las szumi kołysankę wspomnień
przywołując czar dzieciństwa
otoczonego miłością rozkwitłych róż.
Te same ptaki na gałęziach czeremchy
podziwiają słodkie grona akacji
bo gdy szumi las
w jego mowie słychać głos babci
przywołującej gospodarstwo
na południowy spoczynek
potem muzyka drzew
przybiera tony matki i ojca
liście zrzucają figle brata
a stokrotki zabawiają się w chowanego
z wiejskimi dziećmi
te same promienie słońca nad lasem
rzucają dotyk ciepła i nieskończoności
w nowe życie
osłonięte tą samą miłością
różnobarwnych róż.
Jako, że sama miałam szczęśliwe dzieciństwo i mój Mąż tak samo wspomina atmosferę jego rodzinnego domu, zrobiliśmy wszystko, by nasi Synowie też mieli szczęśliwe dzieciństwo.
Nam się udało, oby i im się udało stworzyć swoim dzieciom kochające domy.
Dziś rosną inne róże, całe mnóstwo, a wraz z ich zapachem przywołuję wspomnienia tych rodzin, które przed nami...i snuję życzenia tym rodzinom, które po nas...
O każdej porze są piękne, wieczorową porą mają szczególny urok...
Śliczne kwiaty! Miło na nie patrzeć.
OdpowiedzUsuńcudności
OdpowiedzUsuńcudności
OdpowiedzUsuńcudne róże i piękne wspomnienia :)
OdpowiedzUsuńpozdrawiam
Piękne krzewy, takie dorodne, a kolory fenomenalne.
OdpowiedzUsuńNapatrzeć się nie można, tak pięknie.
OdpowiedzUsuńPrzepięknie teraz kwitną róże:)
OdpowiedzUsuńRodzinę traktuje się jak coś oczywistego i coś, co będzie zawsze. I tylko ten, kto ją straci patrzy na to z bolesnej perspektywy. Kochajmy swoich bliskich nie tylko od święta, bo oni są częścią sensu naszego istnienia.
OdpowiedzUsuńCudowne piękne Róże :-) piękny wiersz, piękne życzenia :-)
OdpowiedzUsuńDziękuję Basiu :-)
Róże kwitną cudnie
OdpowiedzUsuńW tak pięknym ogrodzie chyba każde dziecko byłoby szczęśliwe. Widać, że macie rękę do kwiatów. Pozdrawiam serdecznie
OdpowiedzUsuńRodzina ach rodzina lecz kiedy jej ni ma....
OdpowiedzUsuńPozdrawiam :)
Rodzina to prawdziwy skarb ! Róże mnie zachwycają, są przepiękne Basiu :)
OdpowiedzUsuńPozdrawiam ciepło i życzę udanego tygodnia :)
Piękne róże:)dla mnie rodzina jest najważniejsza w życiu:))
OdpowiedzUsuńZatopiłam się w Twoich wspomnieniach, otuliłam płaszczem serdeczności, uroniłam łzę wzruszenia... Basiu Droga, życzę spełniania się marzeń i przychylności losu- Tobie i twojej rodzinie :) Foteczki jak zwykle cudowne, z cudownymi kwiatami, a gdy przymknąć oczy, można zanurzyć się w ich zapachu... Pozdrawiam cieplutko i do serca tulę <3
OdpowiedzUsuńPięknie tu dziś i różano ... :-)
OdpowiedzUsuńZawsze zazdrościłam koleżankom, które miały sześcioro rodzeństwa .
Sama miałam tylko siostrę, malutka taka rodzina ...
Pozdrawiam niedzielnie :-)
Rodzina ważna jest bo w niej wzrastamy, czasami z wszystkich sił powielamy i pielęgnujemy szczęście tam zaczerpnięte, a czasami na przekór światu próbujemy zbudować to czego w domu rodzinnym nam zabrakło. Róże przepiękne, czuję ich zapach. Obok mnie suszą się płatki mojej pachnącej róży, będzie dodatkiem do herbatki. : )
OdpowiedzUsuńDziękuję za Wasze słowa, a Mariolce za przypomnienie o różanych płatkach w herbacie:-)
OdpowiedzUsuńJestem pod wrażeniem Twojego ogrodu różanego. Gratulacje dla Męża :)
OdpowiedzUsuńPodwiązywałam dziś pnące róże u Teściów. Z nadzieją, że Teść jeszcze je zobaczy...
OdpowiedzUsuńŻyczę Ci, by zobaczył...
UsuńW tym roku róże kwitną wcześnie. To moje ulubione kwiaty, szczególnie białe.
OdpowiedzUsuńPiękne u Ciebie okazy.
Imponujące te Wasze róże, moich część wymarzła. Rodzina to wielki skarb, byłam jedynaczką. Pozdrawiam serdecznie.
