Niespodzianka na pół roku blogowania!

Po pół roku blogowania!
Niech będzie inaczej:
Dzisiejszego posta będzie pisał mój syn Kamil - pasjonat starych samochodów, motoryzacji i dawnej techniki!
Ma pisać tak, żeby było interesujące dla wszystkich Czytelników!
Zdjęcia z ciekawego wypadu też będą, a więc zaczynamy!

  Od dawna chciałem odwiedzić to szczególne miejsce. Był to niepewny, pochmurny poranek. Kalendarz podpowiadał, że mamy 13 sierpnia 2013 roku. Jak się później okazało - data wcale nie była pechowa. Gdy zegarek wskazał godzinę 7:00 wyruszyliśmy z mamą, a celem naszej wyprawy było Muzeum Motoryzacji i Techniki w Otrębusach k/ Warszawy. Mieliśmy do pokonania kilkaset kilometrów w różnych warunkach drogowych od miejskich korków począwszy, na szerokiej drodze ekspresowej, kończąc. W końcu, po około 4 godzinach jazdy dotarliśmy na miejsce.

Zaczęliśmy od zaparkowania naszego "obrzydliwie współczesnego" pojazdu obok prawdziwej gwiazdy placówki muzealnej. Przedstawiam ciężarówkę Daimler z początków ubiegłego stulecia:

 

Jeszcze przed wejściem na pierwszą halę możemy podziwiać pierwszy powojenny samochód polskiej produkcji (niestety nie była to nasza konstrukcja). Warszawa M20, jeszcze z pierwszych lat produkcji, z charakterystycznym "garbem" w tylnej części nadwozia.
 

  























Kolejnym ważnym dla nas Polaków samochodem jest ten oto Star 660 Papamobile przygotowany na pierwszą pielgrzymkę Ojca Świętego Jana Pawła II do Polski. Oryginał powstał w rekordowo krótkim okresie dwóch miesięcy. Szkoda, że nie przetrwał do dzisiejszych czasów. Nam pozostało jedynie podziwiać replikę.
 

  























Spoglądam na umieszczoną za szklaną gablotą prawdziwą perłę motoryzacji polskiej. Sokół 1000 - bo o nim mowa - był najbardziej reprezentacyjnym motocyklem polskiej konstrukcji. Zaprojektowano go i wdrożono do produkcji na kilka lat przed wybuchem II wojny światowej. Napędzał go niesamowity 2-cylindrowy silnik widlasty o mocy 22 KM. Była to wówczas moc niezwykle wysoka i gwarantowała osiągnięcie prędkości 100 km/h. Dzisiaj to niewiele, ale w latach 30-tych XX wieku droga asfaltowa w wielu miejscach była czymś abstrakcyjnym i nieznanym, a osiągane realne prędkości były dużo niższe. Przetrwało jedynie kilkanaście egzemplarzy, a osobnik na zdjęciu poniżej jest jednym z nich. To prawdziwy biały kruk.
 

























 Towarzyszka mojej podróży również znalazła pojazd idealny dla siebie. Oto Mama i "jej" Mercedes w niezwykle żywych kolorach:
 

























 Samochód ze zdjęcia poniżej zawiera to, co najpiękniejsze we włoskiej motoryzacji - czyli styl. Oto odpowiedni przedstawiciel tej dziedziny - Maserati:

 

























Muzeum pełne jest niesamowitych, często kultowych pojazdów. Wiele z nich dostępnych było jedynie dla wąskiego grona odbiorców i tak też pozostało do dzisiaj. Znajdują się tam pojazdy ówczesnych rządzących, aktorów i innych znanych osobistości jak ten oto ZIS 110 należący niegdyś do Władysława Gomułki. 



























Znajdziemy tu również inne ciekawostki z dziedziny techniki. Mnie najbardziej zaciekawił znak informujący o granicy Polski. Zapewne jeszcze sprzed II wojny światowej.

 


























Wyprawa do tego niesamowitego miejsca dostarczyła nam wielu niezapomnianych wrażeń. Nie można niestety zamieścić wszystkich zdjęć, a uwierzcie mi - mamy ich całkiem sporo. Czas wizyty nieubłaganie dobiegał końca. Gdy czasomierz wskazał godzinę 14:00 wyczerpani wyruszyliśmy w drogę powrotną. Nie było to jednak niechciane zmęczenie. Ja i Mama jesteśmy przekonani, że warto było odwiedzić tę niewielką podwarszawską miejscowość. Kolejne interesujące miejsca z pewnością czekają na swoich gości. Pora zakończyć krótką opowieść o motoryzacji tamtych czasów.

Serdecznie pozdrawiam.Kamil.

A ja znalazłam jeszcze super gimbusa dla mojego gimnazjum:-)
Wszak początek roku szkolnego niebawem- czas zacząć przygotowania:-))))))