Wiecie, że nie robię noworocznych postanowień, życie i tak rządzi się własnymi prawami i ciągle nas zaskakuje.
nauczyłam się więc, że trzeba plany korygować na bieżąco, nie oczekiwać zbyt wiele i cieszyć się z każdego drobiazgu.
Ostatni dzień roku zawsze nastraja nas refleksyjnie. Zawsze dziękuję za 365 lub 366 dni, które dane mi było przeżyć.
Nigdy bowiem nie ma pewności ile dni z następnego roku będzie należeć do mnie...
Od mojej koleżanki dostałam na gwiazdkę książkę: Lubię żyć- czyli rozmowy z Ewą Błaszczyk, która osobiste cierpienie potrafiła przekształcić w dzieło pomocy dzieciom dotkniętym jak jej córka podobną tragedią.
Pośród wielu wypowiedzi znalazłam tę, którą pragnę zacytować:
"Uważam, że życie jest nam dane ale i zadane. I uważam, że to jest tajemnica- co i dlaczego się dzieje.
Przyjmuję życie w tym kształcie, w jakim dostaję".
Każdy ma swoje własne życie, buduje swój los, ale nie na wszystko ma się wpływ. Nie znamy cudzych problemów, zazwyczaj zauważamy radości innych, a własne cierpienia...
I całe życie uczymy się żyć własnym życiem...i trudna to sztuka.
Właśnie tam, na dzień 31 grudnia widnieje sentencja:
"W każdym miesiącu znajduj czas na chwile dla siebie, chwile radości, pasji i miłości".
I tego właśnie Wam życzę na każdy miesiąc nadchodzącego roku.
I wszystkiego tego, co pielęgnujecie w cichości serca.
Iwonce, której za listowe piękne opowieści ( kto dziś tak potrafi pisać) i wspólne po Polsce w nich wędrowanie, dziękuję i życzę by w tym nadchodzącym roku poprowadziła bloga- byłby bardzo interesujący.
