niedziela, 29 stycznia 2017

Zimą wieś wcale nie śpi:-)

Pierwszy miesiąc nowego roku dobiega końca...
"To świt, to zmrok,
To świt, to zmrok.
Płyną szybko dnie..."

fragment z musicalu  " Skrzypek na dachu" zaprezentowali soliści, którzy wraz z orkiestrą dętą z Dobrynina przedstawili licznie zebranej publiczności Koncert Noworoczny, na który składały się kolędy, arie operetkowe, fragmenty musicali i muzyki filmowej.
Byliśmy pod ogromnym wrażeniem świetnie dopracowanego repertuaru. Ta amatorska orkiestra mogłaby wystąpić w najlepszych salach koncertowych.
Rzeczywiście, czas pędzi z nadmierną prędkością, dlatego warto cieszyć się każdą chwilą, bo każda następna będzie inna...
Fotografuję te same miejsca o różnych porach roku i na każdym zdjęciu odkrywam coś nowego.
Nawet nasza rzeczka tylko udaje, że śpi:-)
I krzaki tarniny czekają na moment gdy wybuchną białym kwieciem wprawiając w zachwyt tych, którzy umieją patrzeć...
Nasze Gimnazjum od wielu lat gości na wspólnej zabawie integracyjnej Uczestników Warsztatów Terapii Zajęciowej z Dąbrowy Tarnowskiej. Te spotkania są zawsze bardzo miłe, wszyscy świetnie się bawimy.
Tak było i w tym roku. Jestem dumna, że kilku naszych Absolwentów mających niezawinione problemy edukacyjne odnalazło swoje muzyczne pasje i robią to doskonale.
Wszak KAŻDE DZIECKO jest utalentowane, trzeba tylko umieć doszukać się tych zdolności w całym bogactwie natury.
Jak widać, Basia też nie przysypia tylko kręci się wśród prac domowych:-)
Póki jeszcze wieczory długie, warto sięgać po książki. Tym razem proponuję historię dwóch kobiet, które wchodziły w małżeńskie życie w jakże odmiennych od współczesnych, okolicznościach.
Hiacynty zwiastują już wiosnę...dobrych dni Wam życzę.
A ja udaję się na wernisaż malarsko- rzeźbiarski kolejnego Amatora- pasjonata.
Mam zinterpretować w recytacji wiersze Syna owego Pana, a naszego Absolwenta.
I to jest piękne, że zwyczajni ludzie chcą się dzielić efektami własnych pasji.
A moja wieś zaczęła już kolejny dzień roku:-)
Na koniec dnia zdjęcie z koncertu zespołu " Bratowie" z Piwnicznej na wspomnianym wcześniej wernisażu, który zgromadził całe rzesze ludzi...

38 komentarzy:

  1. Czy ja już wspominałam, że kocham wszystkie Twoje posty? :))

    OdpowiedzUsuń
  2. Masz rację , ze w każdym dziecku drzemie jakiś talent. Ważne aby to dostrzec, umieć zmotywować do jego rozwijania. A przynajmniej nie podcinać skrzydeł. Podobnie i z dorosłymi. Ja i wiele innych blogerek zaczeło tworzyć, malować itp w bardzo dorosłym życiu. I wcale nie decydował tu nadmiar wolnego czasu tylko odpowiedni impuls, spotkanie ludzi którzy namówili, zachęcili. I marzenia z lat młodości zaczeły się urzeczywistniać. Pozdrawiam serdecznie.

    OdpowiedzUsuń
  3. Basiu, mam wrażenie, że z każdym rokiem przybywa Ci energii :)))

    OdpowiedzUsuń
  4. Piękny wpis...zdjęcia pokazują jak przyroda już czeka na to jedno magiczne słowo aby mogła znów się odrodzić:)
    Przyjemnej niedzieli życzę:)

    OdpowiedzUsuń
  5. U mnie królują hiacynty, żonkile i tulipany. Chętnie bym zimie powiedziała do widzenia za rok. Jak dobrze, ze wiosnę możemy mieć choć w domu i w sercach...:)

    OdpowiedzUsuń
  6. Piękny post jak zawsze u Ciebie, Basiu !! Masz rację, w każdym krzaku można odnaleźć piękno jak się umie patrzeć !!
    Pozdrawiam serdecznie :)

    OdpowiedzUsuń
  7. Bardzo ciekawy wpis.U mnie wieś co roku organizuje kulig i ognisko.
    Pozdrawiam

    OdpowiedzUsuń
  8. Basiu, z przyjemnością sięgnę po lekturę Sarah Lark (już zapisuję w notesie). Kochana, w każdym człowieku tkwi jakiś talent, trzeba tylko pomóc go odnaleźć i wspomagać... Serdeczności życzę... <3

    OdpowiedzUsuń
  9. Basiu, u Ciebie jak zwykle spokój i radość odnajduję...

    OdpowiedzUsuń
  10. Basia to jedna z najbardziej pracowitych osób...

    Jak dobrze, gdy ludzie mogą się w życiu odnaleźć...

    I tyle się u Was dzieje!

    OdpowiedzUsuń
  11. Piękne te wyblakłe róże na horyzoncie. Jak zapowiedź. Czegoś.

