Dziś główną rolę w wiosennym spektaklu zagrają forsycje. Te wesołe krzewy należą do grupy oliwkowatych i pochodzą z Azji. Stały się u nas bardzo powszechne, ponieważ są odporne na przymrozki, łatwe w rozmnażaniu i nie mają wielkich wymagań glebowych. Są wszędzie, jakby chciały przypominać ludziom o nieustannej radości wynikającej z faktu daru życia...
marzeń zakorzenionych w sercu
z liśćmi zamkniętymi
w pąkach najskrytszych uczuć
wołam
o radość błyszczącą słońcem
przywołuję
spojrzenie które odwzajemniam ciepłym słowem
posłanym z okruchami mojego życia
przybywam
o porze właściwej więc każdej
dobrej na to by być zawsze
proszę
o nieustanne szczęście
dla mojej ostoi
którą każdego dnia
pragnę karmić swoją wiernością.
Cudnie, cudnie!
OdpowiedzUsuńBardzo lubię forsycje. Właściwie jeszcze bardziej pod tradycyjną nazwą "złotodeszcz" (taka poetycka, prawda?).
OdpowiedzUsuńNiestety te, które najlepiej widzę z okna zostały zbyt mocno przycięte i kwitną szczątkowo :(. Mój Tato zawsze walczył o niestrzyżenie forsycji, którą posadził na trawniku przy wejsciu do bloku..
Pięknie Ja jeszcze wiośnie nie robiłam zdjęć bo u nas ech wszytko później kwitnie
OdpowiedzUsuńJa lubie forsycje ... Za radosc ktora wprowadzają w krajobraz ...
OdpowiedzUsuńSzkoda ze taka feria barw jak na wiosnę to dopiero jesienią :)
Pozdraiwm
piękne widoki :)
OdpowiedzUsuńForsycja jest zachwycająca.swoim kolorem rozjaśni nawet najciemniejszy zakątek.pozdrawiam
OdpowiedzUsuńTen komentarz został usunięty przez autora.
OdpowiedzUsuńTen komentarz został usunięty przez autora.
OdpowiedzUsuńZłoto wiosenne wkoło , ciepłe i i słoneczne po mimo wiatru i niepogody , prawdziwe promyki życia te forsycje .
OdpowiedzUsuńPozdrawiam Basiu :)
Pięknie Basiu, u mnie w ogrodzie też mam niewielki krzak forsycji.. Przez wiele lat, o dziwo z trudnością się przyjmował i słabo kwitł, ale teraz mocno to nadrabia, Bardzo mnie to cieszy, bo również lubię te krzewy..
OdpowiedzUsuńPięknie nastrojowo wiosennie:)))
OdpowiedzUsuńBardzo lubię forsycje posadziłam je w moim ogrodzie w kilku miejscach i mogę cieszyć się ich słonecznym blaskiem:)))
Pozdrawiam słonecznie:)))
ja również lubię forsycje. jak już zaczną kwitnąć to z każdym rokiem cieszą oczy swoim cudnym kwieciem. Ja mam jedną jeszcze niewielką, ale porobiłam sadzonki poziome i za rok pewnie będzie ich więcej. Pozdrawiam cieplutko:):):):)
OdpowiedzUsuńŚliczny wiersz i cudne forsycje. U mnie kwitną trzy.
OdpowiedzUsuńBardzo ta wiosna oporna w tym roku, ale wolno wolno się rozkręca. Jak ciepło dopisze trzeba na weekend zrobić podrównanie trawnika. Miłego dnia Basiu :)
OdpowiedzUsuńI coraz ich więcej, Basiu. To dobrze, bo są takie piekne i radosne. Pozdrawiam.
OdpowiedzUsuńTo takie ziemskie - wiosenne promyki słońca :)))) Pozdrawiam
OdpowiedzUsuńMoja maleńka forsycja też kwitnie. Rosnie sobie jak promyk słońca pod lipą, któa ma mnóstwo pączków a obawialismy się, że się nie odrodzi.
OdpowiedzUsuńSerdeczne uściski, Basieńko!:-))***
Bo one jakby pierwsze po zimie, złociste i słoneczne, niosą zwiastun cieplejszej pory; mam też w ogrodzie, a jakże! pozdrawiam.
OdpowiedzUsuńBasiu, u Ciebie jest zawsze pięknie......uwielbiam Twojego bloga.
OdpowiedzUsuńKiedy widzę kwitnące forsycje to się cieszę, bo wiadomo, że wiosna tuż, tuż.... U Ciebie też tak bardzo kolorowo i wiosennie :)
OdpowiedzUsuńPięknie ja mam 1 szt forsycji i tez się nią cieszę pozdrawiam
OdpowiedzUsuńTe na żółto kwitnące krzewy dają słoneczny widok nawet w pochmurne dni i dlatego je bardzo lubię. :)
OdpowiedzUsuńSą nie tylko radosne i fotogeniczne - przyciągają tez mnóstwo owadów, przez co czasem trudno je fotografować. No, ale robienie zdjęć bywa sztuką dla wytrwałych i odważnych :)
OdpowiedzUsuńUwielbiam forsycję :) Gdy kwitnie to już wiem, że mamy wiosnę i że z dnia na dzień będzie cieplej. U mnie w wazonie dekoruje moje mieszkanie od Wielkanocy.
OdpowiedzUsuńPozdrawiam Cię Basiu :))
masz racje najlepsze są przy starych chatach,szkoda że jest ich coraz mniej
OdpowiedzUsuńTe żółto kwitnące krzewy są takim promyczkiem w pochmurne dni...Pozdrawiam:)
OdpowiedzUsuńPiękne zdjęcia:)))
OdpowiedzUsuńMam forsycję w ogródku i to ona pierwsza zapowiada wiosnę - piękne zdjęcia i chata aż się prosi by ją Basiu namalować - pozdrawiam serdecznie
OdpowiedzUsuńWiosna już na całego szaleje:)
OdpowiedzUsuńU mnie w ogródku również żółto od kwiatów forsycji. Już chyba będzie wiosna, bo słońce dzisiaj grzało mocno. Oby tak do majowego długiego weekendu. pozdrawiam
OdpowiedzUsuńPiękne zdjęcia a forsycja cudna. Wszyscy bardzo pragniemy wiosny a ona coś nie chce zawitać na dobre.Pozdrawiam
OdpowiedzUsuńDziękuję wszystkim wielbicielom wiosny i forsycji:-)
OdpowiedzUsuńPięknie się prezentują. Moje są jeszcze ubogie w kwiaty. Musiałam je przekopać w inne miejsce. Ale na drugi rok powinny ładnie zakwitnąć.
OdpowiedzUsuńDzięki tobie teraz wiem jak się nazywa ten krzew. ;)
OdpowiedzUsuńZachwycają mnie forsycje, nawet w pochmurne dni mają w sobie dużo ciepła...
OdpowiedzUsuńZachwyciły mnie zdjęcie, krajobrazy...ale najbardziej zachwycił mnie Twój wiersz...Piękny!
Podobają mi się zdjęcia. Bardzo. Forsycje to takie promyki ciepła po ponurości zimy. Człowiekowi chce się żyć. A jak patrzę na te oblepione żółtymi kwiatami krzewy to od razu pachną mi te kwiatki i... smakują. Bo herbatka z forsycji jest pyszna. W tym krzewie jest piękno... Pozdrawiam
OdpowiedzUsuńNie miałam pojęcia, że forsycja jest jadalna!
OdpowiedzUsuń