Widok z mojego balkonu – zima
Czapy śniegu
otuliły nagie gałęzie
zakrywając zeschnięte wdzięki
czarna ziemia
ułożona do snu nie chce zamknąć powiek
zimny wiatr
wyrywa
piosenki żółtym trawom
czarny las
kryje tajemnice zwierząt
obecnych i nieobecnych
wraz z lotem sikorki
pokonuję nurt Żabnicy
ukrytej między wałami zwyczajnej historii.
A mój Chrystus
spogląda w bezkresne
przestrzenie
możliwe
że wśród wróbli, bażantów i saren
pojawi się człowiek.
Jak tu zwyczajnie
nawet bezkres jest blisko.
Cisza niezmącona przenika serce...
u mnie też zima się panoszy, śliczne zdjęcia, pozdrawiam:)
OdpowiedzUsuńMiło Cię gościć Gosiu!
UsuńPrzepiękne zdjęcia, wiersz ociepla klimat mrożnych krajobrazów......wiersze,obrazy,zdjęcia..jakie talenty jeszcze skrywasz Basiu?
OdpowiedzUsuńMam mnóstwo pasji Jolu i staram się po trochu każdej rozwijać!
UsuńPięknie jest tutaj u Ciebie :-).Ten zimowo - anielski kontrast kojąco działa na zmysły.Pieski to mają frajdę mrozy im nie straszne a za pełną stołówkę wielkie uznanie. :-)
OdpowiedzUsuńserdeczności S.
Cieszę się, że nastrój Ci się podoba- pozdrawiam!
UsuńNowe, inne obrazy niebawem, zapraszam!
Ja dziś nigdzie nie wychodziłam, ale patrzyłam przez okno jak psy się bawiły w sniegu. Piękny post.
OdpowiedzUsuńJa muszę, do pracy, ale lubię...
UsuńPrzepiękne zdjęcia, Basiu:)
OdpowiedzUsuńU nas też taka cudowna zima, a Kornelka codziennie szaleje na sankach:)
Piękne zdjęcia to u Ciebie Ilonko:-) widziałam!
UsuńObraz piękny Basiu a zima no cóż musimy teraz się do nie przyzwyczaić ale dobrze że mamy ciebie i twe piękne wiersze to nie jest tak zimno i strasznie - śliczne masz psiaki buziaki ślę Marii
OdpowiedzUsuńA Sonia w tym czasie drzemała w ciepełku:-)
UsuńOj, jak pieknie u Ciebie, ale u mnie jeszcze bardziej zimowo!!!
OdpowiedzUsuńSerdecznosci
judyta
Zima jest piękna:-)
UsuńAleż cudna zima. U mnie nie ma tyle śniegu, tylko zimno było okrutnie (i jeszcze trochę jest).
OdpowiedzUsuńLubię spokojne, mroźne dni:-)
UsuńJak pięknie, spokojnie i nostalgicznie, wszystko śpi czekając na wiosenny poranek:)
OdpowiedzUsuńMyślę, że czas zimy szybko ustąpi przedwiośniu!
UsuńDziewczyno nie groźna nam zima jak mamy Twoje wspaniałe wiersze , pozdrawiam Dusia - świetne zdjęcia
OdpowiedzUsuńU Ciebie, Basiu, i zimę można pokochać całym sercem. Sił na jutrzejszy, trudny dzień życzę.
OdpowiedzUsuńNiech ten aniołek tę wiosnę roznosi, bo jak Twoją "odśnieżarkę" zobaczyłam, to mi od razu zimno się zrobiło :))))
OdpowiedzUsuńPiękne ujęcia, piękne słowa...czekam na wiosnę, więc jedyna nadzieja w obrazie anioła:)
OdpowiedzUsuńZima musi pomrozić troszkę, co to było do tej pory ? Żadna z Twoich 5 pór roku, tu nie pasowała, a teraz, wszystko na swoim miejscu i mróz, i śnieg, i radość dzieci i zwierząt. A asza będzie tym większa, jak nastanie wiosna. Jak zwykle pięknie Basiu !
