sobota, 21 czerwca 2014

"Cudze chwalicie, swego nie znacie, sami nie wiecie, co posiadacie."

Oświadczam, że żyję w wielkiej zgodzie z lawendą, podziwiam ją w każdej okoliczności, uprawiam we własnym ogródku, nawet aktualnie maluję duży obraz olejny- pola lawendowe, ale dziś urzekła mnie macierzanka ( thymus vulgaris), nasza polska, z polskich ziem, polska, bo przywędrowała do nas dawno temu, za czasów królowej Bony.
Spotyka się ją na słonecznych, suchych miejscach, na ubogich łąkach i pastwiskach, przydrożach, skarpach i skałach. Kwitnie od maja do października. Jest to dobra roślina miododajna.
Macierzanka ma bardzo aromatyczny zapach i korzenny, gorzki smak. Jest przyprawą używaną przede wszystkim w kuchni śródziemnomorskiej, bardzo zbliżoną do tymianku pospolitego i jak on nadaje się szczególnie do przyprawiania potraw tłustych i ciężkostrawnych. Stosuje się ją w ilościach zalecanych dla tymianku.
Najbardziej aromatyczne są rośliny ze stanowisk słonecznych. Macierzanka zwyczajna rozwija się też dobrze w ogródkach skalnych. Ścina się nożycami niezdrewniałe pędy kwiatowe i po usunięciu z nich zanieczyszczeń suszy szybko w cieniu. Suszone ziele przechowuje się w szczelnie zamkniętych naczyniach, chroniąc przed światłem.
 Rośnie sobie skromnie w takim towarzystwie.
Rozmawia z polnymi goździkami, ukrywając się przed światem w gąszczu wysokich traw.
Spogląda na wysokie koleżanki.
 Wraz z innymi, cieszy się słońcem.
 I oczekuje na dojrzałe jeżyny...
Jaka piękna jest wieś, z całym bogactwem natury, wystarczy pochylić głowę...
A teraz powrót do rzeczonej lawendy...bo Prowansja ciągle zajmuje słuszne miejsce w moich marzeniach...

28 komentarzy:

  1. .......a marzenia czasem się spełniają, czego z całego serca Ci życzę.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Dziękuję Basiu, gdybym się tam znalazła, skończyłabym aparat, na pewno!!!!!

      Usuń
  2. Podziwiam Cię, że potrafisz zwykłe, proste rośliny przedstawić w taki sposób. Świat jest piękny tylko my czasami tego nie dostrzegamy.
    Widzę, że zaczęłaś już ścinanie lawendy. Mi też udało się ściąć, ale tylko kilkanaście gałązek. Reszta jeszcze nie nadaje się do ścięcia.

    Życzę Ci, żeby spełniło się Twoje marzenie o Prowansji :))

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Dziękuję, teraz maluję to, co inni widzieli, a lawendę już ścinam, Małopolska zawsze wczesna!!!!

      Usuń
  3. Uwielbiam lawendy kocham je zwłaszcza ich zapach.Miłego weekendu:)) Pozdrawiam.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. A czy masz je Agatko w ogrodzie? warto posadzić, choćby trochę.

      Usuń
  4. Bardzo ciekawy post,Ty jednak jestes nauczycielem z powołania, potrafisz zwykłą roślinę przedstawić w królewski ,bardzo ciekawy sposób.Z Twoich postów zawsze coś wynoszę, zawsze się czegoś nauczę,dziekuje i zostawiam pozdrowienia!

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Dziękuję Jolu, to prawda, że nauczycielskie zapędy nigdy mnie nie opuszczają!!!!

      Usuń
  5. Od jutra
    ja z przyrodą
    za pan brat.

    OdpowiedzUsuń
  6. Przyroda to całe bogactwo i choć nie jest to moja wyuczona gałąź wiedzy, staram się odkrywać jej piękno, bo warto...

    OdpowiedzUsuń
  7. i moich Basiu:))))macierzankę spotykałam na wyprawach w nasze góry:)rosła sobie niepozorna w towarzystwie goździków ,takie Boże łąki:)))zapach cudny,ale nigdy jej nie zbierałam ,bo niech cieszy oczy innych turystów:)))

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Na wale chroniącym naszą rzekę jest jej mnóstwo, tam nikt nie chodzi, wały zarosły, z trudem się tam przedarłam i właśnie tam jest najpiękniej, a macierzanka zajęła stałe miejsce w mosiężnym wazonie w kuchni .

      Usuń
  8. To prawda, Basiu, wystarczy pochylić głowę, kark nieco "złamać", by dostrzec to, co tak naprawdę jest bardzo blisko. Wystarczy wzbudzić w sobie zachwyt, bowiem w tej ciągłej gonitwie zapominamy o zachwycie... jakiś czas temu (może 3 mies.) usypano u nas górę ziemi zebranej zewsząd... Dziś jest obrośnięta mnóstwem różnorodnego "zielska"- cudowne kwiatostany tych niechcianych, różnorodność traw i tych płożących, może zachwycać... Ale kogo to... Pozdrawiam cieplutko i życzę mnóstwa zachwytów nad niepojętą naturą ;)

    OdpowiedzUsuń
  9. Basiu, piękne zdjęcia - lawenda jakoś nie chce u mnie zamieszkać choć próbowałam kilka razy - z macierzanki robię pachnące poduszeczki, a żółty dziurawiec w mojej ziołowej szafce zajmuje królewskie miejsce. Robię z niego nalewkę i olejek - uwielbiam biegać po łąkach i zbierać zioła - uściski i pozdrawiam serdecznie

    OdpowiedzUsuń
  10. Piękno tkwi w prostocie!

    OdpowiedzUsuń
  11. Trzeba marzyć, bo one się spełniają. Lawenda piękny fiolet i z pewnością roznosi się wszędzie jej zapach. Święte słowa Basiu, że przyroda to olbrzymie bogactwo, tylko trzeba umieć je dostrzec. Piękne zdjęcia i dziękuje za nie. Pozdrawiam

    OdpowiedzUsuń
  12. Pozdrawiam wszystkie " zielarki" i " zielarzy" :-)
    Nalewka z dziurawca mnie zaintrygowała:-)

    OdpowiedzUsuń
  13. Zawsze najbardziej fascynowały mnie kwiatki polne, proste... są takie piękne, nawet niektóre chwasty mają swój urok :)

    OdpowiedzUsuń
  14. Bez marzeń życie było by nudne. Piękne zdjęcia. Odkąd mieszkam na wsi dostrzegam piękno nawet w chwastach.
    Pozdrawiam Zosia.

    OdpowiedzUsuń
  15. To prawda, chwasty bywają piękne...

    OdpowiedzUsuń
  16. Polne kwiaty zawsze mnie zachwycaja, sa takie wrecz przyjazne dla duszy.

    OdpowiedzUsuń
  17. Basieńko przeurocze zdjęcia. Moja córka uwielbia motyw lawendy. Ma kilka rzeczy z tym motywem w sypialni. Pozdrawiam Cię serdecznie!

    OdpowiedzUsuń
  18. Piękne są polne kwiaty :) Ja bardzo lubię bukiety z takich kwiatów. Obecnie są coraz bardziej doceniane przez florystów i pojawiają się w kompozycjach ślubnych. Pozdrawiam :))

    OdpowiedzUsuń
  19. Łąka ma swój czar, niebawem przygotuję "łąkowego" posta.

    OdpowiedzUsuń
  20. Cudne klimaty znalazłam na Pani blogu :))) Z ogromną przyjemnością poczytałam, pozdrawiam

    OdpowiedzUsuń