    zauroczył mnie :)a zdjęcia ..jak zawsze bajeczne!!!

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Lubię takie chwile... one zazwyczaj trwają tylko przez moment!

      Usuń
  7. Pięknie potrafisz dobierać słowa,romantycznie i tajemniczo....:-)

    OdpowiedzUsuń
  8. Cudny romantyczny wiersz i niebo ...
    pozdrawiam

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Tak mi się słowa ułożyły pod wpływem nieba...

      Usuń
  9. Piękny wiersz a zdjęcia są wyjatkowe....takie romantyczne!!1

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Zaczynam się gubić w moich fotografiach- tyle ich jest i wszystkie chciałabym pokazać!

      Usuń
  10. Można wykonać setki zdjęć nieba i nigdy nie będzie dwóch jednakowych. To jedno z najbardziej inspirujących miejsc - taniec chmur, gra światła, detale przyrody...

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. A ja się zachwycam Twoją Damą- Helenką w wolnych chwilach. Bardzo interesująca praca i napisana pieknym językiem- dziękuję!

      Usuń
  11. Słońcu wykradnę promienie... :(

    OdpowiedzUsuń
  12. wiersz cudny i wspaniale skomponował się ze zdjęciami:) Pozdrawiam ciepło

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Chciałam wprowadzić nastrój dobrej jesieni...

      Usuń
  13. Pięknie łączysz słowo z obrazem Basiu.

    Pozdrowienia załączam.

    OdpowiedzUsuń
  14. ,,chcę... " :)))))

    ach... cudowne...

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Ty też kochasz chmurki!

      Usuń
    2. Zgadza się :)))) Piękne niebo u Ciebie, cieszy mnie, że jest podobne do mojego nieba... ;)

      Usuń
  15. Och ! w Twojej miejscowości są niesamowite widoki, i chyba "Góra " pomaga w układaniu takich " "Chmurkowych "pejzaży. Ty zaś cudownie te chmurki opisujesz. Pozdrawiam

    OdpowiedzUsuń
  16. Romantycznie i nostalgicznie :) Jak zawsze wiersz idealnie został połączony z fotografią :) Pozdrawiam !!!

    OdpowiedzUsuń
  17. Piękna ta chmurka tak w poezji jak i zdjęciach.

    OdpowiedzUsuń
  18. Piekny wiersz, pełen nostalgii...
    Do tego cudne zdjęcia.
    Wspaniałe Basiu.

    OdpowiedzUsuń
  19. I odpłynęłam w krainę marzeń..... :)
    Piękne!
    Pozdrawiam mocno
    http://niekoniecznie-perfekcyjnej-dolcevita.blogspot.com/

    OdpowiedzUsuń
  20. A mój kolega, malarz, poeta, człowiek renesansu, tak skomentował w google+ ( pozwolę sobie zacytować)

    "Człek się w pocie czoła trudził,
    rył łopatą, sadził kwiaty,
    twój wiaterek go ostudził,
    zdycha "solo"- choć żonaty...
    Chciał małżonce pod balkonem
    Keukenhofu stworzyć pozór,
    teraz "z czołem rozpalonem"
    leży i wywala ozór...
    A ta Baśka -koleżanka,
    zamiast dobić go z dwururki,
    pisze jakieś dyrdymały,
    że tam "wietrzyk coś do chmurki"...
    A idźże z tą alegorią!
    Zaszłaś ty mi dziś za skórkę...
    Obrażony tą historią
    przeproszę się na Barbórkę!
    ;) "

    OdpowiedzUsuń
  21. Miało być poetycko i jest - mistrzowsko!:)

    OdpowiedzUsuń
  22. Duszo arcyromantyczna- pozdrowienia ci ślę:)

    OdpowiedzUsuń
  23. ŚLICZNY WIERSZ I DO TEGO FANTASTYCZNE ZDJĘCIA TWORZĄ PIĘKNĄ CALOŚĆ SERDECZNIE POZDRAWIAM

    OdpowiedzUsuń
  24. Piękne zdjęcia.
    Ale jeszcze piękniejszy jest jesienny spacer w takiej scenerii :)

    OdpowiedzUsuń
  25. Oj, Basiu Kobieto o tak wielkiej wrażliwości.... Dzięki, ze się z nami tym dzielisz. Pięknie się uzupełniają wiersz i zdjęcia

    OdpowiedzUsuń
  26. Nastrojowo i poetycko - pozdrawiam:)

    OdpowiedzUsuń
  27. Niezwykłe Basiu! jestem pod wrażeniem...
    uwielbiam Twoją wrażliwość <3

    OdpowiedzUsuń
  28. Basiu zapraszam do mnie po odbiór wyróżnienia

    OdpowiedzUsuń
  29. Bardzo sympatyczne wiersze, i Twój, i kolegi; serdeczności.

    OdpowiedzUsuń
  30. Pięknie ! Ale i kolega dowcipny !!! Przypomniała mi się piosenka : " Wiatr to jest taki gitarzysta, co gra na akacjowych listkach..." Pozdrawiam :)

    OdpowiedzUsuń
  31. Basiu, ty jesteś człowiek renesansu... Ile w tobie finezji, delikatności, bogactwa...

    OdpowiedzUsuń