Jeśli przejdziesz do końca- możesz się nazwać miłośnikiem róż!
A więc- walczymy o tytuł?
Najpierw wiersz- oczywiście dedykowany różom:
Z kryształowego wazonu
spływają niczym czerwone wino
tocząc po obrusie
najśmielsze pragnienia wielkich sprzeczności.
A gdy jest bardzo cicho
nucą najczystszą pieśń
więc
dotykam ostrożnie ich serc
pulsujących czerwienią
stąpam cichutko
by żaden okruch
nie ominął moich nadziei.
Basiu królewny piękne... Tyle podziwiania, wąchania każdego dnia.
OdpowiedzUsuńPrzekaż ukłony dla męża, wspaniały z niego ogrodnik!
Zazdroszczę takich pięknych róż:)miłego dnia życzę:))
OdpowiedzUsuńKłaniam się Mężowi i różom, a Was pozdrawiam:-)
OdpowiedzUsuńPiękne są i piękny wiersz :)
OdpowiedzUsuńszkoda ,że te z kwiaciarni tak nie pachną ;(
pozdrawiam
Ag
Doszłam do końca :) Śliczne!
OdpowiedzUsuńach, jak chciałabym mieć różany ogród:)
OdpowiedzUsuńPiekne zdjecia, az sie rozczulilam! zadna ze mnie ogrodniczka, ale mam kilka rozanych krzaczkow na moim prostokacie szumnie zwanym ogrodem. jakis czas temu zauwazylam, ze jedna z roz ( wlasciwie pierwsza jaa posadzilam) nie odbila i nie wypuscila listkow. schylilam sie nad nia , pozagladalam, pogladzilam, pogadalam cos w stylu: no, nie wyglupiaj sie, dalej w gore! przeciez jestes krolowa tego ogrodu, bylas przed wszystkimi, bez ciebie nic tu nie bedzie. Mozesz sie smiac, ale po paru dniach wolam meza podekscytowana i pokazuje swiezutkie listki, ktore wypuscila przy korzeniu! moja radosc nie miala konca :)
OdpowiedzUsuńMuszę tak zrobić ze swoją niebieską pienną, bo była piękna, a teraz pada, chyba od nadmiaru wilgoci. A to prawda, że rośliny wyczuwają nasz stosunek do nich...kiedyś nawet napisałam wiersz" rozmawiamy mową kwiatów", muszę go odszukać.
OdpowiedzUsuńPozdrawiam i życzę pięknych barw:-)
Piękne róże:)tak je lubię,że nawet próbowałam na balkonie hodować:)ale niestety nie chciały rosnąć,więc ich nie katuję:))
OdpowiedzUsuńNie miałam problemu z dobrnięciem do końca, piękne róże, piękne zdjęcia:)
OdpowiedzUsuńCudowne, wyjątkowe, najpiękniejsze! Jesteś genialnym Ogrodnikiem :)
OdpowiedzUsuńRóżany sukces to mąż- ja mam resztę kwiatów:-) i męża:-))))))
OdpowiedzUsuńNie ma dwoch takich samych roz...tak mowi moj tato.I ma racje,,Piekne masz roze a Twoj maz nieoceniony.Milo sie patrzy na kwiaty.Pozdrawiam Was.)
OdpowiedzUsuńDziękujemy oboje. I róże też dziękują. Dziś znów zrobiłam im fotki, bo nie można obok nich przejść obojętnie. Pozdrów od nas Wiedeń, byliśmy tam jeden raz i oczarował nas:-)
OdpowiedzUsuńUwielbiam róże ślicznie uchwyciłaś ich piękno ! Ewa
OdpowiedzUsuńPięknie...róża na przedostatnim zdjęciu naj, naj...:))
OdpowiedzUsuńA jak teraz rozkwitła- wprost szaleje, pozdrawiam:-)
OdpowiedzUsuńDotrwałam do końca, nigdzie nie doczytałam, że to królestwo Twojego Męża, jednak wyciągnęłam taki wniosek po komentarzach. Dla mnie róża jest królową wszystkich kwiatów, i choć ma kolce - bo jak prawdziwa królowa, jakoś musi pokazać swoją siłę, to urodą, kolorem, odmianą, zapachem, delikatnością, subtelnością, wytrwałością ... żaden kwiat jej nie dorówna.
OdpowiedzUsuńPozdrawiam :)
Pięknie napisałaś o różach. Rzeczywiście to królestwo męża. One nadal kwitną...Mnie się kojarzą z końcem roku szkolnego, bo ja tym żyję! Serdecznie pozdrawiam!
OdpowiedzUsuń