OdpowiedzUsuńPozdrawiam
Ps. Się robi, cierpliowści ... po drodze jakieś pilne obowiązki przeszkadzają, niestety, na czele z US i rocznym rozliczeniem i PITem, który ja muszę do 31 stycznia zrobić :(
Basiu w twoich słowach każda pora roku piękna :) Pozdrawiam. Jutro trudny dzień? Danusia pisze... to i ja życzę sił w pokonywaniu :)
OdpowiedzUsuńPięknie Basiu u Ciebie - jak zawsze - dużo dobrych chil życzę - moje motyle lecą do Ciebie :)))
OdpowiedzUsuńBasiu ,nieustannie podziwiam Twoją wrażliwość i piękną,duszę:)
OdpowiedzUsuńCudownie- aż dech zapiera i... pozwala marzyć ;)
OdpowiedzUsuńale piękne zdjęcia :)
OdpowiedzUsuńNa Twoich zdjęciach zima jest cudna. Między blokami taka urokliwa nie jest. Ale jak się spojrzy na iskrzące w słońcu gałęzie drzew, też jest pięknie. Pozdrawiam serdecznie.
OdpowiedzUsuńBasiu śliczna zima ale mnie zachwyca tylko na zdjęciach. Pozdrawiam Zosia.
OdpowiedzUsuńach ..
OdpowiedzUsuńBasiu jakie to wszystko piękne u Ciebie...
wiersz -cudo
anioł -marzenie ....
pozdrawiam Cię najcieplej i zapraszam na mojego drugiego bloga na konwaliowe chwile ;)
Anioł przepiękny, taki z nadzieją na lepsze... :)
OdpowiedzUsuńPiekna masz Basiu zime..a zdjecia raduja i oczy i dusze..)
OdpowiedzUsuńBardzo ładny karmniczek:)
OdpowiedzUsuńDziękuję, na tym balkonowym najchętniej siadają wróbelki, bo są najodważniejsze:-) ale to też żywe stworzenia:-)
UsuńW oczekiwaniu na rodziców, posyłam Wszystkim czytającym pozdrowienia, a komentującym- podziękowania!
OdpowiedzUsuńI niechaj ten anioł chabrowy lato do mnie przyniesie. Serdeczności.
OdpowiedzUsuńNiech przyniesie...
UsuńTradycyjnie nasyciłam się pięknem Twych słów i zdjęć:)
OdpowiedzUsuńPozdrawiam!
Dziękuję!
Usuńpolska ..prawdziwa zima.....
OdpowiedzUsuńJak z lat dziecinnych...
UsuńBasiu! Na Twoj blog trafilam z bloga bozanas i... przepadlam! Przeczytalam od deski do deski :) Piekny jest i piekna jest dusza, która tak widzi świat... A dodatkowo piszesz o kraju moich lat dziecięcych... Wydaje mi sie, że na jednym z Twoich zdjęć zobaczyłam dom mojej Babci, ktora zmarła w ubiegłym roku. Piszę, że mi sie wydaje, ponieważ wiem, że w tamtym rejonie jest dużo takich domów. Miałam jednych dziadków w Świebodzinie, a drugich w Kosierówce (przysiółek Świebodzina) I do tej Kosierówki tęskni moje serce... To tamte tereny są ojczyzną mojej duszy... Pozwolisz, że będę do Ciebie zaglądać? Oj... i znów spociły mi sie oczy... Co zrobić- kocham Powiśle Dąbrowskie :)
OdpowiedzUsuńPozdrawiam serdecznie!
Witaj u mnie Suzan! Cieszę się z każdego nowego Gościa. Moja radość jest tym większa, że masz korzenie w naszych stronach. Jedna z Pań Nauczycielek z naszego Gimnazjum mieszka w Świebodzinie. Nie robiłam tam zdjęć, widocznie domek jest podobny do któregoś z moich sąsiednich wiosek. Cieszę się, że mój blog przypadł Ci do gustu. Bywaj u mnie jak najczęściej- będzie mi bardzo miło. Poozdrawiam cieplutko:-)
UsuńAnielica, kobieta wspaniala:) I te psiaki zachwycone! U ciebie jak w raju:)
OdpowiedzUsuńStaram się Paulinko:-)
Usuńpieski rozbawione, ptaszki dokarmione ;)
OdpowiedzUsuńAniołek Chabrowy raduje i rozgrzewa serducha! cudny...