Kiedy wokół mnie ludzie biegają w przedświątecznej gorączce, ja na jeden dzień wyjeżdżam do Krakowa.
Od kilku lat bywam w świątecznym, cudownym Krakowie, spaceruję, podziwiam, wdycham jego atmosferę i jestem szczęśliwa, że znów dane mi było tam pojechać. A ciasta, porządki...zaczekają, i tak zdążę:-)
Dla Was wszystkich, tych, co już są na finiszu prac i tych, co na starcie, zamieszczam fotorelację z grodu Kraka...Niech Was urzeka swoistym pięknem...
Dwie nierównej wysokości wieże Kościoła Mariackiego spoglądają na turystów. Ich " nierówność", jak głosi podanie, jest wynikiem zawiści jednego z majstrów, który w trakcie budowy strącił z rusztowania lepszego od siebie budowniczego.
I dziś się niewiele zmieniło, bo współcześni też miewają wśród siebie różnych " zawistników"!
Głos hejnału
przecina białe obłoki
jak pieśń tęsknoty
serca opuszczające Kraków
miasto marzeń
gdzie gołąb, anioł i Barbakan
jednakowo rozpalają
niegasnący płomień
stare mury
przesiąkłe westchnieniami
ludzkiej duszy
i deszczu gwiazd
ukrywają tajemnicę serc zakochanych w Krakowie
miasto wspomnień
gdzie gołębie wzlatują
razem z ludzkimi myślami
błądzącymi w cieniu Sukiennic
w poszukiwaniu utraconych chwil...
Witrażowe anioły, ogromna choinka dokładają kolejne okruchy piękna do świątecznych radości.
Jemioła opanowała świąteczny Rynek, wszak pod jemiołą całować się należy w święta.
Kraków słynie z gołębi, ale inne ptaki też się pojawiają:-)
A wieczorem Kraków migotał w mydlanych bańkach...Udało mi się kilka z nich uchwycić na tle cudownej atmosfery Krakowskiego Rynku!
Rynek błyszczał tysiącem kolorów, radością turystów i licznymi pracami wystawianymi przez rękodzielników.
Bańki, jak nasze marzenia, ulatywały do nieba, część z nich ginęła nisko, część szybowała wysoko, jak to w życiu bywa...
Zaczarowane dorożki mistrza Ildefonsa czekają na turystów w świetle tysięcy światełek zewsząd rozświetlających wszelkie mroki...
Panowie mogą wybierać narzędzia do swoich warsztatów, młotki, łańcuchy rowerowe, obcęgi, śruby, koła zębate, piły, szpachelki, a wszystko z czekolady:-)))))
Jako, że w Krakowie spędziłam dzień cały, zgłodniawszy nieco, zgodnie z przysłowiem " Polak- Węgier, dwa bratanki..." zakosztowałam polskich pierogów z kaszą gryczaną i mięsem oraz węgierskiego kołacza na gorąco zwanego kurtoszem.
A, że ów smakołyk pochłaniałam pierwszy raz w życiu, postawiłam na smak czekoladowy, choć kusił mnie cynamonowy i waniliowy. Kołacz jest pieczony na miejscu, na wałku, uprzednio owiniętym spiralnie specjalnym ciastem. Taka atrakcja, zresztą jedna z wielu.
Żal opuszczać Kraków, ale zabrałam dla WAS pozdrowienia, które w niniejszym poście WAM przekazuję...
