Jesień, ta nasza, złota, to dojrzała artystka, kolorystka, estetka, poetka. Przepadam za jej wytworami, których ma niezliczone warianty i którymi obdarza nas według własnych upodobań.
W tym roku jest wyjątkowo łaskawa dla nas. Zapełnia moje nośniki pamięci takimi obrazami, że przy niej wstyd mi sięgać po moją malarską paletę. Ale kiedy jesień już zgarnie palety i sztalugi, schowa na długie miesiące, ja zacznę działać.
Tymczasem oferuję Wam garść poezji w słowie i fotografii.
Chcę cię obdarować pięknem
zasypać złotymi liśćmi
zatrzymać czas
mimo że słońce w pośpiechu
maluje obraz na nieboskłonie
zatrzymuję się oczarowana
chłonę jesienne barwy
zapisuję dla innych
na czas niepogody i słoty
zgarniam obłoki
zanurzam się we wschody i zachody
niepoprawna marzycielka
ciągle dziecko
ze wspomnieniami w kieszeniach życia
daję ci jesienne liście za darmo
wiem że je przygarniesz
bo
jesteś pięknem
piękniejszym
niż jesienne zachody słońca.
Spotkanie, spontaniczne i przemiłe, odbyło się w Sandomierzu, którego jesienny czar jest również wyjątkowy...
Nie dla mnie straszak Basiu, bo jesień kocham:) Dziękuję za wiersz. Jest piękny!
OdpowiedzUsuń:)
Brawo.
UsuńBardzo lubię jesień, więc obejdzie się bez straszaka. Ale zrobiłaś mi jeszcze jedną przyjemność pokazałaś choć tylko troszeczkę Sandomierz, z którym wiążą się jedne z piękniejszych moich wspomnień. Pozdrawiam serdecznie :)
OdpowiedzUsuńPrzeczytałam wiersz, piękny, zachwycam się pięknymi fotografiami kwiatów , które też na jesień są piękne
OdpowiedzUsuńJesienne kwiaty mają w sobie coś wyjątkowego.
UsuńBasiu, przepiękny wiersz, tak jak i Twoje barwne kadry! Tegoroczna złota, słoneczna, ciepła i czarująca kolorami jesień, zachwyca nawet mnie - wielbicielkę wiosny i lata ;-))
OdpowiedzUsuńCo się zaś tyczy Sandomierza, to niebawem opublikuję post, który będzie opowieścią z tego królewskiego miasta. Już dziś zapraszam Cię serdecznie do poczytania...
Ślę moc pozdrowień!
Anita
Z wielką przyjemnością poczytam, bo ja byłam tam tylko chwilę...
UsuńPiękna jesień w Twoim ogrodzie. Utrwalajmy jej kolory czy to pędzlem malarskim na płótnie, czy pięknym słowem jak ty Basiu robisz, a może fotografią. Niech zostanie wśród nas jak najdłużej.
OdpowiedzUsuńPozdrawiam cieplutko.
Fotografia jest zawsze najwierniejsza.
UsuńHahaha Ufff Ja dzięki Bogu jestem bezpieczna, bo kocham jesień. :D Sam tytuł posta jest zachwycający. Dziękuje Basiu za ten wiersz, ja się uśmiecham, jesteś tak piękną kobietą, pięknym, człowiekiem. Cieszę się, że miałaś miłe spotkanie. No jak można nie cenić jesieni, przecież to taka magia, ja mam poczucie, jakby jesień była baśnią, do której każdy może wejść, nie w wyobraźni, a tak naprawdę. No i ta baśń jest dla wszystkich dostępna, tylko nie wszyscy potrafią ją dostrzec, mimo że się w niej znajdują. Ostatnio byłam z rodzinką w lesie i uwierz Basiu, wszyscy zachowywaliśmy się, jak dzieci, jak dzieci, które były w cudnej baśni i mamy gdzieś, jak wyglądaliśmy, byliśmy szczęśliwi. :D Posyłam najserdeczniejsze pozdrowienia, dziękuję za piękne zdjęcia, mnie urzekło najbardziej pierwsze, fantastyczne. Przytulam do serca. <3 :))))
OdpowiedzUsuńDoskonale to ujęłaś Agusiu, baśń, do której każdy może wejść...nie potrzeba specjalnych zaproszeń, ani drogich biletów. Dziękuję Ci ogromnie za wszystkie ciepłe słowa, którymi mnie tak szczodrze darzysz.
