Ogród Leoty i róże cioci Anieli.

Książki czytam od czwartego roku życia. Kochałam je od zawsze, a jeśli się kogoś lub coś kocha, człowiek jest się w stanie poświęcić. Więc ja w tej dziecięcej miłości nauczyłam się bardzo wcześnie czytać, by móc spędzać czas wśród świata książek bez uzależniania się od innych osób.
Teraz też czytam dużo, niestety ciągły brak czasu nie pozwala mi na pisanie recenzji . Poza tym są świetne blogi, których Autorzy robią to znakomicie, a ja je podczytuję, a potem pożyczam i czytam.
Ale " Ogród Leoty"- F. Rivers tak mnie zachwycił, że muszę do niego w dzisiejszym poście nawiązać.
Wspaniała powieść o potrzebie miłości i zrozumienia, o tym, że miłość czyni cuda i zmienia wszystko na lepsze. Główna bohaterka, Leota kochała swój ogród, był dla niej wszystkim, gdy najbliższa rodzina zostawiła ją samą na pastwę starości i osamotnienia.
Piękny niegdyś ogród, zaniedbany na skutek zaawansowanego wieku właścicielki, przywróciła do życia jej wnuczka, Anna, a wraz z ogrodem przywróciła do życia babcię... Wystarczyła miłość, by stały się cuda.
Książkę polecam, bo prezentuje wysoki poziom, daje świetny rys psychologiczny postaci, przypomina nam o ważnych sprawach, o których w nawale zajęć codziennych, zapominamy.
Leota często rozmawiała z Bogiem w swoim ogrodzie, a ludzi porównywała do kwiatów: jedni jak maki kwitną śmiało, lecz krótko, inni są zdobni jak milin lub passiflora, a jeszcze inni skromni jak fiołki...
Ale wszyscy żyjemy w ogrodzie, wszyscy jesteśmy potrzebni i każdym z nas można się zachwycić na swój sposób...

W ogrodzie świata jest miejsce dla każdego!
Wystarczy w to uwierzyć, by być szczęśliwym, ale to już moje własne refleksje.

 

Ciocia Aniela jest rówieśnicą powieściowej Leoty. W przeciwieństwie do niej, jest otoczona miłością i życzliwością najbliższych. Dlaczego o niej piszę. Otóż owa Ciocia ma za sobą wiele, wiele lat życia, a duchem jest wiecznie młoda. Jest doskonałym przykładem na to, że starość nie musi być smutna. Niedawno odnowiła swoje mieszkanie i poprosiła mnie o namalowanie obrazu do jej pokoju. Postawiła jeden warunek: obraz musi być wesoły; zatem zobaczcie, czy jest?

Kochana Ciociu, chciałabym kiedyś być taką jak Ty, a malowanie obrazu dla Ciebie to wielka radość:-)
A ponieważ cały świat jest wielkim ogrodem, więc na zakończenie fotografia zwyczajnego piękna...