Motyle już są.

 U mnie pojawiły się w lutym, bardzo wcześnie, ale zaraz pofrunęły do lutowej Solenizantki i Jubilatki.

Stanowiły też ważny akcent w nieco mrocznej, ale bardzo intrygującej powieści, która również poszybowała w podarunku dla Osoby świetnie piszącej i wiem, że Ją zainteresowała.
Książka godna polecenia. W tym zastraszonym świecie, warto dbać o zachowanie wolności, dobrze rozumianej.

A potem motyle pojawiły się na pierwszych kwietnych gałązkach oraz na kobiercach, które przykryły znaczne obszary mojej wiejskiej krainy.

Niczym niezmącona radość
przysiadła na zagonach życia
zielenią się kłosy
niemyślące o zapachu żniw
za wcześnie na smutek
gdy głogi bielą sięgają nieba i ziemi
lekkie pierzaste dmuchawce przycupnęły
na zielonej murawie
u moich stóp bratki żółcą się wiosną
oszalałe ze szczęścia
czarny kos śmiesznie zdąża do wodopoju
różowieje już niebo
nasycone fioletem zmierzchu
Czarodziejskie zapachy wiosny
siadają na ramionach mojego Chrystusa
zanurzonego w kępie bzu
w którym schowałam moje marzenia.

Za piękne życzenia świąteczne dziękuję Janeczce http://janeczkowo.blogspot.com/i Lence http://zaciszelenki.blogspot.com/

Maksowi https://kochamswojswiat.blogspot.com/ i Eluni http://rekodzieloeluni.blogspot.com/

Agusi https://aga-craft.blogspot.com/  i Agatce https://aggajas.blogspot.com/

oraz Iwonce, Podróżniczce, która tym razem obdarowała mnie obrazkami przedstawiającymi polskie Piety, ten wyjątkowy sposób przedstawienia boleści Matki...

Moja magnolia ukazała się na Święta w pełnej krasie, ale zaraz po Świętach mały przymrozek pomalował jej płatki na brązowo- szkoda...

Serdecznie pozdrawiam i życzę spokoju i ciepła.