UsuńTwoja poezja Basiu idealnie oddaje całe to jesienne piękno:)
OdpowiedzUsuńMiłego weekendu!
Z wzajemnością Ewuniu.
UsuńJa lubię tylko tą złotą, ciepłą jesień, nie lubię kiedy zaczyna padać, wieje zimny wiatr, a nagie gałęzie drzew wyglądają tak przygnębiająco. Ale mam nadzieję, że ten miły jegomość mi wybaczy:)
OdpowiedzUsuńSandomierz jest niecałe 30 km. ode mnie.
Uściski, Basieńko.
Mówiłam o Tobie do Męża, że to blisko, ale do Ciebie musimy się wybrać oddzielnie, bo w jednym dniu nie sposób wszystkiego dokonać. A Marzenka przyjechała z Gdańska tylko na 4 dni, więc jestem pewna Małgosiu, że mi wybaczysz...
UsuńLubię jesień - potrafi być czarująca. Pozdrawiam
OdpowiedzUsuńWitaj kolorową, ciepłą jesienią Basiu.
OdpowiedzUsuńU mnie sztalugi jeszcze stoją i każdego dnia podziwiam kolejny pełen barw obraz. Mam nadzieję, że Pani Jesień ubrana w kolorową sukienkę długo będzie przechadzać się naszymi ścieżkami. Ale nawet jak założyć płaszcz przeciwdeszczowy, to i tak będę ją kochać.
Ale chętnie przytulę Twojego Straszaka. Chyba wspominałam o nim ostatnio?
A na nowe wiersze czekam już od dawna.
Pozdrawiam końcówką października
Kocham wszystkie pory roku , bo każda ma swój niepowtarzalny klimat . Piękny wiersz. Miłego weekendu 🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁
OdpowiedzUsuńPrzepiękny wiesz,zapadł mi w serce🙂
OdpowiedzUsuńJesień to prawdziwa artystka,ach te barwy....
Fajnie jest się spotkać z miłą osobą,a Sandomierz to klimatyczne miasto.
Przepiękna jesień na Twoich zdjęciach. Rzeczywiście łaskawa w tym roku. Kolory jak w bajkach. Codziennie obserwuję te cuda natury. Niestety spektakl zmienia się z dnia na dzień. Dziękuję za piękny wiersz, a straszak niczego sobie. Doskonale wpisał się w otoczenie. Pozdrawiam serdecznie:):):)
OdpowiedzUsuńPiękny post, lubię czytać twojego bloga ;) pozdrawiam Ania
OdpowiedzUsuńPiękny wiersz Basiu. Romantyczny i taki pozytywny.
OdpowiedzUsuńTaką kolorową jesień kocham, ale przeraża mnie koniec...roku.
Pozdrawiam cieplutko.
Ania-Pawanna
Jak tu nie lubić jesieni? zwłaszcza tak ostatnio łaskawej? to miłe, kiedy blogowe znajomości spełniają się w realu, a strach na wróble nie dla mnie, cieszy mnie każda chwila:-) pozdrawiam serdecznie.
OdpowiedzUsuńMagnetyzujące zdjęcia od których nie mogę oderwać oczu. Aż trudno mi uwierzyć, że u Ciebie są jeszcze takie piękne kwiaty. Cudowny wiersz. Mam jakiś problem z drukarką gdy tylko zostanie naprawiona jak zawsze wydrukuję do kolekcji Twoich wspaniałych wierszy.
OdpowiedzUsuńŚwiątecznego poniedziałku:)
Cudownie w Sandomierzu....
OdpowiedzUsuń