    OdpowiedzUsuń
  12. właśnie skończyłam czytać "Poczwarkę" Doroty Terakowskiej o dziecku zwanym darem Boga:)))przepiękna opowieść:)polecam:)
    piękne zdjęcia:)

    OdpowiedzUsuń
  13. Bardzo lubię "Skrzypka na dachu", w każdej wersji. A wieś moja choć głębokim śniegiem przysypana to też chyba już wiosnę przeczuwa. Światło jest jakieś inne i powietrze inaczej pachnie...
    Tak, w każdym są jakieś talenty. Trzeba je tylko odkryć i pielegnować.
    Pozdrawiam serdecznie. Basiu!:-)

    OdpowiedzUsuń
  14. Każdy człowiek, to jakaś indywidualność kryjąca niekiedy talenty odkrywane po latach. Mam koleżankę, która zaczęła pisać inna rzeźbić na emeryturze. Jak zwykle piękny post. Pozdrawiam:):):)

    OdpowiedzUsuń
  15. Piękny ten widok z kapliczką,uwielbiam takie miejsca...książka chyba bardzo interesująca sądząc po okładce ,lubię takie tematy,jak gdzieś znajdę zobaczę ,to muszę ją kupić.A ciasteczko wygląda bardzo zachęcająco...

    OdpowiedzUsuń
  16. To prawda, że w każdym dziecku, a właściwie człowieku, drzemie jakiś talent. Widzę to chociażby po sobotnich zajęciach w oratorium. Trzeba tylko go wydobyć. Zabawa jak widać się udała, goście uśmiechnięci i zadowoleni i to jest najważniejsze. Pozdrawiam

    OdpowiedzUsuń
  17. Miłego i spokojnego tygodnia! Post jak zawsze rewelacja, a ja jestem oczarowana! Swietne zdjęcia!!

    OdpowiedzUsuń
  18. Basiu tyle cudownych chwil na Twoich zdjęciach,tyle cudownych słów użyłaś,pozdrawiam.

    OdpowiedzUsuń
  19. Kocham kwiaty i nie umiem się ich doczekać, a hiacynty to chyba znów zacznę sobie kupować i cieszyć nimi oczy. Bo ja już z utęsknieniem czekam na wiosnę. A tu nadal buro i ślisko.
    Serdeczności :-))

    OdpowiedzUsuń
  20. Basiu, jestes wielka! Wspaniały człowiek i pedagog z Ciebie. Jak dobrze, że umiesz znaleźć piekno we wszystkich dzieciach. Ech... marzenia.
    Całuski zostawiam.

    OdpowiedzUsuń
  21. Bardzo Wam dziękuję za wszystkie dobre słowa...

    OdpowiedzUsuń
  22. Bo to ludzie tworzą atmosferę miejsca, w którym mieszkają. Skoro niezwykła Basia zamieszkuje pewną wieś, to ona nie może spać :-)

    OdpowiedzUsuń
  23. Mało kto potrafi tak pięknie pokazać zwykłą rzeczywistość, to prawdziwy dar.
    Przesyłam uściski.

    OdpowiedzUsuń
  24. Ewunia ma rację "Mało kto potrafi tak pięknie pokazać zwykłą rzeczywistość, to prawdziwy dar" pozdrawiam cieplutko i miłego tygodnia życzę

    OdpowiedzUsuń
  25. Też mam takie miejsca, gdzie obserwuję jak zmienia się przyroda w różnych porach roku.
    Pozdrawiam cieplutko!:)

    xxBasia

    OdpowiedzUsuń
  26. Tak kończy się styczeń, widzę, że zima jeszcze w pełni. U nas już nie ma śniegu. Świetne zdjęcia i świetna zabawa Basiu, uściski :-)

    OdpowiedzUsuń
  27. Niebo, Skrzypek na dachu - już jestem szczęśliwa, hehe Pewnie też dlatego, że wróciłam z rehabilitacji :-) Pozdrawiam serdecznie

    OdpowiedzUsuń
  28. Basiu,
    kolejny, cudowny post. Zachwycam się wiejskimi krajobrazami. Hmm, zimą są szczególnie piękne. Wiosenne kwiaty w domu to maleńka odrobinka wiosny. Śliczne są Twoje zdjęcia.
    Serdecznie pozdrawiam:)

    OdpowiedzUsuń
  29. Ale sie dzieje Basiu u Ciebie i w szkole i w domu i jeszcze zdażysz to wszystko tak pieknie ująć;)) Pozdrawiam:)

    OdpowiedzUsuń
  30. Och Basiu, dzieje się u Ciebie, dzieje. Sama bym chętnie poszła na taki koncert - zarówno na ten pierwszy jak i drugi. Podziwiam Twoje zaangażowanie w pracy z dziećmi i młodzieżą. Pozdrawiam serdecznie :)

    OdpowiedzUsuń
  31. Basiu, bardzo fajny post, dużo się u Ciebie dzieje :)) Masz tyle energii i ciekawych pomysłów jak mało kto :)
    Pozdrawiam ciepło :)

    OdpowiedzUsuń
  32. Pięknie napisane,a ja czekam na wiosnę,a tu zapowiadają znowu mrozy,okropnie 😒
    Basiu Ty zawsze dostrzegasz piękno w codzienności i się nim z nami dzielisz.
    Buziaki zostawiam 😚😘😘😚😊

    OdpowiedzUsuń
  33. Miło u Ciebie gościć Basiu.
    zawsze doceniasz i pięknie pokazujesz wspomnienia różnych ważnych chwil...

    OdpowiedzUsuń
  34. Dziękuję, że chcecie tutaj gościć!

    OdpowiedzUsuń