Marzycielska dusza w codziennym życiu...

Tempo życia, jak wielu z nas, mam bardzo, albo lepiej, ogromnie szybkie.
Ale to nie stanowi przeszkody dla ciągłych zachwytów nad pięknem świata.
Ponieważ telefon komórkowy zamieszkuje na stałe w mojej torebce ( i tu się pochwalę, że szybko umiem go odnaleźć- kobiety wiedzą, o czym mówię:-))))))), toteż bardzo często zatrzymuję samochód na poboczu i zafascynowana zwyczajnym pięknem, utrwalam je ( niestety nie zawsze w dobrej jakości), by zatrzymać te niepowtarzalne widoki...

Tak dojrzewają zboża pod polskim niebem uśmiechającym się o poranku do polskiej wsi...

Przechodzący przez drogę jeż( mimo braku" pasów", zwinął się w kulkę- tak na wszelki wypadek i nie pokazał pyszczka).

Sonia zmęczona upałami postanowiła odpocząć w cieniu świerka.A świeżo zakupione u pobliskiego gospodarza, truskawki, przyjęła z nadzieją, że są ekologiczne:-)

Rumiankowe i makowe łąki wprawiają mnie w zachwyt każdego roku i patrzenie na ich naturalne piękno nigdy mi się nie znudzi.

A ostróżki dodają uroku wielu wiejskim ogródkom.

Dziś wyjątkowo przedstawię poezję mało znanego poety,  Feliksa Konopki.
Wiersz został napisany w 1940 r.
Konopkowie zamieszkiwali położony w gminie Olesno, dwór w Brniu. W ubiegłym roku prezentowałam trochę fotografii- pozostałości po świetności miejsca. Ten dwór, jak wiele innych polskich dworów, był ośrodkiem kultury, polskości...W najbliższym czasie wybieram się tam z aparatem...
Nad stawem lśniącym poświatą
Wiatr westchnął piersią włochatą;
Tchem ciepłym ciemność rozgarnął,
Pieszczotą wtulił się czarną,
      W jej grzywę.

Nad ziemią słania się nisko
Dyszących gwiazd trzęsawisko,
Niebo rozgrzęzłe, gorące,
Ogniami pulsujące
      I żywe.

 Na zachodzie się błyska, raz w raz.
 Ziemia zdyszana, ziemia spracowana
Czeka- czeka... na spazm.

 To właśnie ów staw był przedmiotem poetyckich rozważań Feliksa Konopki.

A wieś, w wielu aspektach pozostała taka jak kiedyś, albo ja ją taką postrzegam...
W ten akcent pięknie wpisał się Czytelnik, czyli Bartek z bloga librimagistri.blogspot.com którego świetne recenzje książek i czasopism czytam z wielką systematycznością. Bartek w rewanżu za tomiki mojej poezji przysłał mi piękny wianek, pełen wiosny i radości. Dziękuje Bartku, już poszukuję dla niego stosownego miejsca.

 Miłego odpoczynku wszystkim CZYTAJĄCYM życzę:-)