OdpowiedzUsuńJesteśmy jak duchowe bliźniaczki, wiesz? Właśnie, od kilku dni dopadła mnie melancholia z tęsknoty za osobami, które są już ,,tam" Teraźniejszość jaką mam teraz jest zupełnie inna od dzieciństwa, od kontaktów rodzinnych... Czy to ta współczesność - komórek, komputera sprawia, że się oddalamy? Czy to ten ciągły brak czasu? A może zwykła głupia odległość? Kiedyś ludzie mieszkali blisko siebie to i mieli lepszy kontakt... Znów poezją napisałaś to co w mojej duszy się kołacze a mnie...:)))
OdpowiedzUsuńRóże piękne, znać rękę wielkiego ogrodnika :D
Pozdrawiam :)
Przywołujesz dzieciństwo Basiu- dziękuję, a róże odzwierciedlają rodzinę,są jak rodzina wytrwałe, bronią co ich, rozwijają się ciągle nas zachwycając, pozdrawiam ciepło Dusia
OdpowiedzUsuńZapachniało :)
OdpowiedzUsuńU mnie niestety róże wymarzają, ale nacieszę oczy u Ciebie :)
Święte słowa Basiu... Rodzina jest najważniejsza! Jedni mając szczęśliwą rodzinę nie doceniają tego, bo ciągle za czymś gonią, a inni pieczołowicie pielęgnują to rodzinne szczęście. U mnie zawsze się pielęgnowało, bo tym zapalnikiem byli moi Rodzice. Ja przekazałam pałeczkę mojej córce (mam jedno dziecko) i widzę, że u niej w domu też Rodzina to priorytet. Tego też uczą się moje wnuczki.
OdpowiedzUsuńMasz piękne róże. Zgarnęłam ich zapach do mojego domu. Serdecznie Cię Basiu pozdrawiam, mimo deszczu, ale ze słońcem w sercu :)
piekne te róże
OdpowiedzUsuńcudnie i magicznie ....az poczułam zapach tych róż
OdpowiedzUsuńtak, rodzina to najlepsze co możemy mieć !
Róże porównanie do Rodziny, trafne i piękne pozdrawiam Anulka
OdpowiedzUsuńBasiu, masz rację - rodzina to największy skarb. Jan Paweł II powiedział, że "rodzina jest środowiskiem miłości i życia" - i tak zawsze pozostanie, cokolwiek dzisiaj, w imię postępu, by nie głoszono.
OdpowiedzUsuńUpajam się widokiem tych róż...
Uściski serdeczne:)
Och, rozczuliłam się bardzo. Za oknem płacze deszczem niebo i ja bym popłakała..... Ale dzieci też rodzina,hehe,dobrze,że mają serca ... Pozdrawiam serdecznie
OdpowiedzUsuńPiękne zdjęcia,wiersz i życzenia, za które dziękuję Ci Basiu.Tak wygląda życie usłane różami, a że czasami kolec wbije się w palec, to głupstwo, pozdrawiam.
OdpowiedzUsuńPięknie piszecie o pięknych sprawach...
OdpowiedzUsuńMagiczne piękno róż ... Gratuluje mężowi, który je dogląda(kiedyś o tym pisałaś), teraz mu się odwdzięczają swym urokiem za opiekę. Rodzina to Cud, który musimy pięlęgnować. Pozdrawiam cieplutko i miłego tygodnia
OdpowiedzUsuńZawsze Basiu piszesz tak pięknie o rzeczach ważnych i tych mniej ważnych,i za to dziękuję:)
OdpowiedzUsuńRóże otulają cały Twój ogród,tworząc niezapomnianą esencję miłości.
Cóż znaczylibyśmy gdybyśmy nie mieli wspomnień,a im one są piękniejsze tym bardziej chce się żyć.Buziak dla Ciebie zostawiam :))))))
Piękny wiersz i wspomnienia. Jestem pod wrażeniem piękna Twoich róż. Są takie różnorodne. Każda ma swój niepowtarzalny urok. Trzeba tyle pracy, by tak pięknie rosły i były tak zdrowe. Chylę czoła przed Ogrodnikiem. :):):):)
OdpowiedzUsuńRodzina to fundament naszego życia ceńmy i pielęgnujmy taki SKARB i bedzie dobrze wierszyk oddający caly blask życia widzianego Twoimi oczyma serdecznie pozdrawiam
OdpowiedzUsuńRodzina to największy skarb jaki mamy w życiu i zawsze należy o tym pamiętać!
OdpowiedzUsuńBasiu, Wasze róże są prześliczne. Mąż ma dobra rękę do kwiatów.
Serdeczne pozdrowienia dla Ciebie i Pana Ogrodnika:)
Zawsze Basiu jest u ciebie tyle ciepła, miłości w każdym słowie. I piękne kwiaty, zawsze patrzę na zdjęcia z wielką przyjemnością. Pozdrawiam serdecznie.
OdpowiedzUsuńWspaniały, pełen ciepła wiersz. Cudowne róże, aż nie można oderwać od nich oczu:)
OdpowiedzUsuńPiękne te Wasze róże. Widać, że włożyliście dożo serca w ogród. Pozdrawiam serdecznie:)
OdpowiedzUsuńNie slyszlam o Dniu Rodziny, ale Twoj post tak dobrze nastraja. EWszystkiego dobrego.
OdpowiedzUsuńTeż lubię fotografować kwiaty, ale takiego ogrodu nie widziałam jeszcze... masz co cykać :)
OdpowiedzUsuńTeż uważąm że rodzina to skarb i trzeba codziennie się o niego starać i dbać.
OdpowiedzUsuńpozdrowienia serdeczne Basiu!
Basia
Piękne te róże, aż tak jakoś się milej w sercu zrobiło. :) Pozdrawiam serdecznie! :)
OdpowiedzUsuńDziękuję, dziękuję:-)
OdpowiedzUsuń